Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсем (тĕпĕ: куҫ) more information about the word form can be found here.
Унӑн питҫӑмартийӗсем путса кӗнӗ, сайра ҫӳҫӗ сапаланса усӑнса аннӑ, алчӑранӑ куҫӗсем шухӑшсӑррӑн пӑхаҫҫӗ, сӑмси вилнӗ ҫыннӑнни пек шӗвӗрленсе юлнӑ.

С ввалившимися щеками, с бессильно висящими косицами жидких волос, с бессмысленным выражением в погасших глазах, с заостренным, как у мертвеца, носом.

XX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Унӑн ҫӳҫӗ кӑштах сапаланнӑ, икӗ питҫӑмарти ҫинче те пӗчӗк хӗрлӗ пӑнчӑсем палӑраҫҫӗ, тути ӑшшӑн кулать, кӑштах хӗснӗ куҫӗсем те кулӑпа ҫуталса тӑраҫҫӗ.

Волосы ее слегка развились, на каждой щеке виднелось маленькое розовое пятнышко, улыбка не хотела сойти с ее губ, глаза смыкались и, полузакрытые, тоже улыбались.

XIX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Инсаров вара пӗр хускалмасӑр тӑрать, ҫирӗп аллисемпе вӑл хӑйӗн пурнӑҫне ӑна панӑ ҫак ҫамрӑк хӗре ыталанӑ; вӑл кӑкӑрӗ ҫинче ҫӗнӗ, вӗҫӗмсӗр хаклӑ йывӑрлӑха туйрӗ, — кӑмӑлӗ ҫемҫелни, ӑнлантарса памалла мар тав туйӑмӗ хӑйӗн ҫирӗп чунне ним юлмиччен аркатса тӑкрӗ, вара унӑн куҫӗсем ҫине нихҫан курман куҫҫулӗ пӑчӑртатса тухрӗ.

А он стоял неподвижно, он окружал своими крепкими объятиями эту молодую, отдавшуюся ему жизнь, он ощущал на груди это новое, бесконечно дорогое бремя; чувство умиления, чувство благодарности неизъяснимой разбило в прах его твердую душу, и никогда еще не изведанные слезы навернулись на его глаза…

XVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Унӑн сӑнӗ улшӑнчӗ, нӳрлӗ куҫӗсем хӑйсене хӑйсемех типрӗҫ те ҫуталма пуҫларӗҫ, куҫхаршийӗсем пӗрӗнчӗҫ, тутисем чӑмӑртанчӗҫ.

Лицо ее изменилось, влажные глаза сами собою высохли и заблестели, брови надвинулись, губы сжались.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Тутисем чӗтреҫҫӗ, куҫӗсем сиввӗн пӑхаҫҫӗ.

Эти дрожащие губы, этот яд в глазах?

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл тусӗ ҫинчен мӗн пӗлнине пӗтӗмпех кала-кала кӑтартрӗ (эпир час-часах, пӗр-пӗр ҫынна юрас шутпа, унпа калаҫнӑ чухне хамӑр юлташа мухтатпӑр, ҫапла тунипе, ҫав хушӑрах, хамӑра хамӑр мухтанине туйманпа пӗрех пулатпӑр), вара, сайра хутран ҫеҫ Еленӑн шурӑ пичӗ хӗрелсен, куҫӗсем ҫуталса пысӑклансан, хӑй тӳссе ирттерекен лайӑх мар хуйхӑ унӑн чӗрине чӗпӗтет.

Он с жаром, до малейших подробностей, рассказывал ей всё, что знал о нем (мы часто, когда сами хотим понравиться другому человеку, превозносим в разговоре с ним наших приятелей, почти никогда притом не подозревая, что мы тем самих себя хвалим), и лишь изредка, когда бледные щеки Елены слегка краснели, а глаза светлели и расширялись, та нехорошая, уже им испытанная, грусть щемила его сердце.

XIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Анчах вӑл паян сахал калаҫрӗ — ҫакӑншӑн эпӗ хам айӑплӑ-ха, — тесе шухӑшларӗ Елена, — эпӗ унран ыйтса пӗлмерӗм, тепре куриччен тӑхтас-ха; куҫӗсем унӑн пуҫри шухӑш-кӑмӑлне палӑртаканскерсем, тӳрӗ кӑмӑллӑ ҫын куҫӗсем!

«Но, — думала она, — он сегодня говорил очень мало, я сама виновата; я не расспрашивала его; подождем до другого раза… а глаза у него выразительные, честные глаза!».

XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Стахов хускалайми пуличченех самӑрланнӑ, сарӑ куҫӗсем хӗсӗк те ыйхӑллӑ, пичӗ мӑнтӑркка та сарӑ, тутисем тачка, тӗссӗр.

Человек тучный до неподвижности, с сонливыми желтыми глазками и бесцветными толстыми губами на желтом пухлом лице.

VIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Елена унӑн хӑюсӑр куҫӗсем мӗнле пӑхнине, унӑн куллине аса илчӗ, вара хӑй те ӑшшӑн кулса шухӑша кайрӗ, анчах халь ун ҫинчен мар ӗнтӗ.

Она вспомнила выражение его несмелых глаз, его улыбки — и сама улыбнулась и задумалась, но уже не о нем.

VI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Катьӑн инкӗшӗ усал карчӑк пулнӑ, ӑна час-часах ҫаптаркаласа илнӗ; Катя ӑна курайман, хӑй ун патӗнчен тухса тарсан, турӑ ирӗкӗнче пурӑнасси ҫинчен кала-кала кӑтартнӑ; Елена хӑй пӗлмен ҫӗнӗ сӑмахсене хӑраса та хисеплесе итленӗ, Катя ҫине тинкерсе пӑхнӑ, вара унӑн тискер кайӑкӑнни евӗр ҫиҫсе тӑракан хура куҫӗсем, хӗвелпе пиҫнӗ аллисем, хулӑн сасси, ҫурӑлса пӗтнӗ кӗпи те Еленӑшӑн ыттисенчен уйрӑлса тӑнӑн, кӑштах таса сывлӑш пек пулнӑн туйӑннӑ.

У Кати была тетка, злая старуха, которая ее часто била; Катя ее ненавидела и всё говорила о том, как она убежит от тетки, как будет жить на всей божьей воле ; с тайным уважением и страхом внимала Елена этим неведомым, новым словам, пристально смотрела на Катю, и всё в ней тогда — ее черные, быстрые, почти звериные глаза, ее загорелые руки, глухой голосок, даже ее изорванное платье — казалось Елене чем-то особенным, чуть не священным.

VI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Чӗри ыратрӗ унӑн, куҫӗсем пӗр хутчен ҫеҫ мар шывланчӗҫ.

Сердце в нем ныло, и глаза не однажды наполнялись слезами.

V // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Елена ӑна тимлӗн итлесе пычӗ, ун енне ҫаврӑнса, унӑн кӑштах шурчак пичӗ ҫинчен, унӑн юратуллӑ та йӑваш, анчах хӑй куҫӗсемпе тӗл пулассинчен шикленсе айккинелле пӑхакан куҫӗсем ҫинчен куҫне илмерӗ.

Елена слушала его внимательно и, обернувшись к нему вполовину, не отводила взора от его слегка побледневшего лица, от глаз его, дружелюбных и кротких, хотя избегавших встречи с ее глазами.

IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Сӑн-пичӗ ҫинче пӗр йӗр те хускалмасть, куҫӗсем ҫеҫ пӗрмай выляса тӑраҫҫӗ, ӑна пула вара пӗтӗм кӗлетки улшӑнать.

Ни одна черта не тронется, только выражение взгляда беспрестанно меняется, а от него меняется вся фигура.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Пичӗ ырханланнӑ, шӗвӗрӗлнӗ, куҫӗсем тӗксӗм.

Линии лица острые, глаза потускнели.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Володьӑн куҫӗсем тата кӑкӑрӗ ҫинчи «Ҫапӑҫури хастарлӑхшӑн» медалӗ ялтӑраҫҫӗ кӑна.

Володя сверкал глазами и медалью «За боевые заслуги».

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫӗмрӗк витринӑран пирӗн ҫинелле куҫлӑхлӑ ҫын куҫӗсем пӑхса лараҫҫӗ.

Из разбитой витрины на нас смотрели головы в очках.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Куҫӗсем айне ҫӗнӗ пӗркеленчӗксем тухнӑ.

Морщины под глазами.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Куҫӗсем те унӑн — пушӑ, ниме пӗлтерменскерсем, унталла-кунталла кӑна чупаҫҫӗ.

И глаза ее — пустые, бегающие — ничего не выражали.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Куҫӗсем таранах тутӑрсемпе ҫыхса лартнӑ вараланчӑк сӑн-питлӗ, вараланчӑк тумтирлӗ, йӗпе ураллӑ хӗрарӑмсем тӑраҫҫӗ пирӗн умра.

Грязные лица, затянутые по глаза платками, замызганная одежда, мокрые ноги.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Анчах, куҫӗсем халь унӑн тӗксӗмленнӗ.

И вот сейчас эти глаза потускнели.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed