Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мӑштах (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Халӑх, самантлаха сывлама чарӑннӑ пек, мӑштах, унтан тин тӗлӗннӗ майла ахлатса илчӗ.

Люди на время перестали дышать, потом издали возглас удивления.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элюкка унран ытла вӑтанса тӑмалла мар иккенне тӗшмӗртет те хӑй ятне тултарнӑ куркана мӑштах шалт тӑвать.

Сообразив это, Элюкка мигом опрокинул в себя стакан, закусил.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӑштах ача тесеттӗм-ха ӑна, вӑл пур, улталама та вӗреннӗ.

— Тихоня, тихоня, а мошенничать уже научился.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Эпир мӑштах лартӑмӑр, пӗр вӑхӑта инженер ҫывӑрать-и, ҫывӑрмасть-и, ҫавна та пӗлеймерӗмӗр.

Мы сидели тихо и некоторое время не могли понять, спит инженер или нет.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ытти ачасем те мӑштах, енчен енне сиввӗн пӑхкаласа илеҫҫӗ.

Притихли и остальные ребята, хмуро поглядывая по сторонам.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Кирпӗч тиенӗ чух ху шӑши пек мӑштах лартӑн пуль-ха.

— Небось, сам, когда кирпичи отнимали, сидел тихо, как мышь!

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Оська мӑштах.

Оська молчал.

III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Иккӗшӗ те хӑйсем хускалмасӑр, мӑштах тӑраҫҫӗ.

Оба стояли притихшие, неподвижные.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Вӑл хӑй вырӑнӗнче мӑштах ларать, урисене явса хунӑ та, тӑмпа варланнӑ атти сӑмсине пӑхса, пирус туртать.

Он спокойно сидел на своем месте и курил, заложив ногу за ногу, глядя на носок испачканного глиной сапога.

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

Лагере таврӑннӑ чух эпир темӗнччен мӑштах пытӑмӑр.

По дороге в лагерь мы долго шли молча.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Демьянӑн кравачӗ манӑннипе юнашарах, вӑл мӑштах выртать.

Демьян, кровать которого стояла рядом с моей, лежал совсем тихо.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Шурӑ йӗкехӳре нӳхреп тӗпӗнче мӑштах ҫӳрет.

Белая крыса бесшумно ползала по дну погреба.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Ачасем тӗрлӗ кӗтессенче мӑштах лараҫҫӗ.

Ребята притихли каждый в своем углу.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Унтан каллех, килти шӑкӑр-макӑр хыҫҫӑнхи пек, Пантелей Прокофьевич мӑштах пулчӗ.

И опять, как бывало это раньше, всегда, в домашнем быту, Пантелей Прокофьевич утих.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Стойко пичче малтанласа кӑшкӑрашрӗ, йынӑшрӗ, унтан мӑштах пулса тӑчӗ.

Вначале дед Стойко кричал, стонал, потом умолк.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сан тӑм пуҫу ҫак ӗҫре нимӗн те чухлаймасть пулсан, мӑштах лар!

— Если твоя пустая башка ничего не смыслит в этих делах, так и молчи!

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хулара вӑл мӑштах ҫӳрет-ҫке, — терӗ Бойчо.

В городе он тихий, — заметил Бойчо.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гинка упӑшки сӑмах-юмах вакламасӑр апат тӗшӗрет, вӑл турилкки умне ӳпӗннӗ, пӗр-пӗр сӑмах хушма хӑйтӑр кӑна е хытӑрах кулса ятӑр, арӑмӗ ҫавӑнтах ун еннелле хаяррӑн пӑхса илет те, «Ман умра эс мӑштах пул!» тенӗ пек, хӑй кунтах иккенне аса илтерет.

Муж тетки Гинки ел молча, уткнувшись в тарелку, ибо стоило ему вымолвить слово или громко рассмеяться, как жена бросала на него свирепый взгляд, означавший: «Не смей!»

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сашенька, халь эпир чӳрече уҫатпӑр-ха, эс чӗнмесӗр, мӑштах вырт, юрать-и?

— Сашенька, мы сейчас откроем окно, а ты лежи тихонько и молчи, ладно?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч мӑштах.

А Николай Антоныч молчит.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed