Corpus of the Chuvash language

Вӗсен алӑкӗсем темшӗн яланах уҫӑ, сарӑ сӑрӑпа сӑрланӑ тап-таса урай тата пушӑ стенасем курӑнаҫҫӗ.

Двери в них почему-то всегда были открыты, виднелись отливавшие желтизной чистые полы и голые стены.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Малти пӳлӗмре пушӑ та ҫара, стенасем ҫинчен тусанлӑ шпалер таткаланчӑкӗсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ, анчах, темӗнле япӑхса кайнӑ пулин те, сарлака мачча хӑмисем тӗксӗм хунар ҫутинче те ӑшӑра нумай ҫулсем хушши пурӑннӑ типӗ, йывӑҫӑн вут чулӗнни пек сарӑ тӗсӗпе йӑлтӑртатаҫҫӗ, ытама кӗрейми хыр пӗренесенчен пуранӑ стенасене тӗплӗн мӑкланӑ; тачӑ хӗснӗ урайӑн тахҫанхи сӑрӗ те кайман.

В горнице было пусто и голо, со стен свисали лохмотья пыльных обоев, но, несмотря на всю запущенность, широкие плахи потолка даже при тусклом свете фонарика отливали кремневой желтизной сухого, годы прожившего в тепле дерева; стены, срубленные из вековых, в обхват, сосен, были добротно проконопачены; плотно сбитый пол хранил следы давней покраски.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӗрарӑмсем вара мӗнпур кирлӗ-кирлӗ мар япаласене хутор совечӗсене леҫсе пачӗҫ, ҫапӑҫу пулса иртнӗ хуторсенчи ачасем стенасем ӑшӗнчен йӗтресем чаваласа кӑларчӗҫ, снаряд ванчӑкӗсене шыраса, тӑпра ӑшӗнче чакаланчӗҫ.

И бабы несли в хуторские советы все годное и негодное, ребятишки хуторов, где шли бои, выковыривали из стен картечь, рылись в земле в поисках осколков.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мачча айӗнче шурӑ пӑс упаленчӗ, стенасем сывлӑм пӗрчи пек тумламсемпе шӑрҫаланчӗҫ.

Белый пар висел под потолком и росой садился на стены.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хуҫисем тӗреклӗ пурӑннӑ курӑнать: урайне сӑрланӑ, венски пукансем лартса тухнӑ, тӗкӗр пур, стенасем ҫумӗнче служивӑйсен ахаль сӑнӳкерчӗкӗсем, вӗренекенӗн хура рамкӑна вырнаҫтарнӑ мухтав хучӗ ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

Хозяева, видно, жили ядрено: полы крашены, стулья венские, зеркало, по стенам обычные фотографии служивых и ученический похвальный лист в черной рамке.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Салтаксем «ура» кӑшкӑрса янӑ та стенасем ҫине ҫӑмӑллӑн хӑпарса кайнӑ.

Солдаты закричали «ура» и ловко полезли на стены.

Мӑнастир стенисем // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Сержант стенасем ҫине пӑхса илнӗ, ӑшӗнче тем шутланӑ та кӑшкӑрса янӑ:

Глянули офицеры на высокие монастырские стены.

Мӑнастир стенисем // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Стенасем тӑрӑх тимӗр каркассемпе мрамортан тунӑ темле хӑмасем ҫакӑнса тӑнӑ, — машинӑсен пӳлӗмӗнче халӗ ҫутӑ та кӑмӑллӑ пек туйӑннӑ.

Вдоль стены были установлены какие-то железные каркасы и мраморные доски, — во всем машинном отделении казалось теперь и светлей и уютней.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Е ҫак пӳрте илес, — старик аллисене сарса, тӗрлӗрен ҫимӗҫ ҫакӑнса тӑракан стенасем ҫине кӑтартрӗ, — эпир ӑна пӗтӗм колхозпа лартрӑмӑр, мӗн чухлӗ ӗҫлерӗҫ кунта ҫынсем!

Или взять этот дом, — старик развел руками, показывая на стены, увешанные плодами, — мы его строили всем колхозом, сколько тут людского труда вложено!

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Стенасем ҫинче, суйлав плакачӗсемпе, лозунгсемпе юнашар тӗрлӗ ялхуҫалӑх ҫимӗҫӗсем ҫакӑнса тӑнӑ.

На стенах, рядом, с избирательными лозунгами и плакатами, висели всевозможные экспонаты с надписями.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Икӗ чӳрече хушшинче ҫитти витнӗ сӗтел ларать; сӗтел ҫинче, стенасем ҫинче темӗн чухлӗ фотоӳкерчӗк — пысӑккисем те, пӗчӗккисем те пур.

Между окон уместился стол, покрытый скатертью; и на столе, и по стене расположились большие и малые фотографии.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Атьӑр килелле, стенасем ҫумӗнче хыҫкаланса тӑрас мар!

Айда домой, нечего тут стены обтирать!

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑма стенасем ҫинче ҫутӑ пӑнчӑсем сиккелесе ташлаҫҫӗ, кӑнттам та илемсӗр мӗлкесем шӑвӑнса куҫаҫҫӗ, вӑйсӑррӑн мӗлтлетекен хунар турӑш умӗнчи ҫуллӑ лампада ҫутипе тӗтӗмленсе йӑсӑрланать.

На дощатых стенах танцевали световые блики, качались и увеличивались в размерах безобразные тени, жирным лампадным светом дымился фонарь.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫӗнӗрен сӑрланӑ стенасем чӑлт шурӑ акшар тӗсӗпе ҫуталса тӑраҫҫӗ, урайсене тӑрӑшса, кантӑк пек йӑлтӑртатакан пуличчен ҫуса тасатнӑ, вӗр-ҫӗнӗ хыр хӑмасемпе ҫапса тунӑ нарсенчен чӗрӗ сухӑр шӑрши кӗрет; ҫутӑ та таса ҫурма подвалта сотньӑна питӗ канлӗ пурнӑҫ хатӗрлесе панӑ тесен те йӑнӑш пулмасть.

Заново окрашенные стены блестели известкой, глянцем лоснились начисто вымытые полы, от сосновых свежих нар — смолистые запахи; почти уютно было в светлом, опрятном полуподвале.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ытти ҫерти пӗкех, «Т» саспалли евӗрлӗ вӑрӑм сӗтел, ун ҫине симӗс пустав витнӗ, ытти кабинетсенчи пекех сӗтел тавра кӑна мар, стенасем ҫумне те лартса тухнӑ йывӑр пукансем, икӗ диван — пӗрне сӑранпа тыттарнӑ, сӑранӗ чылаях шӑйрӑлса пӗтнӗ, тепри ҫӗнӗрех, тӗрӗллӗ пуставпа тыттарнӑскер, площаделле тухакан тӑватӑ чӳрече, чӳречерен тимӗр карта тытнӑ ҫамрӑк сквер курӑнать…

Тот же длинный, в виде буквы «Т» стол, покрытый зеленым сукном, те же массивные стулья, расставленные не только вокруг стола, но и вдоль стен, те же два дивана — один кожаный, изрядно потертый, другой еще новый, обитый каким-то цветным материалом, те же четыре окна смотрят на площадь, и из них виден молодой сквер с железной оградой…

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Куҫне уҫрӗ те йӑмӑх хӗрлӗ ҫутӑ ҫапрӗ, хӗвел хӑпарать, чӳречесем, стенасем, кровать — пурте хӗвел ҫутипе ҫуталнӑ.

А когда открыл глаза, то увидел красный, слепящий свет, — всходило солнце, и все окно, стены, кровать были залиты его огненными лучами.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Стенасем ҫумӗнче пысӑк та йывӑр, ҫӳллӗ хыҫлӑ юман тенкелсем лараҫҫӗ, вӗсене ялан килсе ҫӳрекенсем лара-лара якатсах янӑ.

Вдоль стен стояли массивные, из дуба, скамейки с высокими спинками, до блеска вытертыми шубами и кофтами.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Стенасем умне пыра-пыра тухнӑ, темӗнле пӑрӑссемпе урлашкасем ҫумне ҫапӑннӑ.

Наскакивал на стены, ударялся о какие-то балки и перекрытия.

Тӑнне ҫухатнӑ // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Пантелей Прокофьевич, хӑйпе пӗрле сивӗ мӑкӑрлантарса, пӳрте кӗрсе тӑчӗ, вӑл виҫ хӑлхаллӑ ҫӗлӗкне хыврӗ, турӑш енне пӑхса сӑхсӑхрӗ, унтан ерипен куҫӗсемпе стенасем тӑрӑх хыпашласа тухрӗ.

Пантелей Прокофьевич влез в комнату, напустив холоду; снял треух и перекрестился на образ, обводя стены медлительным взглядом.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Эп ӑна кӑларса ятӑм, — терӗ Катерина, хӑраса ӳкнипе стенасем ҫине тискеррӗн пӑхса.

— Я выпустила его, — сказала она, испугавшись и дико осматривая стены.

VI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.