Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мелеховсен (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Мелеховсен ҫемйи ҫулталӑк хушшинчех ҫурри катӑлчӗ.

Мелеховская семья за один год убавилась наполовину.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мелеховсен килӗнче каҫхи апата ларчӗҫ.

В мелеховском курене сели вечерять.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична ҫине ҫаврӑнса та пӑхмарӗ, пур-ҫук сӑлтавшӑнах пурне те тарӑхрӗ, чире персе, утӑ ҫулма та хӑйне Мелеховсен килӗнче юлашки кунсем пурӑннӑ пек тытрӗ.

На Ильиничну и внимания не обращала, безо всякой видимой причины злилась на всех, от покоса отделывалась нездоровьем и держала себя так, как будто доживала она в мелеховском доме последние дни.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӗлӗнмелле улшӑнса пычӗ пурнӑҫ Мелеховсен ҫемйинче!

Удивительно, как изменилась жизнь в семье Мелеховых!

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мелеховсен Дашки чӑн малтан Котлярова тавӑрчӗ, тӗрӗс те!

Дашка Мелеховых первая суд навела Котлярову, и правильно!

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мелеховсен тӗлне ҫитерехпе вӑл пӗрле ҫӳрекен юлташӗсем ҫине пӑхмасӑр шӑппӑн каларӗ:

Подъезжая к мелеховскому базу и ни к кому из спутников не обращаясь в отдельности, негромко сказал:

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мелеховсен юнӗ!..

Мелеховских кровей!..

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий вӑрахчен ун ҫине ҫилӗллӗ куҫӗсене вӗҫертмесӗр тинкерсе ларчӗ; унӑн хаярланса кайнӑ сӑн-питӗнче — мӑйӑхӗ айӗнчи йӗрсе хунӑ шӑлӗсенче, хӗстернӗ куҫӗсенче — Мелеховсен тӗпӗ-тымарӗнчен килекен темле тискер кӑйӑкла вӗчӗлӗх пушшех те уҫҫӑн палӑрса тӑчӗ.

Григорий не сводил с нее злого взгляда, и во всем его ожесточившемся лице — в ощеренных под усами зубах, в суженных глазах — еще ярче проступило врожденное мелеховское, звероватое.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Карчӑк, хай патне ыткӑнса пынӑ Мишаткӑна алла ытамласа илсе, унпа пӗрле кухньӑна кӗрсе кайрӗ ҫеҫ — Дон леш енчен каллех винтовкӑсемпе ҫунтара пуҫларӗҫ те хӗрлӗармеецсем мелеховсен картишӗнчен тухса каймасӑр та пеме чарӑнмарӗҫ.

Как только старуха схватила на руки прибежавшего Мишатку и ушла с ним в кухню, стрельба возобновилась и продолжалась до тех пор, пока красноармейцы не покинули мелеховский двор.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мелеховсен картишӗнченех курӑнатчӗ вӑл.

Его видно с мелеховского база.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чукун Ҫеменӗн тимӗрҫе вӗреннӗ вунпилек ҫулхи ывӑлӗ (вӑл восстани пуҫланнӑ хыҫҫӑн Татарскинче пӗртен-пӗр тимӗрҫӗ юлнӑ) Мелеховсен кивӗ акапуҫне аран майлакаласа тӗрен лартса пачӗ.

Пятнадцатилетний сынишка Семена Чугуна, выучившийся кузнечному ремеслу и оставшийся со дня восстания единственным кузнецом в Татарском, с грехом пополам наложил лемех на стареньком мелеховском плуге.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мелеховсен аякран тивекен хурӑнташӗ, тарават кӑмӑллӑ казак, Григорие кизек сарайне пытарчӗ.

Дальний родственник Мелеховых, радушный казак, спрятал Григория в прикладке кизяков.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Хӗрлӗ атамана суйлатпӑр! — терӗ Антип Брехович Мелеховсен килӗнчен тухнӑ чухне.

— Краснова атамана будем выбирать! — сказал Антип Брехович, выходя с мелеховского база.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл Мелеховсен кил хушшине малтан кӗрсе кайрӗ, крыльца умӗнче чарӑнчӗ те касмӑкри сарӑ йытӑ аҫи пӳлӗнчӗклӗн хӑрӑлтатса вӗрнине пуҫне пӗшкӗртсе пӑхса тӑчӗ, унтан хулпуҫҫийӗ ҫинчен винтовкине хыврӗ.

Он первый вошел на мелеховский баз и, остановившись около крыльца, с минуту, угнув голову, глядел, как гремит на привязи желтый кобель, задыхаясь и захлебываясь лаем; потом снял с плеча винтовку.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем Мелеховсен тӗлне ҫитрӗҫ те, чарӑнса тӑрса, пӗр вӑхӑт Дон урлӑ каҫакан вырӑна, Донпа чӑнкӑ сӑрт хушшине хӗсӗннӗ хура сукмак пек йӗр ҫине, сӑнаса пӑхкаларӗҫ, каялла ҫаврӑнса кайрӗҫ.

Они на рысях дошли до мелеховского база, — приостановившись, оглядели переезд за Дон, чернотрупный проследок, стиснутый Доном и горой, повернули обратно.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мелеховсен килӗнче пурте савӑнӑҫлӑ кулӑпа йӑлкӑшнине курсан, тӗлӗнсех кайрӗ.

В мелеховском курене поразили его сплошь смеющиеся, веселые лица.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро Вешенскинчен килсе ҫитнӗ хыҫҫӑн, ҫӗрле, Мелеховсен ҫемйинче килти канат пуҫланчӗ.

В ночь, после того как приехал из Вешенской Петро, в мелеховском курене начался семейный совет.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫакӑнти шыв куҫӗн сулахай хӗрринелле утса кайрӗ те Мелеховсен суккӑр кӗсри.

К полынье, к левому ее краю, и направляла мелеховская кобыла слепой свой шаг.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мишаткӑн пӗтӗмпех Мелеховсен йӑхне хывнӑ сивлек куҫӗсем ҫилӗллӗн йӑлтӑртатса илчӗҫ, вӗсенче тарӑху куҫҫулӗсем ҫуталса чӗтренчӗҫ; вӑл, тетӗшне ыррӑн каласа ӳкӗте кӗртейменнипе халтан кайса, сӑмсине чышкипе шӑла-шӑла кӑшкӑрса вӑрҫрӗ:

У Мишатки гневно сверкали мелеховские угрюмоватые глазенки, дрожали в них слезы обиды; вытирая кулаком нос, он кричал, отчаявшись уговорить добром:

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Вӑл Мелеховсен Петькипе… —

— Он с Мелеховым Петькой…

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed