Corpus of the Chuvash language

Тепӗр икӗ ҫеккунтран каллех хум айне пултӑм пулин те, эпӗ сывлӑш ҫавӑрса илме, вӑй-хала пухма ӗлкӗртӗм.

И хотя секунды через две на меня налетела другая волна, но все же эта краткая передышка придала мне силы и бодрости.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ питӗ лайӑх ишетӗп, анчах, шыв айӗнчен хӑвӑрт чӑмса тухса, сывлӑш ҫавӑрса илме манӑн вӑй ҫитмерӗ, кӑшт ҫеҫ чыхӑнса каймарӑм.

Я очень хорошо плаваю, но у меня не было сил сразу вынырнуть из этой пучины, чтобы перевести дыхание, и я чуть не задохся.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Тем чухлӗ тӑрмашнӑ хыҫҫӑн пӗри, хӑюллӑ ҫынни, пирӗн телеех темелле, канат вӗҫне ҫавӑрса тытрӗ.

Но, к счастью, один из смельчаков изловчился и после многих неудачных попыток схватил канат за самый конец.

Иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӑл Егорушкӑн хӑрах урине ҫирӗппӗн ярса тытнӑ, мӑйӗнчен ҫавӑрса илес тесе, акӑ тепӗр аллине те тӑсрӗ, анчах вӑйлӑ ҫын хӑйне путарассинчен хӑраса та йӗрӗнсе, Егорушка унран хытӑ туртӑнса вӗҫерӗнчӗ те: — Ухмах! Эпӗ сана ак ҫӑвар урлӑ парап! — тесе хучӗ.

Он крепко держал Егорушку за ногу и уж поднял другую руку, чтобы схватить его за шею, но Егорушка с отвращением и со страхом, точно брезгуя и боясь, что силач его утопит, рванулся от него и проговорил: — Дурак! Я тебе в морду дам!

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Сывлӑш ҫавӑрса яма парӑр-ха хӑть.

— Дайте вздохнуть…

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Армана ҫавӑрса илнӗ йӑлмак тата ытларах пӗрӗнчӗ.

Все тесней стягивалось кольцо вокруг мельницы.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Бойчо, Бойчо! — аран сывлӑш ҫавӑрса йӗрсе ячӗ хӗр, Огнянова пуҫӗнчен тытса.

— Бойчо, Бойчо! — плакала девушка, едва дыша и прижимая его голову к своему лицу.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сывах, сывах вӑл, Колчо бай! — терӗ Рада та, аран сывлӑш ҫавӑрса.

— Жив, жив, Колчо! — подтвердила Рада, еле переводя дух.

X. Юрату вӑл — паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сывах вӑл, сывах, аппаҫӑм! — аран сывлӑш ҫавӑрса каласа хучӗ Рада.

— Жив, жив, сестрица! — задыхаясь, проговорила Рада.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Колчо сывлӑш ҫавӑрса илчӗ.

Колчо глубоко вздохнул.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Якилиша инке, уҫ-ха! — аран сывлӑш ҫавӑрса ыйтрӗ Марийка.

— Бабушка Якимица, отвори! — еле переводя дух, промолвила Марийка.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унӑн ҫӗнтерӳллӗ ушкӑнне пӗртен пӗр чӗрӗ трофей илем кӗртсе тӑрать — вӗсем пӗр ҫынна тыткӑна илсе килчӗҫ, тыткӑнри ҫыннин аллисене хыҫалалла ҫавӑрса ҫыхнӑ, Вӑл Пӑртлӑ Рачко пулчӗ-кайрӗ.

Один лишь живой трофей украшал это триумфальное шествие — пленник со связанными за спиной руками, То был Рачко Прыдле.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӑнастир патӗнчи уҫланка тухсан, Марийка чарӑнса тӑчӗ, сывлӑш ҫавӑрса илчӗ, енчен енне сыхланса пӑхкаларӗ, хӑйне никам та асӑрхаса тӑманнине сиссен каллех хӑй ҫулӗпе чупрӗ.

Выйдя на полянку перед монастырем, Марийка остановилась, перевела дух и беспокойно оглянулась крутом, но, убедившись, что никто ее не видал, снова побежала по дороге.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унӑн йӑваш ҫути урайне ӳкнӗ те ҫурта лартнӑ вырӑна ҫавӑрса тӗттӗме ҫутатать.

Тусклый свет ее падал на пол, выделяя из тьмы небольшое округлое пространство.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Лачаканах кӗрсе ҫаклантӑмӑр ӗнтӗ, мур илесшӗне! — канӑҫлӑн сывлӑш ҫавӑрса ячӗ Боримечка.

— Плохи наши дела, будь оно неладно! — со вздохом рявкнул Боримечка.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗтереҫҫӗ пире, Аничка, — терӗ пӑлхавҫӑ, аран сывлӑш ҫавӑрса.

Крышка нам, Аничка, — ответил повстанец, еле переводя дух.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Теки ялӗн тепӗр вӗҫне ҫитсен, мана Тосун-бей курчӗ те каялла ҫавӑрса килчӗ.

Тосун-бей встретил меня за Текией и велел повернуть назад.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӑлхавҫӑсем ӑна пур енчен те ҫавӑрса илчӗҫ.

Повстанцы окружили его.

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шухӑшласарах пӑхсан, кам-ха ҫав Рада, — нимӗн те мар вӑл, нимӗн те мар, — ҫаплах ӗнте, ним те мар! — манӑн пӗтӗм тӗнчеме, пӗтӗм ҫӑтмахӑма та тамӑкӑма ҫавӑрса илнӗскер?..

Да и в самом деле, кто такая эта Рада, — это ничто, ничто, — да, ничто! — заполняющее все мое существо, всю мою вселенную, мой рай, мой ад?..

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тупӑкне ҫӗре лартсанах амӑшӗ, чуна ҫавӑрса кӑларас пек йӗрсе, вилӗ патне пычӗ, ӑна ик аллипе ыталаса, ӑсран кайнӑ пек кӑшкӑрса чечек ӑшне путрӗ.

Как только гроб поставили на землю, мать с душераздирающим воплем бросилась к покойнице, обняла ее обеими руками и, как безумная, зарылась лицом в гущу цветов и тканей.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.