Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӗрме (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Сехӗрленсе ӳкетӗн, анчах йӗрме вӑхӑт та ҫук; тепӗртакран пӑхатӑн та — вӑл кӑмӑллӑн кулать.

Страху много, а плакаться не на что: смотришь — уж и улыбается.

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Анчах Семиноса алӑк ҫумӗнчен хӑпӑтма та ҫук, салхулӑхӗ иртсе кайрӗ унӑн, — вӑл, яланхи пек, шӑл йӗрме пуҫларӗ.

Но Семинос стоял — прямо прирос к двери, и лицо у него уже было не озабоченным, а ухмыляющимся, как всегда.

Пӗрремӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Пӑрах шӑл йӗрме! — кӑшкӑрса пӑрахрӗ Чжан Цзин-жуй.

— Бросьте зубоскалить! — крикнул Чжан Цзин-жуй.

X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Пӑрах шӑл йӗрме!

Help to translate

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Халӗ ӗнтӗ тракторӑн ӗҫне курнӑ хыҫҫӑн ӗненсех пӗтермен стариксем те шӑл йӗрме пӑрахрӗҫ.

Теперь даже скептически настроенные старики, увидев работу трактора, заинтересовались его способностями, они уже не пересмеивались.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Отрядри чи пӗчӗк хӗрача вӑранчӗ те йӗрме тытӑнчӗ.

Одна из девочек, самая маленькая в отряде, проснулась и начала плакать.

Быгин-Быгинен // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 159–164 с.

— Ҫитӗ сире шӑл йӗрме! — кӑшкӑрса пӑрахрӗ Марунич, хӑйӗн йодпа сӗрсе тӗрлесе пӗтернӗ кӗлетки ҫине пӑхса, варӗсене тытсах кулакан стрелоксене.

— Полно вам зубоскалить! — огрызнулся Марунич на стрелков, которые покатывались со смеху, глядя на его разрисованную йодом физиономию.

Уссӑр пӑтӑрмах // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 84–87 с.

Йӗрме те тытӑнмарӗ.

 — И нюни не распускал.

22 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Мӗншӗн вӑл пӗр сӑмахшӑнах йӗрме пуҫларӗ, хӑраса ӳкрӗ?

Что это он нюни распустил, от одного слова скис?

22 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Трактористсем шӑл йӗрме юратнӑ, ҫавӑнпа вӗҫкӗн те усал чӗлхеллӗ Ефросиньйӑран кулма тӳр килнине ахаль ирттерес ҫук вӗсем.

Трактористы были зубастые ребята и не упустили бы случая посмеяться над хвастливой и злой на язык Евфросиньей.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Ҫитӗ сана шӑл йӗрме! — ҫилӗллӗн пӳлчӗ ӑна Соколов.

— Брось, остряк! — зло перебил его Соколов.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

«Те эпӗ тухасса картишӗнче юри кӗтсе тӑрать, — шутлать йӗкӗт. — ӗнер Маюка кӑнтӑр кунӗнчех сумкине йӑтса ӑсатнишӗн йӗплесе шӑл йӗрме шутлать-тӗр вӑл».

Help to translate

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Капан пек тачкаччӗ хӑй, шӑл йӗрме юратакан хаххулччӗ.

Хохол, такой тушистый и веселый.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аникушка тата… мӗнешкел савӑк чунлӑччӗ, ӗҫме-ҫиме, шӑл йӗрме юрататчӗ, халӗ ав ҫук та ӗнтӗ — вилнӗ…» —

И Аникушка… какой веселый был, любил выпить, посмеяться, а зараз уж все — покойничек…» —

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн тин вара хавхаланса кайнӑ казаксем, ахӑлтатса кулса, хатӑррӑн шӑл йӗрме тытӑнчӗҫ:

И только после этого поощренные казаки, хохоча, оживленно заговорили:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аникушка шӑл йӗрме те ӗлкӗрчӗ:

Аникушка уже смеялся.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗртен-пӗр Авдеич Брех кӑна, шӑл йӗрме юратакансене хӑй йӗри-тавра пуҫтарнӑ та, хӑйсем патӗнче хӗрлӗ комиссар хваттерте тӑни тата вӑл ӑна, Авдеича ӗнтӗ, пысӑк ӗҫе ларма ченни ҫинчен тыттарса пакӑлтатрӗ.

Один только Авдеич Брех, собрав курагот зубоскалов, тачал о том, как стоял у него на квартире красный комиссар и как приглашал он его, Авдеича, занять командную должность.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӑшман ҫарӗ килсе кӗнӗ ҫак малтанхи самант тем тери хӑрушла туйӑнчӗ пулин те, шӑл йӗрме юратакан Дуняшка хальхинче те чӑтӑм ҫитереймерӗ: разведка каялла ҫаврӑнсан, тутине саппун аркипе хупласа, чӑхлатса ячӗ те кухньӑна ывтӑнса тухрӗ.

Как ни страшен был этот первый момент вступления вражеского войска, но смешливая Дуняшка не вытерпела и тут: когда разведка повернула обратно, она фыркнула в завеску, выбежала на кухню.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Митька, полкра чи япӑх казак шутланать пулин те, инкек-синкекрен ҫӑлӑнмалли майсене тупма пӗлетех ҫав; казаксем ӑна хӑйне ялан хаваслӑ тытса шӑл йӗрме юратнӑшӑн, киревсӗр юррисемшӗн (ку енӗпе Митька никамран та ирттерет темелле), юлташлӑх туйӑмӗпе уҫӑ кӑмӑлӗшӗн юратаҫҫӗ; офицерсем тата вӑрӑ-хурахла чӑрсӑрлӑхӗшӗн килӗштереҫҫӗ.

Но как-то умел Митька выкручиваться из бед, и, хотя и был в полку на последнем счету, — любили его казаки за веселый улыбчивый нрав, за похабные песни (на них был Митька мастер не из последних), за товарищество и простоту, а офицеры — за разбойную лихость.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӑхта-ха, хура хурлӑханӑм, кун пек мар хӑналантарӑп эпӗ сана, киленичченех йӗрме тивӗ-ха акӑ!..

Погоди, ягодка моя ежевишная, я тебя не так угощу, еще наплачешься!..

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed