Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫул ҫинче вӗсем юрпа вылярӗҫ.
Смирька ерӗҫмест // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.
Йӗри-тавра юрпа витӗннӗ туратсем, вӗсен айӗнче тӗмесем курӑнаҫҫӗ.Кругом были только засыпанные снегом ветви, внизу под ними виднелись макушки кустов.
Инкекрен инкеке // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.
Маччи ишӗлсе аннӑ, коридорӗ юрпа тулнӑ.
Хӑраса вӑранни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.
Кунтах пӗр тунката, ҫӗлӗк тӑхӑннӑ пек юрпа витӗннӗ.
Иккӗшӗ шурӑ, виҫҫӗмӗш — юр пек // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 41–44 с.
Йӗр ҫине капкӑнсем лартса тухнӑ, курӑнасран юрпа витнӗ.Расставил на тропке капканы, снегом их запорошил, чтобы видно не было.
Хура тилӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 19–20 с.
Шыва чӑмнӑ пек юр ӑшне чӑмнӑ та, юрпа витӗнсе выртнӑ.Нырнул в снег, как в воду, и холодная сухая вода скрыла его под собой.
Йӑвари ӑсансем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.
Григорий чӳречерен малтанхи шурӑ сенкер юрпа витӗннӗ ҫӗрпе улмуҫҫисен ҫара тураттисем ҫине пӑхса ларчӗ.Григорий смотрел в окно на землю, покрытую первым голубым снежком, на голые ветви яблонь.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫулла ӑна вӗлтрен те пиҫен пусса илнӗ, халь хӗлле юрпа витӗннӗ, ун тӑрӑх пӗр тӗлте ҫуна йӗрӗ хуралса выртнӑ.
IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.
Вӑл ирхине ирех ҫуна ҫине ларчӗ те вӗҫӗ-хӗррисӗр сарӑлса выртакан, юрпа витӗннӗ анлӑ ҫеҫенхирпе малалла кайрӗ.С утра садился в сани, ехал по раскинувшейся бескрайней, заснеженной степи.
XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Аксинья юрпа витӗннӗ, кӗртсемпе хупланнӑ ҫеҫенхире, яп-яка ҫуталса выртакан ҫула, инҫетре тӗтреленекен пӗлӗт хӗррисене йӳпсӗнсех сӑнаса пӑхать.
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ксени хӗвел ҫинче ҫиҫсе тӑракан мамӑк пек ҫӑмӑл юрпа савӑнса, кӗреҫе хыҫҫӑн кӗреҫе ывӑтрӗ, пилӗк таран чавса кӗчӗ.
18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Йытӑсем вӗрни, тарасасем чӗриклетни илтӗнекен пулчӗ, юрпа персе вылякан ачасен сассисем инҫете янӑраса кайрӗҫ.Стал слышен лай собак, скрип колодцев, далеко разносились голоса ребятишек, затеявших игру в снежки.
18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Крыльца ҫинче хура шаль тутӑр пӗркеннӗ, кӗрпӗк юрпа витӗннӗ хӗрарӑм тӑрать.На крыльце стояла женщина, припорошенная спежной пылью, закутанная в темную шаль.
16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Район хулинчи шурӑ юрпа витӗннӗ ҫурт тӑррисенче витӗр курӑнакан сенкертерех тӗтӗм юписем йӑсӑрланаҫҫӗ, вӗсен мӗлкисем юрлӑ ту тайлӑмӗсем тӑрӑх вӗлтӗртетсе юхаҫҫӗ.
15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Алӑк патӗнче кӑпӑш юрпа витӗннӗ, аллине чӑпӑркка тытнӑ Шалымов курӑнчӗ.В дверях показался Шалымов с кнутом в руках, запорошенный пушистым снегом.
13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Таврара йывӑр сӗмлӗх ҫӑралсах пычӗ, ҫил йӗп пек чикекен вӗтӗ хӑрпӑк юрпа питрен ҫапрӗ, сывлама йывӑрланчӗ.Сгущался вокруг тяжелый мрак, ветер нес в лицо обжигающую колючую снежную крупу, нечем было дышать.
10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Тӗтӗм шӑрши кӗнӗ, ирхине вӑл юрпа витӗннӗ пӳрт тӑррисем ҫинче кӗрен сенкер ката пек курӑннӑ.Остро и свежо пахло дымом, по утрам он вырастал над заснеженными крышами розовато-голубой рощей.
9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Пуйӑс хӑмӑр йӑрӑмлӑ, ҫӳхе юрпа витӗннӗ пушӑ ҫеҫен хирпе вӗҫтерсе пырать.Поезд мчался уже через пустынную степь, полосато-бурую, всю затканную снежной кисеей.
5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Акӑ ӗнтӗ ҫурхи ҫил вӗрсе ячӗ те, хӗвел ӑшшӑнрах пӑхма пуҫларӗ, — Дарйӑн хуйхи-суйхи те ҫурхи юрпа пӗрлех сӗвӗрӗлсе-сирӗлсе кайрӗ.
XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Шырлан тӗпӗнче ав унта анса ӳкнӗ казаксем ҫӗлӗкӗсем ҫинчи юрпа хӑйӑра айванла силлесе аппаланаҫҫӗ, хӑшӗ-пӗрисем ыраттарнӑ вырӑнсене сӑтӑркалаҫҫӗ.
XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.