Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каламан (тĕпĕ: кала) more information about the word form can be found here.
Унӑн аллисене тата урисене пӑрса хунӑ та, ывӑҫ тупанӗсене сӑмалаласа ҫунтарнӑ, кӑкӑрӗнчен тата хырӑмӗнчен хӗненӗ, анчах мавр нимӗн те каламан: ҫырӑва кам панине те, ятне те каламан

Ему выворачивали руки и ноги на дыбе, поджигали смолой ладони, били по груди и по животу, но мавр не сказал ничего: не сказал, кто дал ему письмо, не сказал ни имени, ни слова…

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

— Эпӗ сана нимӗн те, нимӗн те каламан.

 — Я ничего, ничего тебе не говорил.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Дон Лопес паян урӑх нимӗн те каламан.

Больше на этот раз дон Лопес не сказал ничего.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

— Кун пирки вара унта нимӗн те каламан

— Насчет этого там ничего не сказано…

20 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Тӗрӗс, мӗн аса илӗн, енчен те Валя унашкаллине ҫур сӑмах та каламан пулсан!..

Да и как было припомнить, если таких слов Валя попросту не говорила…

17 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Анчах паянхи куна тепӗр хут аса илтӗм те шалт тӗлӗнтӗм: Маринкӑпа иксӗмӗр пӗр-пӗрне, яланхиллех, кулленхи пурнӑҫ картинчен тухаканни нимӗн те каламан эпир.

Но, оглянувшись на нынешний день, я, к немалому удивлению своему, не мог вспомнить из наших с Маринкой разговоров ничего такого, что бы хоть как-то, хоть каким-то боком выходило за рамки обыденности, если не сказать обыденщины.

11 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Мӗн кӗҫӗнлех, шкул парти хушшинче ларнӑ чухнех-ха, пирӗнтен кам кӑна сывлӑша тайса, чӗрене пӑлхатса: «Кавказ ман айра…» — тесе сӑвӑ каламан пулӗ!

Еще с младых ногтей, еще со школьной скамьи кто из нас не декламировал с замиранием сердца: «Кавказ подо мною…» или «Под ним Казбек, как грань алмаза, красою вечною сиял…»

5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Урӑх нимӗн те каламан.

И все.

4 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Кунӗ аван пулин те халӑх уҫӑлса ҫӳреме тухман: хӗрсем юрӑ юрлама пухӑнман, хуларан килнӗ хапрӑкра ӗҫлекен яш каччӑсем купӑс та каламан, хӗрсемпе те выляман.

Несмотря на то, что день был прекрасный, народ не выходил гулять; девки не собирались песни петь, ребята фабричные, пришедшие из города, не играли ни в гармонию, ни в балалайки и с девушками не играли.

XII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Ку сӑмахсене вӗсем йывӑр походсенче, атакӑна кайнӑ чухне, кӑвайт умӗнче юр ҫинче ҫывӑрнӑ чухне те вӗсен чӗринче пулнӑ, анчах вӗсене ун чухне каламан, кашни хӑй валли упраса пурӑннӑ.

в трудные дни этого наступательного похода, с чем ходили в атаки, о чём думали, засыпая в снегу у костров, но о чём обычно не говорили, что береглось только для себя.

Ӗмӗт тулчӗ! // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 319–328 с.

Салтак татах ӑна хирӗҫ ним те каламан.

И опять ничего не сказал солдат.

Эйзенштрассе урамӗнчи передовой // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 305–318 с.

— Никам та сире ӗҫет тесе каламан, лейтенант юлташ.

— Никто не бачив, шоб вы пили, товарищ лейтенант.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Е эсир пирӗн ял витӗр чакса каяс умӗн сӑмах тухса каламан пулсан, эпӗ сирӗн пата ҫырман пулӑттӑм.

Я бы не стала к вам обращаться, кабы вы не проехали перед отступом по нашему саду и не сказали речь.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Юханшыв леш енче, кунтан темиҫе метрта, пирӗн Тӑван ҫӗршыв пуҫланса кайни ҫинчен мана унччен каламан пулсан та, эпӗ ун ҫинчен хамах пӗлнӗ пулӑттӑм.

Даже если бы мне не сказали заранее, что за рекой, в нескольких метрах отсюда, уже начинается наша Родина, то я сам узнал бы об этом.

VII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тата кӗнекене мӗншӗн упрамаллине каламан.

И потом, не сказано, почему нужно беречь книгу.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Ӑна эпӗ каламан.

— Это не я сказал.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Задачӑра вӗсем пӗр хак тӑни ҫинчен каламан вӗт-ха.

Ведь в задаче не говорится, что они стоили поровну.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ахаль, нимӗн ҫинчен те каламан сӑвӑсем.

А так, ни о чем стихи…

8 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Ваҫили Андрейч ун сӑмахӗсене хирӗҫ нимӗн те каламан.

Василий Андреич ничего не отвечал

I // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Нумай ҫулсем хушши вӑл Джеммӑна юратни ҫинчен каламан, анчах халӗ вӑл, ун хуйхине курсан, чӑтса тӑраймарӗ, аллинчи хута пӑрахрӗ те Джеммӑна ыталаса илчӗ.

Полжизни он скрывал свои чувства к ней, а теперь, увидев ее горе, не выдержал и, выронив объявление, которое было у него в руке, обнял ее.

Эпилог // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed