Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ильинишна (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Сергей тем калама тӑнӑччӗ, анчах ҫав вӑхӑтра Лукерья Ильинишна пырса кӗчӗ.

Сергей хотел что-то сказать, но в это время вошла Лукерья Ильинишна.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ку манӑн хӗр, — терӗ Лукерья Ильинишна.

— А это моя дочка, — сказала Лукерья Ильинишна.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Лукерья Ильинишна аллине сулчӗ те нимӗн те каламарӗ.

Лукерья Ильинишна махнула рукой и ничего не сказала.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Манӑн санпа нумай калаҫмалла, терӗ Лукерья Ильинишна, — «Светлый путь» курӑнса та кайрӗ.

— Разговор у меня с тобой будет длинный, — сказала Лукерья Ильинишна, — а «Светлый путь» уже виднеется.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тӗтреллӗ тӗксӗм ҫутӑра та Ылтӑн Ҫӑлтӑр куҫа йӑмӑхтарсах йӑлтӑртатнине курсан, Лукерья Ильинишна ӑшшӑн кулса илчӗ.

Увидев, как даже в мрачном и туманном свете Золотая Звезда блестит ослепляя глаза, Лукерья Ильинишна ласково улыбнулась.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Суймастӑн-и? — лӑпкӑн ыйтрӗ Лукерья Ильинишна.

— А не обманываешь? — спокойно спросила Лукерья Ильинишна.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Каламастӑп та, — Лукерья Ильинишна шухӑша кайрӗ.

— И не скажу, — лицо Лукерьи Ильинишны сделалось еще более строгим.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Лукерья Ильинишна, — терӗ Сергей, — мӗн ҫинчен сирӗн жалоба?

— Лукерья Ильинишна, — заговорил Сергей, — а что же у вас за жалоба?

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ку ӗҫре секретарь нимӗн те пулӑшаймасть, — Лукерья Ильинишна янаххи айӗнче шел тутӑрне тӳрлетрӗ те каллех ал тупанӗпе тутине шӑлчӗ.

— Ничего тот секретарь не поможет, — Лукерья Ильинишна поправила у подбородка шаль и снова ладонью вытерла губы.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫулла ман пата тӳрех уя темиҫе те пырса тухрӗ, вара ялан: «Мӗнле пурӑнатӑн, Лукерья Ильинишна?» — тесе ыйтатчӗ.

Летом, бывалоча, сколько разов приезжал до меня прямо в поле и завсегда спрашивал: «Ну, как поживаешь, Лукерья Ильинишна?..»

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Мӗн кирлӗ-ха сана, Ильинишна? — ӑйӑрне карлӑкран кӑкарса, тӗлӗннӗ пек пулчӗ Митька.

— И чего тебе, Ильинишна, надоть? — привязывая к перилам жеребца, удивился Митька.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Иккӗмӗшӗ, стоматологически клиникин машинистки, Лукерья Ильинишна ятлӑскер вӑл, мана сасартӑк хӑй асне илнине пӗлтерчӗ: Трофимова доктор Катьӑна шӑпах Ярославле ӑсатнӑ иккен.

Во-вторых, Лукерья Ильинишна — так звали машинистку стоматологической клиники — вдруг объявила мне, что она вспомнила: доктор Трофимова отправила Катю именно в Ярославль.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed