Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрашаҫҫӗ (тĕпĕ: кӑшкӑраш) more information about the word form can be found here.

Малтанхи пекех — сехӗрленсе ӳкнӗ салтаксем тӑпах чарӑнаҫҫӗ, анчах акӑ каллех — сунарҫӑн хӑрушӑ операцийӗ: ухмаха ернӗ е ӳсӗр пек ҫынсем ӳкеҫҫӗ те ӳкеҫҫӗ; пӗр-пӗринчен ҫатӑрласа тыта-тыта тискеррӗн кӑшкӑрашаҫҫӗ те пирӗн куҫ умӗнчех вилеҫҫӗ, чӗрӗ юлнисем вара вӗсене саланкӑрлӑн, аптӑравлӑн тӗсеҫҫӗ.
И так же, как и в первый раз, испуганные солдаты остановились, но охотник еще раз повторил ужасную операцию — и я увидел множество падающих, как пьяные, обезумевших людей; хватаясь друг за друга, вскрикивали они и умирали на наших глазах в то время, как уцелевшие растерянно смотрели на них.

VI. Фильбанк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Тухатмӑш унӑн ят-сумӗ арканнине кура аллисемпе сулкалашать, халӑха Гента пӑхӑнма юрамасть тесе ӳкӗтлет; кунта, ахӑртнех, акӑш-макӑш тӗрлӗ туйӑмсем, мӗн пулать те мӗн килетлӗх, ӑнланнине кӗтни пӗтӗмпех хутӑшса пӑтрашӑннӑ, мӗншӗн тесен тӗшмӗшлӗ ҫынсем тискеррӗн кӑшкӑрашаҫҫӗ; вилме пӳрнисен сӑнӗнче вара пурнӑҫ, кулӑ мӗлки, лайӑххине кӗтни сӑнарланнӑ.
Тщетно жрец, видя, что колеблется его репутация, махал руками, убеждая народ не уступать Генту; здесь, видимо, были замешаны самые разнообразные страсти, расчеты и ожидания, так как суеверные дикари кричали ужасно; на лицах осужденных появилась жизнь, тень улыбки, ожидания.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тискерчӗк ҫаврӑна-ҫаврӑна тата аллисемпе хӑлаҫлана-хӑлаҫлана Гент сӑмахӗсене пухӑннисем валли куҫарать; негрсем ӑнланнине палӑртса кӑшкӑрашаҫҫӗ, анчах тӑлмачӑ калаҫма пуҫласанах шӑпланаҫҫӗ.
Дикарь, кружась и размахивая руками, немедленно перевел сказанное зрителям; толпа сочувственно закричала, но опять смолкла, когда заговорил переводчик.

Гентпа пӗрле килнӗ негрсен пӗр пайӗ ял тӑрӑх саланчӗ, кӑшкӑрашаҫҫӗ, темӗн ӑнлантараҫҫӗ; ӑнлантарусене ырласа-шавласа йышӑнаҫҫӗ.
Часть туземцев, сопровождавших Гента, рассеялась по деревне, вопя и объясняя что-то; объяснения вызвали одобрительный гвалт.

Ҫак вӑхӑтра унпа йӑхташӗсем Гент тавра кӗпӗрленчӗҫ те шурӑ ҫынна пур енчен те тӗсеҫҫӗ, кӑшкӑрашаҫҫӗ, пӗр-пӗрне пӳрнисенчен тӗкӗнеҫҫӗ.
В это время соплеменники его толпились вокруг Гента, рассматривая белого со всех сторон, восклицая и хватая друг друга за пальцы.

— Шау манӑн йӗнере ярса илнӗ те ашак ҫине ларса тарасшӑн пулнӑ; арабсем кӑшкӑрашаҫҫӗ, ҫапӑҫма тытӑнманни кӑна.
— Шау уже присвоил мое седло и хотел бежать на осле; арабы кричат, чуть не дерутся.

XI. Вӗлерме хӑтланни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тӳлек шывра хура акӑшсем, кайӑк кӑвакалсем ишсе ҫӳреҫҫӗ; тӗмескесем ҫинче самӑр ҫӑварлӑ, пысӑк пӗсехеллӗ капмар чӗр чунсем — пеликансем — тӑраҫҫӗ, — вӑрӑм аркӑллӑ шурӑ факелҫӑсене тӗлӗнмеллерех аса илтереҫҫӗ; ӑшӑх ҫӗрте шупка кӗрен ибиссем кумаҫҫӗ; цапльӑсем ҫари-ҫари кӑшкӑрашаҫҫӗ.
В спокойной воде плавали черные лебеди, утки; на кочках стояли великаны — огромные, толстоклювые и зобатые создания, так странно напоминающие белых факельщиков, с их длинными фалдами; по отмелям сновали розовые ибисы, резко кричали цапли.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Пирӗннисене тӑллаҫҫӗ; вӗсем йӗреҫҫӗ, кӑшкӑрашаҫҫӗ, хурахсем вара пуҫсенчен, хул пуҫҫисенчен пушӑпа ҫапаҫҫӗ.
Наших стали заковывать, они плакали и кричали, а разбойники били по головам и плечам кнутами.

