Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хыттӑн the word is in our database.
хыттӑн (тĕпĕ: хыттӑн) more information about the word form can be found here.
Вӑл пуринчен ытларах Подтелков ҫине, тӗрӗсрех каласан, ун ҫийӗнчи офицер пиншакӗ ҫине, сӗмсӗр куҫӗсемпе тӗллесе пӑхрӗ; хальхинче хӑйӗн тӑшманла кураймайлӑхне юри палӑртса, хыттӑн команда пачӗ:

Он дольше, чем на всех, задержал глаза на Подтелкове, вернее — на его офицерской тужурке; уже с подчеркнутой враждебностью скомандовал:

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчукӑн хӑнӑхнӑ хӑлхине пулемет хыттӑн шатӑртатни витерсе кайрӗ.

Знакомая строчка пулемета пронизала слух Бунчука.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хура тинӗс матросӗсем, пӗр пилӗк-ултӑ ҫын, хыттӑн калаҫса, ахӑрашса кулса халӑх хушшипе хӗсӗнсе иртрӗҫ.

Пробиваясь сквозь толпу, громко разговаривая, хохоча, прошло человек шесть матросов-черноморцев.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӗттӗмре Бунчук чӗркуҫҫийӗпе арча кӗтессине ҫапӑнчӗ, ыратнине туймасӑр, хыттӑн алӑка туртса уҫрӗ.

В темноте Бунчук стукнулся коленом об угол его, — не чувствуя боли, рванул дверь.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл нӑкӑ-нӑкӑ кӗре мӑйне ҫатлаттарса ҫапса кӑтартрӗ, тӗлӗнсе шӑртланнӑ куҫ харшисене тӳрлетсе, хыттӑн каларӗ:

Он звонко шлепал себя по тугой смуглой шее и, выравнивая изумленно вздыбленную бровь, кричал:

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Акӑ мӗн, Никита Никитич, — терӗ хыттӑн Сергей, — ку ту ҫинчи спектакле ватас пулать.

— Вот что, Никита Никитич, — строго сказал Сергей, — этот спектакль на вершине горы нужно кончать.

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Юлашки вӑй-халне пухса, Хохлаков йӗнер ҫине кармашса ларчӗ, кӑкӑрӗ ыратнине туйса, хӑйне хӑй ним ӑнланмасӑр, питӗ хыттӑн хутор патнелле вӗҫтерчӗ, хуторта ҫапӑҫу пуҫланнӑ…

Напрягая последние силы, Хохлаков вскарабкался в седло и, не помня себя и только чувствуя тупую боль в груди, во весь галоп помчался в хутор, где уже шел бой…

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ирина пуҫӗ тӑрринченех, тем пулнӑ пек хыттӑн ҫухрашса, йӑваран чӑх вӗҫсе анчӗ.

Над головой у нее с паническим криком пролетела курица.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл каласа пӗтерсен, ӑна никам те алӑ ҫупмарӗ, Рагулин хыттӑн каларӗ: «Сахалтарах, Дарья!»

Когда он закончил говорить, никто ему хлопать не стал, Рагулин громко сказал: «Поменьше, Дарья!»

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ну, Андриан! — тачанка ҫине ларса хыттӑн каларӗ вӑл.

— Ну, Андрон! — крикнул он кучеру, садясь в тачанку.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Никита Антонпа тем ҫинчен хыттӑн калаҫнӑ, лешӗ, шухӑша кайса, чӳречерен тырӑ тасатакансем ҫине пӑхса тӑнӑ.

Никита о чем-то разговаривал с Антоном, который подошел к окну и задумчиво смотрел на веяльщиков.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Пичче, эсӗ ҫывӑр! — хыттӑн кулса ячӗ Анфиса.

— А ты спи, братушка! — громко рассмеялась Анфиса.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ку вӑхӑтра Ҫеменпе Анфиса хӑйӗн пӳлӗмӗнче хӑна пуррине мансах кайнӑ пулас, хыттӑн калаҫма пуҫларӗҫ, кулса ячӗҫ, шӳт тума тытӑнчӗҫ.

А Семен и Анфиса, очевидно, забыв, что в их комнате лежит гость, говорили громко, смеялись.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Епле мӗнле? — хыттӑн ыйтать Прохор, хӑй юри каласа пама васкать.

— Как «что»? — строго переспросит Прохор и нарочно помедлит с ответом.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Юрланса пӗтнӗ шап-шурӑ ҫынсем ту сӑмсахне пур енчен те хупӑрласа илнӗ; хурҫӑ янӑраса тӑнӑ, хыттӑн ҫапни илтӗннӗ — чул йынӑшнӑ, анчах парӑнман.

Белые, заметенные снегом, они облепили скалу; звенела сталь, слышались тяжелые удары — камень, казалось, стонал, но не сдавался.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ун умӗнченех килкартинелле колхозниксем тем ҫинчен хыттӑн калаҫса, табак туртса, кулкаласа, шӳт туса иртсе кайрӗҫ.

Мимо него, направляясь во двор, проходили колхозники, о чем-то разговаривали, курили, шутили и смеялись.

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Нестеров ура ҫине тӑрса, кӑранташпа хыттӑн шаккарӗ:

Нестеров встал и сердито постучал карандашом.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ан чӗн, итле — аннӳ калаҫнӑ чух, — хыттӑн каларӗ Ниловна.

— Помолчи да послушай, коли мать тебе говорит, — строго сказала Ниловна.

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ман пысӑк вырӑна хӑвар-ха эсӗ, — хыттӑн татса каларӗ Сергей.

— Мое высокое звание оставим в покое, — сердито перебил Сергей.

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Тӗрӗс мар вӑл! — терӗ хыттӑн Ирина.

— Это неправда! — крикнула Ирина.

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed