Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрхеннипе (тĕпĕ: хӗрхен) more information about the word form can be found here.
Проституткӑсем, ӑна ӑсран тухса кайнӑ ҫын тесе, унтан хӑратчӗҫ, ҫапах та, хӗрхеннипе, унӑн алӑкӗ патне ҫӑкӑр, чей, сахӑр пырса хуратчӗҫ.

Проститутки боялись его, считая безумным, но, из жалости, подкладывали к его двери хлеб, чай и сахар.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Дэв ӑна хӗрхеннипе юханшыв тӗпне чӑмнӑ, шывран ылтӑн пурта туртса кӑларнӑ та: — Э, тусӑм, ҫак пуртӑ санӑн мар-и? — ыйтнӑ вӑрман касаканран.

Дэв сжалился над ним, нырнул на дно реки, вытащил из воды золотой топорик и говорит лесорубу: — Эй, друг! Не твой ли это топор?

Вӑрман касаканпа шыври дэв ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Пат! пуҫне пырса ҫапрӗ ҫавӑн чухне Динӑнне: ара, хӗрхеннипе, йӑпатас тенипе ҫеҫ хӑйне хальхилле сӑпай та ӑнланса тытать вӗт-ха Андрей Васильевич унпа, пӗртте ӑна килӗштерни-юратнипе мар.

Help to translate

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эпӗ вӑл чӗпӗсене хӗрхеннипе ҫеҫ илетӗп.

Я теперь покупал просто из жалости.

Ула курак–артисткӑсем // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Вара эпӗ суд ҫуртӗнчен хӗҫӗсене хатӗр тытнӑ икӗ салтак тухнине, вӗсем хыҫҫӑн (хӗрхеннипе эпӗ чутах макӑрса яраттӑм) аллисене сӑнчӑрланӑ Митя тете утса тухнине куртӑм.

Я увидел, как из суда вышли двое солдат с саблями наголо, а за ними я чуть не разревелся от жалости — шел дядя Митяй в кандалах.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Турӑ вара шахтерсене хӗрхеннипе макӑрать, тенӗччӗ.

Думал, что бог, пожалеет шахтеров и будет плакать.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Васькӑна хӗрхеннипе манӑн чӗре ыратса кайрӗ.

И мне стало жаль Ваську.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Юрӗ, — терӗ Сулла, Валерие куҫӗнчен пӑхса; Валерин куҫӗсем гладиатора хӗрхеннипе, ун хутне кӗнӗ май, юратса та хӗрхенсе, тархасласа пӑхрӗҫ.

— Хорошо, — произнес Сулла, глядя в глаза Валерии, светившиеся любовью, нежностью, состраданием; казалось, она умоляла о милости к гладиатору.

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Эпӗ ӑна ҫиленнипе мар, хам сана хӗрхеннипе калатӑп.

Я не со зла говорю ему, а по моей жалости к тебе.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Анчах вӑл хӑй ҫавӑн ҫинче каласан, манӑн вӑтаннипе те ӑна хӗрхеннипе куҫҫулӗ тухса карӗ, вӑл, нумай та пулмасть ҫав тери хӑюллӑ, никама та пӑхӑнман ӑслӑ хӗрарӑм пулнӑскер, ҫавна каласа панипе мана, вутпа пӗҫертнӗ пекех, пӗҫертсе илнӗн туйӑнчӗ.

Но когда она сама сказала об этом, у меня от стыда и жалости к ней навернулись слезы, точно обожгла она меня этим сознанием — она, еще недавно такая смелая, независимая, умная!

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ жандармччӗ, манӑн мӗнле пулсан та ӑна тытмалла пулнине пӑхмасӑрах эпӗ ун патне пытӑм та: ыратмасть-и? — терӗм хӗрхеннипе.

Несмотря на то, что я был жандарм и моя обязанность состояла в том, чтобы ловить его, я подошел и с участием стал спрашивать, больно ли ему.

XIX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ильсеяр тӳсеймерӗ, аслашшӗне хӗрхеннипе кӑшкӑрса йӗрсе ячӗ…

Ильсеяр не выдержала, заплакала от жалости к деду…

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ҫакӑнта, тахҫанах ӗлӗк урӑх пурнӑҫпа пурӑннӑ кил-ҫуртӑн хапхи умӗнче, Сима хӑйне хӑй лайӑхрах туйнӑ пек: хӑйӗн шухӑшӗсене вӑл пӗр кӳренмесӗрех тата чыслӑн тепӗр ҫын ӑшне пытарать, ҫав шухӑшсене кунта ыттисем пек сиввӗн кӑна илтсе пӗлме тӑрӑшса мар, авторне хӗрхеннипе кӑна, ҫапла вара унӑн чунне йышӑнмасӑр, мар кӗтсе илеҫҫӗ, темле урӑхларах итлеҫҫӗ, ҫакӑ ӑна килӗшет, унӑн кӑмӑлне ҫӗклентерсе мӑнаҫлантарать.

Здесь, под воротами старого дома, когда-то наполненного иной жизнью, Сима как будто чувствовал, что он хоронит свои мысли без обиды и с честью, что встречают их не холодное любопытство и жалость, отрицающие его душу, а нечто иное, возбуждавшее в нём приятную гордость.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ҫынна тав тунипе, хӗрхеннипе, ҫак ҫын манӑн тӑван пулнипе, ҫак иккӗмӗш ҫын мана шывран туртса кӑларнӑшӑн, виҫҫӗмӗшӗ мансӑр хӑй шыва ӳкме пултарнӑшӑн кӑна унпа ҫывӑх пулни — ҫын ҫине тиенме пултаракан чи пысӑк йывӑрлӑхсенчен пӗри.

Быть близким только из благодарности, из сострадания, из того, что этот человек мой брат, что этот другой меня вытащил из воды, а этот третий упадет сам без меня в воду, — один из тягчайших крестов, которые могут пасть на плечи.

Малалла ҫырас вырӑнне каласа пани // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Ильсеярӑн хӗрхеннипе, чӗри ҫурӑлсах кайрӗ.

Сердце Ильсеяр залило волной жалости.

IX // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Унӑн сӑн-питне курсан, хӗрхеннипе Монтанелли кӑмӑлӗ тата ытларах ҫемҫелнӗ пек туйӑнчӗ.

Увидев его лицо, Монтанелли почувствовал еще большее умиление от сострадания.

XI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Кавӗрле мучи шурӑ ҫӳҫлӗ йӗкӗт умне пӗшкӗнчӗ, унӑн хуралса кайнӑ пичӗ ҫине тинкеререх пӑхрӗ те хӗрхеннипе шартах сикрӗ: халӗ ӗнтӗ ун умӗнче хаяр сӑнлӑ, йӗп пек витерсе пӑхакан куҫлӑ продкомиссар мар, вунтӑхӑр ҫулсенчи ҫамрӑк ҫын выртать.

Нагнулся Гаврила над белокурым, вглядываясь в почерневшее лицо, и дрогнул от жалости: лежал перед ним мальчишка лет девятнадцати, а не сердитый, с колючими глазами продкомиссар.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Хӑранипе тата Натальйӑна хӗрхеннипе Никита хытсах кайрӗ, аллисемпе сакран ярса тытрӗ.

Никита замер от страха, от жалости к Наталье, схватился обеими руками за скамью.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Хуйхӑрнипе, хӗрхеннипе Батмановӑн чӗри ыратрӗ.

У него сжималось сердце от горечи и сожаления.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ху хӗрхеннипе эсӗ хӑшпӗрне пӑсмастӑн-и?

Не портишь ли ты кое-кого своей жалостью?

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed