Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

айӗн (тĕпĕ: ай) more information about the word form can be found here.
Дарья уринчи ҫӑматтисемпе кӑштӑртаттарса, чупса ҫӳрет, чӳлмексене кӗмсӗртеттерет; хӑйӗн ҫаннисене чавса таран тавӑрнӑ кӗрен кӗпе айӗн пӗчӗк кӑкӑрӗсем чӗтренеҫҫӗ.

Дарья бегала, шаркая валенками, грохотала чугунами; под розовой рубашкой, с засученными по локоть рукавами, трепыхались маленькие груди.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мирон Григорьевич, тӑлӑпне йӳле янӑ та, чӳрече ани ҫинче ларать; куҫӗсене пӗркелентерсе, хӗрлӗ сухалӗ айӗн кулкалать.

Мирон Григорьевич в распахнутом тулупе сидел на подоконнике, улыбался в гнедую бороду.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тутисемпе чаплаттарса, ҫывӑхранах Сергей Платонович лӑкӑштатса иртсе кайрӗ, хӑйӗн жилетки айӗн хырӑмӗ чӑмӑр ҫӑмарта пек мӗкӗлтетсе пырать.

Мимо проковылял, плямкая губами, бледный Сергей Платонович, под жилеткой круглым яйцом катался живот.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Анкарти тӑрӑх, тимӗр сенӗксем тытса уткаласа ҫӳрет, ӗҫленӗ чух сарлака та усӑнчӑк хулпуҫҫийӗсене силлентерет, хутран ситрен арӑмне пӗр-пӗр кулӑшла сӑмах каласа хурать, вара Аксинья, тутӑр айӗн хура куҫӗсене вылянтарса, кулма тытӑнать.

Похаживал с вилами по гумну, шевелил в работе широкими вислыми плечами, изредка кидал жене шутливое словцо, и Аксинья смеялась, играя из-под платка черными глазами.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Владимир никрес-чӗмсӗр, ҫемҫешке, ҫав хушӑрах темле куҫ айӗн пӑхакан ача, хӑйӗн ҫулне кура мар мӑн ҫын пек шутлакан ача пулса ҫитӗннӗ.

Владимир рос замкнутым, вялым, с исподлобным взглядом и недетской серьезностью.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӗрӳ кӗрнӳкерӗ — Петро — хура сюртукпа, лампассем тытнӑ кӑвак шӑлаварпа; сулахай ҫаннине икӗ шурӑ тутӑрпа туртса ҫыхнӑ, шурӑ тулӑ пек мӑйӑхӗсем айӗн ҫирӗппӗн тӑрӑхласа кулкалать.

Дружко — Петро — в черном сюртуке и голубых с лампасами шароварах, левый рукав его перевязан двумя белыми платками, под пшеничными усами постоянная твердая усмешка.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Шлях тӑрӑх такам юланутпа вӗҫтерсе килет, — терӗ Петро, аллаппи айӗн пӑхса.

— По шляху кто-то ве́рхи бегет, — глядя из-под ладони, проговорил Петро.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ку япала Григорий ӑншӑртланнине пӗлтернине, вӑл ҫак самантра темле ӑссӑр ӗҫ те туса тӑкасса Петро пӗлсех тӑрать, анчах та, тулӑ улӑмӗ тӗслӗ мӑйӑхӗ айӗн кулкаласа, вӑл пурпӗрех шӑллӗне ҫӗтӗлтерсе пырать:

Петро знал: это верный признак того, что Григорий кипит и готов на любой безрассудный поступок, но, посмеиваясь в пшеничные свои усы, продолжал дразнить брата:

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хура та авӑнчӑк куҫхаршисем айӗн хӑюллӑ, тӗссӗр кӑвак куҫсем пӑхаҫҫӗ.

Под черной стоячей пылью коклюшкового шарфа смелые серые глаза.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пантелей Прокофьевич хӑй тӗллӗнех сухал айӗн темӗн мӑкӑртатса илчӗ те килӗ еннелле тӑнкӑлтатрӗ.

Пантелей Прокофьевич, что-то булькая себе в бороду, зачикилял к дому.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫулӗ тӑрӑх авӑ малтанхи пекех урапасем хӑлтӑртатса пыраҫҫӗ, малтанхи пекех лӳпперрӗн утаҫҫӗ йӗнер айӗн тарласа пыракан утсем; тӗссӗр-кӑвак кӗпеллӗ казаксем кӑна хӑйсен ураписем патӗнчен малти урапа патне хӑвӑрт чупа-чупа ҫитеҫҫӗ, ун тавра кӗпӗрленсе тулаҫҫӗ, ахӑлтатса шавлаҫҫӗ.

А по дороге так же громыхают брички, так же нехотя переступают запотевшие под седлами кони; лишь казаки в серых рубахах быстро перебегают от своих бричек к передней, грудятся вокруг нее, стонут в хохоте.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дон шывӗ тӑрӑх, уйӑх ҫути айӗн, никам ҫӳремен кукӑр-макӑр та ампӑс-тӗмпӗс ҫул выртни курӑнать.

По Дону наискось — волнистый, никем не езженный лунный шлях.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Казаксем виҫерен иртмесӗр сухал айӗн вӑрттӑн кулкаланӑ, хӗрарӑмсем пӗр-пӗринпе шавлӑн кӑшкӑрашса пакӑлтатнӑ, питне ҫуман ачасем Прокофий хыҫҫӑн витлесе чупса пынӑ.

Казаки сдержанно посмеивались в бороды, голосисто перекликались бабы, орда немытых казачат улюлюкала Прокофию вслед.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Иван Федорович хӑйӗн тенкелӗ ҫинче йӗпсем ҫинче ларнӑ пекех ларчӗ, пӗрре хӗрелчӗ, тепре пуҫне усрӗ; анчах хӗр кӑна пачах асӑрхаман пек туйӑнчӗ, нимӗн те пулман пек диван ҫинче ларса стенасемпе чӳречесене, е пукан-тенкелсем айӗн лӗпӗстетсе чупакан кушак ҫине тинкерсе пӑхрӗ.

Иван Федорович сидел на своем стуле как на иголках, краснел и потуплял глаза; но барышня, казалось, вовсе этого не замечала и равнодушно сидела на диване, рассматривая прилежно окна и стены или следуя глазами за кошкою, трусливо пробегавшею под стульями.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫакӑн пек минутсенче вара унӑн тӗксӗм те имшеркке сӑнӗ ҫинче питҫӑмарти шӑммисем тата тачка тутисем уйрӑммӑнах палӑраҫҫӗ, ҫӑра куҫхаршисем айӗн куҫӗсем йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ.

На его смуглом, худощавом лице в эти минуты особенно выделялись скулы и мясистые губы, а под сдвинутыми густыми черными бровями ослепительно сверкали зрачки.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Мотострелковӑй батальон та хӑй салтакӗсене сахал мар ҫухатрӗ, кайран тӑшман пулемечӗн пулисем айӗн хӑйсен унчченхи позицине чакрӗ.

Мотострелковый батальон тоже понес немалые потери и под огнем вражеских пулеметов отходил на исходные позиции.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вара Травкин, Аниканов ҫине ҫамка айӗн пӑхса, ҫапла ыйтнӑ:

И тогда Травкин, исподлобья оглядев Аниканова, спросил:

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Корней хӑйӗн пӗрмай тапранкалакан хура куҫхаршийӗсем айӗн пӗрре кил хуҫийӗ ҫине, тепре Укахви ҫине пӑхкаласа ним чӗнмесӗр ларчӗ.

Корней молчал, взглядывая из-под не переставая шевелившихся черных бровей то на хозяина, то на Агашу.

III // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Ҫавӑн чухне эпӗ унӑн ӗнси ҫине, ик еннелле те туранӑ хура ҫӳҫӗ айӗн уйрӑмах шуррӑн курӑнакан мӑйӗ ҫине епле тӗлӗнмелле туйӑмпа пӑхса юлнине халь те астӑватӑп.

Помню то странное чувство, с которым я смотрел на его затылок, белую шею, отделявшуюся от черных, расчесанных на обе стороны волос.

XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ерофей Кузьмич пӗр вӑхӑта шарламарӗ, шухӑша кайнӑ Лозневой ҫине куҫ айӗн пӑхса ларчӗ.

С минуту Ерофей Кузьмич молчал, искоса, испытующе поглядывая на погруженного в раздумье Лозневого.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed