Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Маланья (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Маланья асламӑшӗ вӑл кун тул ҫутӑлнӑ-ҫутӑлманах тӑнӑ, Сергей валли кученеҫсем пӗҫернӗ тата пӗр кӗленче вӗретнӗ сӗт тултарса лартнӑ.

Бабушка Маланья в это утро встала чуть свет, напекла Сергею подорожников и налила бутылку топленого молока.

Хӗрӗхмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Тӑватӑ кунтан ӳкерчӗкӗ хатӗр пулнӑ, Маланья асламӑшӗ ӑна горницӑна, чи паллӑ вырӑна, турӑш айне ҫакнӑ.

Через четыре дня снимок был готов, и бабушка Маланья повесила его на самом видном месте, в горнице под иконой.

Хӗрӗхмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Костриковсем патне кашни кун пыракан Иван Никоновича ҫитменнине Маланья асламӑшӗ те кӑмӑлланӑ.

Даже бабушка Маланья благоволила к Ивану Никоновичу, который ежедневно бывал у Костриковых.

Хӗрӗхмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

— Акӑ пирӗн каччӑ та персе ҫитрӗ, — тенӗ Маланья асламӑшӗ.

— Вот и наш кавалер пожаловал, — сказала бабушка Маланья.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Ҫавӑнпа Сергей Полстоваловские пырсан, килӗнче Маланья асламӑшӗ ҫеҫ пулнӑ.

И когда Сергей пришел на Полстоваловскую, дома была одна бабушка Маланья.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Сергее уйрӑммӑнах Маланья асламӑшӗ хытӑ кӗтнӗ.

Особенно ждала Сергея бабушка Маланья.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Юлашкинчен Маланья асламӑшӗ вӗсем ҫине кӑшкӑрса илнӗ:

В конце концов бабушка на них даже прикрикнула:

Вӑтӑр улттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Маланья асламӑшӗ те мунча хутнӑ.

Бабушка Маланья тоже топила баню.

Вӑтӑр улттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Хула тӑрӑх листовкӑсем пӑрахса тухни ҫинчен Полстоваловски урамра чи малтан Маланья асламӑшӗ пӗлнӗ.

Первое известие о разбросанных по городу листовках принесла на Полстоваловскую бабушка Маланья.

Вӑтӑр улттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Халӗ ӗнтӗ ҫатмана урам тӑрӑхах ҫӗклесе кайма май пулнӑ, малтанхи калиткеренех пӗр-пӗр инке е карчӑк тухса: — Ачасем, кам валли илсе каяттӑр ҫатмана: Устинья Степановна валли е Маланья Авдеевна валли? — тесе кӑшкӑрасран хӑрамалли пулман.

Теперь уж можно было нести противень по улице, не опасаясь, что из первой же калитки выглянет какая-нибудь тетка или бабка и крикнет на всю улицу: — Кому новый противень несете, ребята, — Устинье Степановне или Маланье Авдеевне?

Вӑтӑр пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

— Ҫӗрлехи каскӑнсем, каллех тул ҫутӑличчен ҫапкаланса ҫӳреме каятӑр-и? — тесе вӑрҫнӑ Маланья асламӑшӗ.

— Полуночники, опять до рассвета бродить уйдете! — проворчала бабушка Маланья.

Вӑтӑр тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

— Санӑн мӗн ыйтмалли пур? — тесе кулнӑ Сергей, хӑйӗн Маланья асламӑшне аса илсе.

— А ты что за спрос? — засмеялся Сергей, вспомнив бабушку Маланью.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Маланья Авдеевна, ун майлӑ пулса, нимӗн шарламасӑр пуҫне тайса илнӗ.

Бабка Маланья качала головой и поддакивала.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Асламӑшӗ — Маланья Авдеевна — ҫакӑн ҫинчен нихҫан та пӗлеймен.

Бабка Маланья Авдеевна об этом так никогда и не узнала.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Ҫӗрлехи хуралҫӑ, курпун старик Владимир Иванович, Маланья асаннене хаяр табак турттарнӑ май ҫапла каланӑ:

Кривой старичок, ночной караульщик Владимир Иванович, угощал бабку Маланью крепким нюхательным табаком и рассуждал:

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

— Эпӗ пулатӑп, Маланья асанне.

— Это я, бабушка Маланья!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Чӳречисем ҫинче вӗсен, Маланья асламӑшӗнни пекех, чӳлмексенче столетник текен йывӑҫ тата фикуссем ӳснӗ.

А на окошках у них растут в горшках фикусы и дерево столетник, как у бабушки Маланьи.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Маланья асламӑшӗ Саня амӑшне Серёжа ӑнӑҫлӑ вӗренни ҫинчен час-часах ҫапла каласа панӑ:

Бабушка Маланья частенько рассказывала Саниной матери про Сережины успехи.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Унта пурте хӑйсен: асламӑшӗ — Маланья, аппӑшӗ — Анюта, йӑмӑкӗ — Лиза тата юлташӗ — Санька.

Там все свои: бабушка Маланья, сестры Анюта и Лиза и товарищ Санька.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

— Ну, ырӑ сунатӑп, Маланья Авдеевна.

— Ну, поздравляю, Маланья Авдеевна.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed