Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑраймарӗ (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Анчах маларах, пулӑпа муталашнӑ чухне, вӑл чӑтса тӑраймарӗ, Ромашова начальникле сасӑпа кӑшкӑрса пӑрахрӗ:

Но раньше, за рыбой, он не утерпел и закричал на Ромашова начальническим тоном:

VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— А, ну-кӑ, Бек, тепре, — чӑтса тӑраймарӗ Веткин.

— А ну-ка, Бек, еще, — попросил Веткин.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Унтан ура ҫине тӑма хӑтланчӗ, анчах тӑраймарӗ — унӑн тӑртанса кайнӑ урисем ҫав тери хытӑ ыратаҫҫӗ пулмалла.

Потом он хотел было встать, но не мог — так болели его распухшие ноги.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Виҫӗ ҫынҫиенрен иккӗшӗ ҫавӑнтах ӳксе вилчӗҫ, виҫҫӗмӗшӗ питӗ вӑйлӑ аманнӑ пирки ура ҫине те тӑраймарӗ.

Их троих дикарей двое погибли на месте, третий был сильно ранен в ногу и потому не мог встать.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Качака тӑма хӑтланчӗ, анчах тӑраймарӗ.

Козел попробовал встать, но не мог.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Лалка вилнӗ хыҫҫӑн Юрдан арӑмӗ татӑлса хуйхӑрнипе чирлесе ӳкнӗччӗ, вӑл темиҫе кун хушши вырӑн ҫинчен те тӑраймарӗ.

Надо сказать, что после смерти Лалки жена Юрдана опасно заболела с горя и несколько дней не вставала с постели.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов вара чӑтса тӑраймарӗ.

Тут Огнянов не выдержал.

IV. Ялав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хушӑран хушӑра илтӗнекен чан сассине Кандов тарӑхса итлекелесе тӑчӗ, ҫав йӑлӑхтармӑш сасӑ ӑна аптратсах ҫитерчӗ те, каярахпа вӑл тӳссе те тӑраймарӗ.

Кандов негодующе прислушивался к ударам клепала, которые то умолкали, то раздавались снова, — и эти сухие, звонкие и какие-то назойливые звуки невыносимо раздражали его и наконец довели до отчаяния.

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичо чӑтса тӑраймарӗ.

Мичо вспылил:

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичо чӑтса тӑраймарӗ.

Мичо вспыхнул.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каярахпа, мункун вӑхӑтӗнче, кофейньӑра чухне-ха, и-и, эпир ирӗклӗхе тухиччен нумай хура-шурне курса ирттермелле пулать те, кайран та тата темӗн пулас пур, тесе каланӑ хушӑра Марко та чӗнмесӗр чӑтса тӑраймарӗ, Михалаки Алафрангов енне пӑхса, вӑл пит те ӑнланмалла ҫапла каласа хучӗ:

Наконец в один пасхальный день, когда в кофейне завязался разговор об огромных препятствиях, лежащих на пути освободительного движения и грозных последствиях, к которым оно, быть может, приведет, Марко, обращаясь к Михалаки Алафранге, выразительно проговорил:

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бойчо хирӗҫсе тӑраймарӗ.

Бойчо не мог отказать ей.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Иван чӑтса тӑраймарӗ.

Иван вспыхнул.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ровоама хаджи текех чӑтса тӑраймарӗ: — Ҫухал куҫ умӗнчен! Тухса кай халех, куҫӑм ан курнӑ пултӑр! — тесе кӑшкӑрса ячӗ те вӑл ҫиллине шӑнараймасӑр ҫавӑнтах Радӑна тӗксе кӑларса ячӗ.

Хаджи Ровоама вскипела: — Вон, проклятая! Чтоб ноги твоей у меня больше не было! — закричала она, чуть не задохнувшись от ярости, и вытолкнула Раду за дверь.

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Онбаши текех чӑтса тӑраймарӗ.

Онбаши потерял терпение.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тем чӑтса курма пултарнӑ пулсан та, ҫак ют ҫын умӗнче лӑпланса тӑраймарӗ: сӑнӗ улшӑнчӗ унӑн, тути шуралчӗ.

При всей своей выдержке Огнянов не смог сохранить спокойствие в присутствии чужого человека: он изменился в лице, губы его побелели.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кам та пулин каласа паринччӗ-ҫке ҫав мӗскӗне, йӗме чарӑнтӑрччӗ, — терӗ Петковица карчӑк, Павлювиц хаджи арӑмӗ тесен, чӑтса та тӑраймарӗ, куҫҫуль витӗр вӑл графа ҫапла кӑшкӑрса каларӗ:

— Надо бы сказать бедняге, чтоб он не убивался, — проговорила бабка Петковица; а бабка Хаджи Павлювица не вытерпела и сквозь слезы крикнула графу:

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гинка каллех чӑтса тӑраймарӗ: — Йӗр ӗнтӗ, йӗрсе кӑтарт! йӗме те пӗлместӗн-и вара? — тесе кӑшкӑрчӗ вӑл.

Тетка Гинка опять закричала: — Да ну, плачь же, плачь! Или плакать не умеешь?

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Игумен чӑтса тӑраймарӗ.

Игумен громко расхохотался.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӗтмен ҫӗртен тем шаплатни илтӗнчӗ, ӑна пула сарлакӑшпе савӑлланса тӑнӑ шыҫмак та тӳссе тӑраймарӗ, малалла талпӑнчӗ.

Внезапно послышался такой треск, что даже раздавшийся в ширину толстяк не удержался и подался вперед.

Халӑха кӑтартма // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 107–114 стр.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed