Шырав
Шырав ĕçĕ:
Анчах чылайӑшӗ хӑйсем хӗрсе кайнӑ вут-хӗм ӑшшипе салтаксене ӑшӑтса яма хӑтланнӑ, казарма пит хытӑ хӗссе лартнӑ салтак чӗрисене тата казеннӑй словестноҫа вӗренсе тем те пӗр ҫӳп-ҫаппа тултарнӑ пуҫӗсене темле майпа хускатма хӑтланнӑ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Хӑш-пӗр салтакӗсем ҫеҫ, таҫта теме пемешкӗн тӗлленӗ пек, куҫӗсене хӗссе, шӑлӗсене хыттӑн ҫырта-ҫырта лартнӑ, — ҫак халӑх пирки шӑнса тӑма тивнӗшӗн вӗсем хӑйсен ҫиллине аран-аран анчах шӑнарса тӑраҫҫӗ пулас.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
— Усӑ куратӑр-и? — тесе ыйтрӗ салтак, куҫне хӗссе.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
— Ҫынсем нумай-нумай хуласем, ҫуртсем туса тултарнӑ, пухӑннӑ та ҫавӑнта пӗр купана, ҫӗре варалаҫҫӗ, пӗрне-пӗри хӗссе, пӑчӑхса пурӑнаҫҫӗ…
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӑл ӳркевлӗн ман еннелле ҫаврӑнчӗ, мана питӗмрен тинкерсе пӑхса, куҫне хӗссе илчӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӑл, куҫӗсене хӗссе, пуҫне пӑркаларӗ те, темшӗн каллех пӑшӑлтатса: — Кам шухӑшласа ҫырнӑ кӑна? — терӗ.Он замотал головой, жмуря глаза, и опять-таки почему-то шепотом заговорил: — Кто же это сочинил? —
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Челкаш ӑна, чӗнмесӗр, шухӑша кайса, куҫне хӗссе, тимлӗн итлерӗ.Челкаш слушал его внимательно, с серьезным лицом и с глазами, сощуренными какой-то думой.
III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Лешӗ вӗсене чӗтрекен аллисемпе ярса тытрӗ, хӑй кӗсменӗсене пӑрахрӗ те, куҫне выҫтаххӑн хӗссе, темле пӗҫертекен япала ӗҫнӗ пек хӑй ӑшне сывлӑша шавлӑн туртса илсе, алӑри укҫине таҫта хӗвне пытарма тытӑнчӗ.
III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Унӑн питҫӑмартийӗсем кулӑшла хӑмпӑланса кайрӗҫ, мӑкӑрӑлса тухрӗҫ, хӗссе лартнӑ, куҫӗ темле, ытла та тӑтӑш, кулӑшла мачлаттарса хупӑна-хупӑна илчӗ.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Инженер куҫӗсене хӗссе тӗксӗм стенасем ҫине пӑхать, вӗсенчен пӗрин ҫинче кӑрандашпа ҫырнӑ, вӑл ӑна вуласа пӑхать: «ҫак вилӗсен ҫуртӗнче Фильдекосов поручик меланхоли туянса хӑйне хӑй вӗлерме тӑнӑ».
Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.
— Евдокия, темле вӑрттӑн шухӑшпа, куҫ хӗссе илчӗ:
31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Пулли — ахаль пулӑ мар, ылтӑн пулӑ, — кулса ячӗ Евдокия, унтан ачасене куҫ хӗссе илчӗ:— Рыбка не простая, рыбка золотая, — засмеялась Евдокия и лукаво подморгнула ребятам:
27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Куратӑр-и, мӗнле ӗҫлеҫҫӗ вӗсем! — Куҫ хӗссе илчӗ Андрей Иванович.— Видали, как дело поставлено! — подмигнул Андрей Иваныч колхозницам.
26-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Нимӗн те пулман, — хулпуҫҫине вылятса никам сисиччен Федьӑна куҫ хӗссе илчӗ Санька.— Ничего и не было, — пожал Санька плечами и незаметно подморгнул Феде.
21-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Санька, куҫне хӗссе, юханшыв тӑрӑх куҫакан пӑрсене сӑнарӗ.Прищурив зеленоватые глаза, Санька неотрывно следил за бегущими по реке льдинами.
5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Пуҫне каҫӑртса, куҫне хӗссе хӗвел ҫине чылайччен пӑхса тӑчӗ вӑл, йӗри-тавралӑха, хӗвеле, ӑшӑ ҫиле, уҫӑ сывлӑша сӑнарӗ — чӑн-чӑн ҫуркунне ҫитнине ӗненмен пек пулса шӑршласа та пӑхрӗ.
1-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Килӗр-ха кунта! — терӗ вӑл, улпута куҫ хӗссе.
VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Вӑл, хӑрах куҫне хӗссе, урампа иртсе каякан кашни каретӑнах чӳрече витӗр сӑнама пуҫларӗ.Она начала глядеть в окно, прищуря немного один глаз и следя за каждой проезжавшей каретой.
XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Инкӗшӗ кӑштах куҫӗсене хӗссе илчӗ, шухӑшласа пӑхрӗ, вара: — Кайӑпӑр, анчах питӗ инҫе-ҫке, — терӗ.Тетка прищурилась немного, подумала, потом сказала: — Пожалуй; только какая даль, ma ch`ere!
VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Обломов куҫне хӗссе илчӗ, сасартӑк ҫӳҫенчӗ, Ольга кулса ячӗ.
V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956