Унта кӗтӳҫӗсем чупса пычӗҫ: кӑшкӑрашаҫҫӗ, ӗрлешеҫҫӗ, вӑкӑра пӳлсе хӑвалаҫҫӗ, Жанета юшкӑн ҫине туртса кӑларчӗҫ, ҫыран хӗрне илсе тухсанах вӑл тӑнран кайса ӳкрӗ.
Тут пастухи набежали: крик-гам, быка загоняют, вытащили Жанет из тины, а с ней на берегу обморок случился.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑхӑт-вӑхӑтпа тачка ҫунаттисене ҫатӑлтаттарса ӑсансем ҫырлалӑхран вӗҫе-вӗҫе хӑпараҫҫӗ, пилеш кайӑкӗсем шуйханса кӑшкӑрашаҫҫӗ, унтан каллех шӑплӑх хуҫаланать — лӑпкаса юрланӑ евӗрскер, канӑҫсӑрлантараканскер.
Временами на ягоднике, треща жирными крыльями, взлетала тетерка, беспокойно кричали дрозды, затем снова наступала тишина, баюкающая и тревожная.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Ялти ӗҫ-пуҫран вӑл пачах айккине тӑрса юлчӗ; ӑна курсан арҫын ачасем хыҫалтан: «Лонгрен Меннерса вӗлернӗ!» — тесе кӑшкӑрашаҫҫӗ.
Совершенно навсегда остался он в стороне от деревенских дел; мальчишки, завидев его, кричали вдогонку: «Лонгрен утопил Меннерса!»

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Перрон умӗнчи чугунҫул линийӗсем ҫинче кӑткӑпа пӗрех халӑх йӑшӑлтатать, темиҫе ҫӗр ҫын кӑшкӑрашаҫҫӗ.
На путях перед перроном люди кишели, как муравьи, кричали в несколько сот глоток.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Кунта вара чӑтма ҫук ҫухӑрашу тапранса каять — вагон кантӑкӗсенчен, теплушка алӑкӗсенчен тискеррӗн кӑшкӑрашаҫҫӗ, пӗрне пӗри халех вӗлерсе пӑрахассипе хӑратаҫҫӗ, гранатӑсемне хӑмсарма тытӑнаҫҫӗ.
И тут начинались трения — дикий крик из вагонных окон, из раздвинутых дверей теплушек, угрозы самосудом, размахивание ручными гранатами…

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Командирсем вагон площадкисем ҫине тӑрса, итлеменнисене наганпа юнаса, пӗтӗм вӑйпа кӑшкӑрашаҫҫӗ.
Надсаживаясь, орали командиры, грозя наганами с площадок вагонов.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Амфитеатрти ҫынсем кӑшкӑрашаҫҫӗ, пуҫӗсене суллаҫҫӗ, аллисемпе хӑлаҫланаҫҫӗ.
Амфитеатр взревел, закачались головы, замахали рукава.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Пурте кӑшкӑрашаҫҫӗ, макӑраҫҫӗ.
Поднялся истошный вой и плач.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Кӗсре тавра каччӑсем хӗвӗшеҫҫӗ, хӑйсем темшӗн кӑшкӑрашаҫҫӗ, вӑрҫӑнаҫҫӗ.
Вокруг кобылы толпились парни, и все они кричали и ругались.

Ыттисем те ҫаплах ӗҫсе лараҫҫӗ, ахӑлтатса кулаҫҫӗ, кӑшкӑрашаҫҫӗ, анчах вӗсем пурте ӳсӗр, кӑмӑлсӑр; а ку — ҫав тери кӑмӑллӑ, ырӑ…
Другие тоже сидят и пьют, хохочут, кричат, но видно, что они все пьяны и грубы, а он такой добрый-добрый…

III // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Студентсем пырса магазин хыҫӗнчи пӳлӗмре нумайччен лараҫҫӗ, кӑшкӑрашаҫҫӗ, тем ҫинчен пӑшӑлтатаҫҫӗ.
Приходят студенты, долго сидят в комнате за магазином, и кричат или шепчутся о чем-то.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ун таврашӗнче картишӗнче ӗҫлекенсем пилӗк ҫын кӗшӗлтетеҫҫӗ те пурте кӑшкӑрашаҫҫӗ:
Около него толпилось человек пять дворовых людей, и все кричали:

Кантур // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 128–147 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics