Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Витька (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Вӑл тӑрӑшнӑ пулсан юратчӗ-ха, вӑл тӑрӑштӑр та мана виҫӗ юплӗ хуҫмалли ҫӗҫӗ — эпӗ Витька Тухтӑр аллинче курнӑ пеккине — ярса патӑрччӗ.

Хорошо бы если б думал и прислал мне складной ножик, какой я видел у Витьки Доктора.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Витька культурӑллӑ ҫыхӑнусемшӗн яваплӑ пултӑр, пӗвӗ-сийӗпе сӑнӗ-сӑпачӗ шӑпах юрӑхлӑ.

Витьку мы пустим по культурным связям, у него внешность к тому подходящая.

5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Эпӗ шап-шурӑ куҫлӑ, ҫӳҫне «боксла» кастарса янӑ Витька ҫине, унӑн тӗксӗмленнӗ пичӗ-куҫӗ ҫине, хӗвелпе пиҫсе хӑмӑр тӗслӗ курӑнакан пулнӑ вӑйлӑ аллисем ҫине, пистолетӗн ҫӳресе кивеле пуҫланӑ кабури ҫине пӑхрӑм та ӑна Фанагорийка ҫыранӗ хӗрринче аскӑн ача-пӑчасен чарусӑр ушкӑнне ертсе ҫӳренӗ атаманпа танлаштартӑм.

Я смотрел на белобрысого, стриженного «под бокс» Витьку, на его затуманенное лицо, на сильные, загорелые руки, а пистолет в такой обношенной кобуре, будто он век его таскал на своем бедре, и сравнивал своего друга с предводителем озорной оравы на берегу Фанагорийки.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Витька Неходӑпа пӗрле ил.

Вместе с Витькой Неходой возьми.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Ку ахаль килнӗ япала, Витька.

— Они даром достались, Витя.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Санӑн тусу Витька калаҫарах парать, — терӗ вӑл:

— Твой приятель Витька гораздо разговорчивей, — сказал он.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Каллех ҫаврӑнса килеҫҫӗ вӗсем, — пӑшӑлтатрӗ Яша, — Витька пӑрахса каякан йышши мар вӑл.

— Они возвратятся, — шептал Яша, — не такой Витька, чтобы уступить.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Витька куҫхаршийӗсене кӑмӑлсӑр сиктеркелесе илчӗ.

Витька усмехнулся, повел бровью.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Витька, пысӑкпуҫсем мӗнле? — йӑпӑлтатса аса илтерчӗ Пашка.

— Витька, а головни? — тихо настаивал Пашка.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӑйӗн куштан ушкӑнӗпе пурпӗрех мана, йытӑсене пула, ҫӗнтереймессе туйса, Витька шӳт тӑвам пек пулчӗ.

Чувствуя, что ему даже при помощи своей оравы не одолеть меня с моими собаками, Витька не допустил своего поражения, свел дело к шутке.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Витька ман кӑмӑла кайрӗ, килӗшрӗ вӑл мана.

Мне Витька пришелся по сердцу.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Паллах ӗнтӗ, Витька вӗсенчен чи вӑйли.

Витька был силен.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Витька Яшка хӑраса ӳкнине курман пек пулчӗ.

Витька сделал вид, что не замечает волнения Яшки.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Тӗрӗс, сана суйни ниме те кирлӗ мар, — килӗшрӗ Витька.

— Верно, нет стати тебе врать, — согласился Витька.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Витька ҫамкине купӑс миххи пек картлантарса хучӗ.

 — Витька наморщил гармошкой лоб.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Витька ырӑ кӑмӑллӑн йӑл кулса илчӗ.

Витька добродушно улыбнулся.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Витька ӑна мӑнаҫлӑн чарса лартрӗ, унтан хӑй чул ҫине ларчӗ те йытӑсем ҫине кӑмӑллӑн пӑхрӗ.

Витька остановил его, сел на камень и одобрительно оглядел собак.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Витька хӑйне хӑй атаман пек тытать, ҫавӑнпа «Якку патне пыратпӑр, пуҫне ҫапса ҫуратпӑр» тесе пуринчен хытӑрах кӑшкӑра-кӑшкӑра ярать.

Витька держался вожаком и выкрикивал громче всех: «Яшке пузо мы проткнем!»

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Халӗ ӗнтӗ эпӗ Витька Неходӑна лайӑх куртӑм: витӗр куҫлӑ, ҫӳҫне кӗске кастарса янӑ чӑлт шурӑ пуҫлӑ та ҫирӗп кӗлеткеллӗ ҫӳллӗ ача хӑй, вӑрӑм ури тунисем ҫинче хӗрлӗ шӑрт тӑраткаланса тӑрать.

Теперь я мог видеть каждого из них: Витька Нехода был высокий длинноногий мальчишка с коротко остриженной белой головой и заносчивым взглядом.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Яшка вӑл эпӗ, — терӗ ача мӗскӗнӗн, — ак ҫава вара малта пыраканни — Витька Нехода…

— Это я — Яшка, — скорбно заметил мальчик, — а тот впереди — Витька Нехода…

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed