Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫапкаланчӑк the word is in our database.
ҫапкаланчӑк (тĕпĕ: ҫапкаланчӑк) more information about the word form can be found here.
Чӑваш патшалӑх ҫамрӑксен театрӗн ку ҫӗнӗ спектакльне тахҫантанпах кӗтнӗччӗ, «Ҫапкаланчӑк» ятлӑскерӗн премьери нарӑс уйӑхӗн 25-мӗшӗнче пуласси ҫинчен «Хыпар» хаҫатӑн февралӗн 13-мӗшӗнче тухнӑ номерӗнче «Кӑшкӑрас килчӗ - сас тухмарӗ…» статьяра та пӗлтернӗччӗ.

Help to translate

«Бомжик» тени чӑвашла «Маттуркка» пулать-и? // Римма ПРОКОПЬЕВА. «Хыпар», 2015, 37 (26689)№, 5 с.

Ҫапкаланчӑк эсӗ, акӑ кам.

Бродяга, вот ты кто.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫапкаланчӑк Еремка пек хуҫкалан!

Help to translate

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Эпӗ ҫапкаланчӑк фотограф… пулнӑ.

Я был бродячий фотограф.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вӑл кирлӗ чух ялан тенӗ пекех полк канцелярийӗсенчен пӗрин диванӗ ҫинче ҫывӑрать; халӗ те унта кайрӗ, унӑн вырӑнне хӑйнешкел ҫапкаланчӑк йышӑнманнине курса ӗненчӗ, унтан ыранхи приказ ҫӗнӗлӗхӗсене дежурнӑйпа сӳтсе яврӗ те дивизи клубне ҫул тытрӗ.

К его услугам всегда был диван одной из полковых канцелярий; он поехал туда, убедился, что его место не занято никаким странником, и, потолковав с дежурным о новостях завтрашнего приказа, отправился в дивизионный клуб.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ҫапкаланчӑк, — хуравларӗ Фильбанк, — эсӗ ман ҫинче куракан мундир мана сӑмахӑма тытма хистет.

— Бродяга, — ответил, темнея, Фильбанк, — мундир, который ты видишь на мне, обязывает меня сдержать слово.

VI. Фильбанк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Ҫак ҫынсем мана хӑйсем патне туртаҫҫӗ те, хӑйсенчен ютшӑнтараҫҫӗ те; ҫакна хулан шавлӑ урамӗнчи ҫапкаланчӑк чикансен эшкерӗпе танлаштарма юрать-тӗр: кӗре ют сӑнсем, ӑнланмалла мар чӗлхе, чӑрсӑр хусканусем, хӑлхисенчи ҫакӑсем, хура ҫӳҫ, капӑр тумтир-ластӑк ҫемьере ҫеҫ хӑтлӑ туякан, кичемлӗхе хӑнӑхнӑ ҫынсене те хӑйсем ҫине пӑхтараҫҫӗ, пӑхса тӑрса киленме те пулать; анчах вӗсемпе тапӑра кам каять?

Люди эти притягивали и отталкивали меня, что можно сравнить с толпой бродячих цыган на бойкой городской улице: смуглые чуждые лица, непонятный язык, вызывающие движения, серьги в ушах, черные волосы и живописные лохмотья останавливают внимание самых прозаических, традиционно семейных, людей, и внимание это не лишено симпатии; но кто пойдет с ними в табор?

IV. Астарот // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Вӗсенчен иккӗшӗ пирӗн тахҫанхи пӗлӗшсем: Гентпа Цаупере, виҫҫӗмӗшӗ — килӗшӳллӗ, ҫавра питлӗ, лутра, анчах ҫирӗп шӑм-шаклӑ акӑлчан — хӗвел тухӑҫ ҫыран тӑрӑхӗнчи паллӑ ҫапкаланчӑк, тем те пӗрлӗх шыравҫи Саллас Бен, нимӗнрен-никамран та хӑраман, йӑваш этем, анчах — тилӗрме пуҫличчен ҫеҫ.

Двое из них были наши старые знакомые — Гент и Цаупере, а третий, низкорослый, коренастый англичанин со строгим круглым лицом, был небезызвестный по восточному берегу бродяга, искатель приключений — Саллас Бен, человек бесстрашный и кроткий, пока на него не нападал гнев.

XIX. Руфут ханкӑрӗн синкерӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Анчах туратсен витӗр курать: Зимбауэни еннелле — ҫапкаланчӑк араб, симбо еннелле вара Асмани пагасис танккаҫҫӗ; Асмани — виле сӑнлӑ, унӑн пурнӑҫсӑр хытанкалӑхне маска витӗр ҫиҫекен тӑрӑхла куҫӗсем ҫутатаҫҫӗ.

Но он видел сквозь ветви, что к Зимбауэни направлялся грязный араб, а к симбо — пагасис Асмани, мулат с мертвым лицом, безжизненную худобу которого освещали длинные глаза, блестевшие как сквозь маску.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ван-Ланд — хӑпартлануллӑ, ӗшенми сунарҫӑ, вӑйӑҫ, эрехҫӗ, ҫапкаланчӑк, инҫе ҫул ҫӳревсене вӑл хӑнӑхнӑ ӗҫ пек, ыйхӑ е апат евӗр куллен кирлӗ пек хаклать.

Это был игрок, пьяница, бродяга, страстный и неутомимый охотник, считающий далекие путешествия привычным делом, естественным, как сон или пища.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫапла, — сире ку тӗлӗнтерет пулин те, — эпӗ пурнӑҫ тӑршшӗпех ҫапкаланчӑк ҫулӗ-сукмакӗшӗн ӑшталаннӑ; ҫав тӑрӑмра сывлӑхлӑ та вӑйлӑ ҫын хӑйӗнчен тата хӑйӗн вӑй-халӗнчен кӑна килет.

Да, как это ни покажется странным вам, я всю жизнь тяготел к дороге бродяг, к состоянию того рода, когда человек здоровый и сильный зависит лишь от себя и своих сил.

III. Сив чир // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Кӑнтӑрлахи хӗвел Цельсипе 60° ҫунтарать пулин те — ҫапкаланчӑк сив чир пароксизмӗнче талтлатса-сиксе чӗтрет.

Хоть полуденное солнце давало 60° Цельсия, однако прохожий трясся в пароксизме лихорадки.

III. Сив чир // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Е Боб Перкантри ҫапкаланчӑк тӗрӗсех калать-ши:

Или был прав бродяга Боб Перкантри, который говорил:

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Апла шухӑшламашкӑн мана ҫиччӗсенчи ҫапкаланчӑк ача калани хистет; вӑл чӗвен тӑчӗ те: «Туртмалли пар-ха, тете!» — терӗ.

 Это более всех других заставил меня думать оборвыш лет семи, сказавший, становясь на носки: «Дай-ка прикурить, дядя!»

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫапкаланчӑк пурнӑҫӗ!.. — хӑпартлануллӑн каласа хучӗ Блюм.

— Бродячая жизнь, — торжественно произнес Блюм.

III. Ассунта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Унӑн шлепкин ытарлӑ тӗкӗ ҫапкаланчӑк хӑлхи тӗлӗнчех силленет.

Замысловатое перо ее шляпы тряслось над ухом бродяги.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Шыва шаларах кӗрсе тӑрса тимлӗрех тишкерчӗ, юхан шывран хӑй те ӗҫнине умне кӑларса тӑратрӗ; тӗрлӗ йышши ҫапкаланчӑк пӗтӗмӗшле вӑрттӑнни патне туртӑнни, пӑшалӗпе синкерлӗ усӑ курни, тӗттӗм-ӑмӑр юхан шыв — сунарҫӑ кӑмӑлне ҫаксем пурте самаях пусӑрӑнтарчӗҫ.

Войдя в воду, он рассмотрел камень пристальнее, вспомнил, что сам пил из ручья, и склонность к таинственному, общая у скитальцев разного рода, в соединении с трагическим выстрелом и мрачным ручьем, подействовала на него угнетающе.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 350–355 с.

Туртса ячӗ те ҫапкаланчӑк — вӑрӑ эшкерӗн керменӗ пирки ӗмӗтленме пикенчӗ: ҫухалакан урайсем, вӑрттӑн картлашкасем, юнлӑ тарҫӑсем…

Покуривая, бродяга мечтал о воровском замке с проваливающимися полами, потаенными лестницами и кровавой прислугой.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 350–355 с.

Ӑсан ами вӗҫсе ҫухалчӗ, ҫапкаланчӑк таркӑн мӑк йӑвара чӑпар тӑхӑр ҫӑмарта тупрӗ.

Тетерка слетела, а в моховой ямке бродяга нашел девять пестрых яиц.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 350–355 с.

Турӑ… сире… сирӗншӗн… — мӑкӑртатать ҫапкаланчӑк.

Бог… вам… вас… — забормотал он.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 305–313 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed