Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫавӑрса (тĕпĕ: ҫавӑр) more information about the word form can be found here.

Часах ачасем вӗҫе-вӗҫӗн пыни курӑнса кайрӗ, вӗсем хунарсемпе хоругвисем ҫӗкленӗ, хура хӑюпа ҫавӑрса ҫыхнӑ вӑрӑм шурӑ ҫуртисене аллисене тытнӑ; хыҫаларахран ачасен тепӗр ушкӑнӗ пырать, вӗсене юрӑ вӗрентекен Мердевенджиев ертнӗ, чи хыҫалта — пупсем — йӑлтӑр-ялтӑр тумӗсемпе ҫиҫтерсе пыраҫҫӗ.
Вскоре показалась вереница детей с фонарями, хоругвями и длинными белыми восковыми свечами, перевязанными черными ленточками; вслед за нею толпой шли другие дети в сопровождении учителя пения Мердевенджиева и наконец священники в облачениях.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кандовӑн малтанласа хисеплес кӑмӑлӗ кӑна вӑл иле пуҫланӑччӗ, пыра киле ҫав кӑмӑл тарӑна та тарӑна кӗрсе кайрӗ, унтан йӑлтах чӗрине ҫавӑрса илчӗ.
Чувство Кандова, вначале очень слабое, становилось все глубже, все сильнее и скоро перешло в страсть, захватившую его целиком.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ун пирки пулсан, эпӗ сана тӳррипех калатӑп: эс элекҫӗ, ирсӗр ҫын! — терӗ студент, сывлӑшне аран ҫавӑрса.
— Если ты ее имеешь в виду, так я тебе прямо скажу: ты клеветник и низкий человек! — воскликнул студент, задыхаясь.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗнтӗ сиссе илнӗ пулсан та тинех ӗлкӗрейместчӗҫ: ҫав гигантла идейӑна — ту таврашне тӳнтер ҫавӑрса хума пултаракан куҫа курӑнми Марко Королевича пӗтерсе лартмашкӑн вӗсен пысӑк тӗрмисем те ҫитмен, касмӑкласа илмешкӗн те вӑрӑм сӑнчӑрӗсем пулман.
Да если бы и предвидели — все равно было бы уже поздно: у них не было ни такой обширной темницы, ни такой длинной цепи, чтобы им удалось заточить и сковать гигантскую идею — этого незримого Крали Марко, способного перевернуть горы.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Аллинчи тутӑрне вӗлкӗштерсе, пушмакне пӗр хӗрхенмесӗр урипе темӗнле те ҫавӑркаласа та пӑркаласа тем те пӗр тӑва-тӑва кӑтартать, хӑй хыҫҫӑн туртӑнакан вӑйӑ картине тӗлӗнсе каймалла пӑркалантарать: вӑйӑри ҫынсем пӗрре ҫурма ункӑ туса ҫаврӑнаҫҫӗ, тепре, ҫывӑрма выртнӑ ҫӗлен пек, ҫӑмхаланса пуҫтарӑнаҫҫӗ, е каялла саланса тӑрса тухаҫҫӗ, е тата мӗнле те пулин ӑс-пуҫ ҫавӑрса илмелле мар фигурӑсем тӑваҫҫӗ.
Размахивая платком, он плясал, не жалея подметок, выкидывая разные коленца и заставляя тянувшуюся за ним бесконечно длинную живую цепь изгибаться самым причудливым образом: хоровод то располагался безукоризненно правильным полукругом, то свертывался клубком, как спящий уж, то снова развертывался, вытягиваясь прямой шеренгой или образуя какую-нибудь фантастическую фигуру.

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӗрешӳ вӑраха пымарӗ, — Викентий часах пуҫне ҫӗклерӗ те, йывӑррӑн ҫавӑрса, каласа хучӗ:
Борьба длилась недолго, — Викентий вскоре поднял голову и, тяжело дыша, промолвил:

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫывӑхра вӗсене ҫавӑрса илмелле те кайма тухнӑ чухне пӗтӗмпе тытмалла; жандармсем пӗтӗм ушкӑнне тытса тӳрех конака илсе килӗҫ.
Надо, чтобы полицейские, когда они выйдут, забрали всю компанию сразу и привели ее в конак.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эппин пурсӑмӑр та пӗр шухӑша килтӗмӗр тесе шутлӑпӑр! — терӗ бей, сывлӑш ҫавӑрса.
— Значит, все к одному пришли? — проговорил бей и вздохнул.

Юрдан сывлӑшне аран ҫавӑрса йынӑшса ячӗ.
И Юрдан застонал, еле переводя дух.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Картишӗ тӑрӑх тӑн-тан пускаласа, вӑл, халтан кайнӑскер, аран сывлӑш ҫавӑрса, ҫурчӗн иккӗмӗш хутне хӑпармалли пусмин аялти картлашкине тертленсе ларчӗ.
Кое-как проковыляв по двору, он, обессилев, опустился на нижнюю ступеньку лестницы, ведущей на второй этаж.

Каларӑм-ҫке сире, ҫав ырӑ ӗҫе кашкӑрсем тунӑ терӗм, тӗрӗксем ыран ҫав кашкӑрсене аяккарах хуса кайса ҫавӑрса илесшӗн.
Я же вам сказал, что это доброе дело сделали волки, а турки собираются завтра устроить на них облаву и угнать их подальше…

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Дико хӗл каҫакан ҫурт айлӑмри тӳремлӗхре; аяккинчен ҫавӑрса илнӗ ҫӳл тусем ӑна ҫилрен хӳтӗлеҫҫӗ.
Зимовье Дико стояло на ровной площадке в низине; высокие горы защищали его от ветров.

«Сылтӑм пит ҫӑмартинчен ҫупрӗҫ пулсан, сулахайне ҫавӑрса пар», — тенӗ Христос.
Христос сказал: «Если тебя ударят по правой щеке, подставь левую».

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫамрӑк йӗкӗт, аран сывлӑш ҫавӑрса, вӗсем патне ҫитсе чарӑнчӗ; унӑн пиҫиххине хӗстернӗ вӑрӑм ҫӗҫӗсӗр пуҫне урӑх нимӗн те ҫук.
Еле переводя дух, подросток остановился около них; он был вооружен только длинным ножом, заткнутым за пояс.

— Мӗн тӑвӑпӑр эппин, ҫапла пултӑр та: турӑ мӗнле ӑс панӑ пек тӑвах ӑнтӗ карчӑк, эп ӑнӑма та ҫухатрӑм, — терӗ Цанко, тӗтӗм ҫӗрте сывлӑшне хаш ҫавӑрса.
— Ну что ж, делай, жена, как тебя господь вразумил, а я уж и не пойму, что надо, — проговорил Цанко, вздыхая в темноте.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йӑлтах тарласа ҫитнӗ Шериф-ага, сывлӑшне аран ҫавӑрса, ун патне пычӗ.
Весь в поту и еле переводя дух, подошел Шериф-ага.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапла вара Колчо, аран сывлӑш ҫавӑрса, Огнянов тӑракан алтарь патне сӗкӗнсе ҫитрӗ-ҫитрех.
Таким образом Колчо, едва дыша, кое-как протиснулся к креслу, на котором сидел Огнянов.

— Бойчо килмерӗ-и кунта? — сывлӑшне аран ҫавӑрса ыйтрӗ Соколов, Радӑна хӑй сывлӑх та сунмарӗ.
— Бойчо приходил сюда? — спросил Соколов, еле переводя дух и даже не поздоровавшись с Радой.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Герцеговинӑ шӑпах тӗрӗксем ҫавӑрса илнӗ пӗтӗм ҫӗршывсене вут тӗртсе яракан хӗлхӗм пулать, тесе Горчаков хӑй каланӑ.
Сам Горчаков сказал, что из Герцеговины полетят искры, от которых вспыхнет пожар во всех турецких владениях.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ачасен амӑшӗсем тинех сывлӑш ҫавӑрса ячӗҫ, Огнянова тав туса пӑхрӗҫ.
Матери облегченно вздохнули и с благодарностью посмотрели на Огнянова.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics