Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ивга (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
— Эх, Ивга асанне, тата мӗн курман-ши эпир! —

— А еще, баба Ивга, что было!.. —

41 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Кӑна илтсен, Ивга асанне питӗ савӑнчӗ, унӑн куҫӗсенчен куҫҫуль тапса тухрӗ.

Радостная весть поразила бабу Ивгу, в уголках глаз блеснули крупные слезы.

41 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне вӗсене питӗ лайӑх кӗтсе илчӗ.

Баба Ивга встретила их ласково.

41 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Каҫ пулсан Ивга асанне вӗсем валли хутаҫа ҫимеллисем чикрӗ те ҫул кӑтартса ячӗ:

С вечера баба Ивга уложила им в мешок еду, рассказала дорогу:

38 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне каласа ярать унта.

Баба Ивга скажет куда.

38 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Эпӗ, чӑнах та, йӗрсе те илтӗм, халӗ те чӗре ыратать-ха манӑн, Ивга асаннене те хӗрхенетӗп эпӗ, анчах хамӑн сӑмаха улӑштармастӑп!

— Я, правда, плакал, и теперь у меня как-то сердце сжимается, и бабу Ивгу мне жалко, но только все равно своих слов не меняю.

37 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ачасем чӗрне вӗҫҫӗн Ивга асанне патне пырса кровать ҫумне тӑчӗҫ..

Мальчики на цыпочках подошли к бабе Ивге и стали сбоку кровати.

37 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне сасартӑках вӑрттӑн пӑшӑлтатма пуҫларӗ, кӑмака патӗнче аллипе хыпашласа, пӑхрӗ, вӑрттӑн шкапа уҫрӗ те унтан таса тутӑрпа чӗркенӗ портрет туртса кӑларчӗ:

Баба Ивга вдруг начала тихонько шептать, ища что-то руками возле печи, незаметно открыла шкаф и достала оттуда завернутый в платок потрет:

37 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Коля Ивга асаннен сассине итлесе ерипен йӗме чарӑнчӗ.

Коля вслушивался в мягкий голос бабушки, и плач его постепенно затихал.

37 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Ан йӗр, ан йӗр, ывӑлӑм! — пӑшӑлтатрӗ Ивга асанне, хӑрах аллипе минтерсене кӑпӑшлатса, тепринпе Кольӑна хӑй ҫумне чӑмӑртаса.

— Не плачь, не плачь, мое дитятко! — взбивая одной рукой подушку, а другой прижимая к себе Колю, шептала баба Ивга.

37 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Коля Ивга асаннене икӗ аллипе те ытамласа тытрӗ, пуҫне ун кофти ҫине чиксе, йӗре-йӗре алӑк патнелле утрӗ.

Коля обхватил бабу Ивгу обеими руками и, пряча лицо в широких сборках ее кофты, рыдая, шел с ней по хате.

37 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне урайне ҫӗрулми пӗҫернӗ чӳлмекне лартрӗ те типӗ тутисемпе ӑна пуҫран пырса чуптурӗ, унтан пӑшӑлтатса каларӗ:

Баба Ивга поставила на стол чугун с картошкой, бросилась к Коле, прижалась сухими губами к его голове и, раскачиваясь из стороны в сторону, зашептала, как маленькому:

37 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне те-и? — ыйтрӗ Ваҫҫук тепӗр хут.

— Баба Ивга? — переспросил Васек.

37 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Татьяна Жоркӑна илсе тухса кайрӗ, Ивга асанне каять, эпир те каятпӑр, — терӗ Саша хуйхӑллӑн.

Татьяна с Жоркой ушла, баба Ивга уйдет, мы уйдем, — мрачно сказал Саша.

37 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫӑл патӗнче хӗрарӑмсем Ивга асаннерен асӑрхануллӑн ҫапла ыйтрӗҫ:

У колодца бабы осторожно спрашивали Ивгу:

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асаннен пит-куҫӗ пӗр кун хушшинчех хуралса, пӗркеленсе кайрӗ, куҫӗсем путса кӗчӗҫ.

Лицо у бабы Ивги за один день почернело и сморщилось, глаза впали.

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Хӑйӗн амӑшӗ патне кайрӗ, — терӗ Ивга асанне ачасене кӗскен.

— До своей матки пошла, — кратко сказала ребятам баба Ивга.

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне, ура ҫине тӑрса, ӑна ытамласа тытрӗ:

Баба Ивга встала, обняла ее:

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ачасем пӗр сӑмах та чӗнмерӗҫ, Ивга асанне те нимӗн те каламарӗ.

Мальчики молчали, молчала и баба Ивга.

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне апат пӗҫерсе хунӑ, ӗне сунӑ, сӗт сӗрсе лартнӑ… —

Баба Ивга обедать наварила, коровку подоила, молочка нацедила… —

32 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed