Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытса (тĕпĕ: тыт) more information about the word form can be found here.
Гленау арӑмӗ, шӑрӑхпа ӗшеннӗскер, чӗнмерӗ, анаславне тытса чарчӗ.

Жена Гленау, утомленная жарой, молчала, сдерживая зевоту.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Аллисемпе ҫапкалашса Кольбер курӑк хушшинче темӗскере таптать, унтан кукленчӗ те кӗлетке варринчен тытса пӗчӗк ҫӗлене асӑрханса ҫӗклерӗ; ҫӗлен икӗ вӗҫӗпе — пуҫӗпе тата хӳрипе — ҫакӑнса тӑрать.

Кольбер, махая руками, топтал что-то в траве, затем присел на корточки и осторожно поднял за середину туловища маленькую змею, повисшую двумя концами: головой и хвостом.

Ҫӗлен // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 381–386 с.

Утӑ уйӑхӗн варринче «еткерҫӗсем» ҫула тухрӗҫ — малтанхи хут; Снарк кӳлли хӗррине — «тискер пурнӑҫ тытса пыма».

В середине июля состоялась первая поездка «наследников»; они направились на берег озера Снарка «вести дикую жизнь».

Ҫӗлен // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 381–386 с.

Тӑрмаланчӑк ҫӳҫне-пуҫне унталла-кунталла суллакаласа, ҫыхса янӑ пит ҫӑмартине тытса пӗчӗк ача пек — хурлӑхлӑн-хурлӑхлӑн йынӑшать, унӑн пӑтранчӑк, хӗрлӗ куҫӗсенче виҫесӗр терт талтлатса ҫиҫет.

Мерно покачивая нечесаной головой, держался он за обвязанную щеку, стонал — жалостно, как ребенок, и в его мутных, красных глазах билось страдание.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Портӑн чакӑл туллӑ ансӑр пырӗнчен тухсан Битт-Бой руле сулахаялла авӑк-кӑн пӑрчӗ те карапа ҫапла пӗр мильӑна яхӑн тытса пычӗ, унтан тӳрӗ кӗтес туса хӗвел тухӑҫнелле тӳп-тӳррӗн ҫул тытрӗ; унтан каллех — инстинктне пӑхӑнса — сылтӑмалла ҫавӑрчӗ.

Покинув узкий скалистый выход порта, Битт-Бой круто положил руль влево и вел так судно около мили, затем взял прямой курс на восток, сделав почти прямой угол; затем еще повернул вправо, повинуясь инстинкту.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ҫырӑва парса ярсан Эскирос Битт-Бой аллине тытса чӑмӑртарӗ.

Отослав записку, Эскирос пожал руку Битт-Бою.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Лисра капер тытса тӑрать пире.

Капер нас держит в Лиссе.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Вӑл вилесле ӳсӗр, шуранка — ҫакса вӗлерес умӗнхи пек, анчах хӑйне хӑй тытса тӗлӗнмелле ҫирӗплӗхпе тӑрать.

Он был мертвецки пьян, бледен, как перед казнью, но, вполне владея собою, держался с твердостью удивительной.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Битт-Бой ӑна тытса чарчӗ.

Битт-Бой удержал ее.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Карапсене унӑн инҫет ҫӗр-шывсенчи хӑрушӑ вырӑнсенче те тытса пыма тивет; унта вӑл ӑнсӑртран ҫеҫ леккелет-тӗр, анчах карап унӑн аллинче яланах тӗрӗс ҫулпа ишет, —тинӗс тӗпӗ Битт-Бой куҫӗ тӗлӗнчех тейӗн.

Случалось ему проводить корабли в опасных местах стран далеких, где он бывал лишь случайно, и руль всегда брал под его рукой направление верное, как если бы Битт-Бой воочию видел все дно.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ӑна кам тытса пырать?

Кто ею командует?

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Битт-Бой вун-вун, ҫӗр-ҫӗр алла тытса чӑмӑртарӗ…

Битт-Бой пожал десятки, сотни рук…

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ачапчалӑх ҫынра ҫӳҫ кӑвакаричченех пурӑнать; Энниок Гнора тинкерӳпе тытса чарчӗ, унтан алӑка картларӗ.

Детское живет в человеке до седых волос — Энниок удержал Гнора взглядом и загородил дверь.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Энниок унӑн аллине тытса чарчӗ:

Энниок удержал его руку, сказав:

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Энниок ӑна хирӗҫ вырнаҫрӗ; сулахай аллипе стакан тытса сылтӑммипе карт тӗркине уҫрӗ.

Энниок сел против него; держа стакан в левой руке, он правой распечатал колоду.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Юрать, манӑн шалуран тытса юлӑр.

— Хорошо, вычтите из моего жалованья.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Мард алӑк патне пычӗ, ӑна чӑтӑмсӑррӑн тӗртрӗ те ҫил ҫӳлелле ыткӑнтарнӑ шлепкине аран-аран тытса ӗлкӗрчӗ.

Мард подошел к двери, нетерпеливо толкнул ее и удержал взмытую ветром шляпу.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Кӑмӑлне хирӗҫлесех, пуҫ ҫаврӑнмалла хӑвӑртлӑхпа, аса илӳ ӑна каялла — хыҫа юлнӑ вӑхӑта — тытса ывӑтрӗ; хӑй вӑхӑтӗнчи вӗтӗр-шакӑр япаласен, пулӑмсен шутсӑр йышлӑ ушкӑнӗ чӑл-пар саланчӗ, халхав вӑхӑтӗнче салтаксем горнҫӑ какӑрне илтсе хӑйсен вырӑнне шанчӑклӑн ыткӑна-ыткӑна пухӑннӑн — иртнӗ кунсен ярӑмӗнче хӑйӗн вырӑнне йышӑнчӗ.

Воспоминания против золи головокружительно быстро швырнули его назад, в прошлое; легион мелочей, в свое время ничтожных или отрывочных, блеснул в памяти, окреп, рассыпался и занял свои места в цикле ушедших дней с уверенностью солдат во время тревоги, бросающихся к своим местам, услышав рожок горниста.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Пӑшал вуллине ҫӳлелле тытса Энниок икӗ кӗпҫинчен те печӗ; икӗ хутчен янӑравлӑн шартлатрӗ — уҫӑмсӑр ахрӑма куҫса сасӑ вӑрманта ҫухалчӗ.

Подняв дуло вверх, Энниок разрядил оба ствола; гулкий треск повторился дважды и смутным отголоском пропал в лесу.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Карабин йӗнӗре-и? — ыйтрӗ хут тытса тӑраканни йӗрке айне йӗр туртма пӑрахмасӑр.

— Карабин в чехле? — сказал человек с бумагой, проводя под строкой черту.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed