Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утрав the word is in our database.
утрав (тĕпĕ: утрав) more information about the word form can be found here.
Ли вӑхӑт мӗнне пӗлмест, караппа ҫынсем пирки, утрав ҫинче пулнӑ ҫынсем, вӗсен йышӗ ҫинчен пӗлтерни ҫурма манӑҫнӑ тӗттӗм тӗлӗкри евӗр.

Она не могла ориентироваться во времени, и дальнейшие сообщения ее о корабле, людях, бывших на острове, и о числе их носили характер полузабытого темного сновидения.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

— «Утрав ҫине карапсем килнӗ-и?»

 — «А приходили на остров корабли?»

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Арҫын ача пачах нимӗн те пӗлтереймерӗ, мӗншӗн тесен калаҫма вӗренейменпе пӗрех, хӗр ача вара утрав ҫинчи пурнӑҫ пирки аса илӗвне, ахӑртнех, ҫул ҫӳревӗн тата пысӑк хулана курнин ӳкерчӗкӗсемпе пӑтраштарать, ҫавӑнпа кӗретех айван япаласем кала-кала парать:

Мальчик вообще не мог ничего сообщить, так как почти не умел говорить, а девочка, очевидно, спутавшая воспоминания о жизни на острове с впечатлениями путешествия и большого города, рассказывала явные нелепости:

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Ҫапла вара, утрав халӑхӗ хӑйне хӑй пӗтӗмпех вӗлернине ҫирӗплетекен ҫак ӗнентерӳсемпе яккӑр ячӗ «Виола» Ахуан-Скапра: наркӑмӑшлӑ шӗвек юлашкиллӗ (вӑл кӑштах пур) кӗленче савӑт (питӗ тӗплӗ питӗрчӗҫ); ӑсран тайӑлнӑ Скоррей; вилнӗ ҫирӗм тӑватӑ ҫыннӑн пӗрлехи ҫырӑвӗ; пирӗн ӑнлавпа — питех те тискер хӗр ачапа арҫын ача.

Таким образом, «Виола» бросила якорь в Ахуан-Скапе со следующими доказательствами самоубийства целого населения: остатком ядовитой жидкости, перелитой в тщательно закупоренную бутылку, безумным Скорреем, коллективным письмом двадцати четырех мертвых и двумя совершенно дикими, по нашим понятиям, малышами женского и мужского пола.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Ҫакна шута хурса капитан пӗчӗк утрав ҫинче ҫынсем пурӑнаҫҫӗ тесе пӗтӗмлетет, анчах шлюпка ҫыран хӗрринче чарӑнсан ҫын пурӑннин йӗрне-мӗнне асӑрхамаҫҫӗ; ҫапах апат-ҫимӗҫ саппасӗ пуҫтармаллах-ҫке, ҫавӑнпах кунта пурӑнакансене шырамалла.

Рассчитывая в силу этого, что островок населен, капитан, — хотя и не заметил по прибытии шлюпки на берег следов жилья, — был, тем не менее, поставлен в необходимость возобновить запасы провизии и отправиться на розыски жителей.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Утрав ҫине Тарт капитан, капитан пулӑшуҫи Инсар тата пилӗк матрос анчӗҫ».

На остров направились капитан Тарт, помощник капитана Инсар и пять матросов».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Ҫӗнӗ Зеландирен Ахуан-Скапа таврӑннӑ Тарт капитан каласа панипе тата вӑл вырӑнти влаҫсене пӗлтернипе, пӑрахут команди ӗнентерсе ҫирӗплетнипе килӗшӳллӗн — Лӑпкӑ океанӑн кӑнтӑр пайӗнчи Фарфонт ятлӑ пӗчӗк утрав ҫинче питех те хӑрушӑ ӗҫ пулса иртнӗ: унта килӗшсе татӑлса мӗн пур ҫын хӑйне хӑй пӗр харӑс вӗлернӗ; виҫӗ тата ҫичӗ ҫулти икӗ ачана шутламасӑр, — вӗсене Тарт капитан тытса пыракан «Виола» пӑрахут ҫине илнӗ.

По рассказу капитана Тарта, прибывшего из Новой Зеландии в Ахуан-Скап, и согласно заявлению его местным властям, заявлению, подтвержденному свидетельством пароходной команды, в южной части Тихого океана, на маленьком острове Фарфонте, произошел случай повального и единовременного, по соглашению, самоубийства всего населения, за исключением двух детей в возрасте трех и семи лет, оставленных на попечение парохода «Виола», которым командовал капитан Тарт.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Кӑштах консервпа кофе хутаҫӗ пур чухне повар валли ӗҫ пурччӗ, анчах халӗ вӑл та ахаль выҫӑ ҫын пулса тӑчӗ, мӗншӗн тесен утрав ҫинче тытса ҫимелли нимӗн те ҫук.

Повару еще было дело, пока оставались кой-какие консервы и мешок с кофе, но теперь и он превратился просто в голодающего человека, потому что дичи на острове не было.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 177–180 с.

Пӗр ҫирӗм утӑмра тинӗс чӑмпӑлтатать — тӳлеккӗн, ыйхӑллӑн; шӑпах вӑл виҫӗ ҫак ҫынна нумай пулмасть сивлек утрав ҫине кӑларса печӗ: икӗ матроса тата карап поварне.

Шагах в двадцати плескалось море, тихое и сонное, еще недавно выбросившее на этот неприветливый остров трех человек: двух матросов и корабельного повара.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 177–180 с.

Енчен те, пусарсах каланӑччӗ вӑл, сирӗн ҫине пӗтӗм материк, унпа пӗрле вара питех те лайӑх аллӑ утрав персе ансан сирӗн, пирӗн ӗнтӗ, сӑмсапа кӑмӑлсӑррӑн хӑмлатмалла та имӗш, хамӑра силлесе тасатмалла та — бал… вӗҫленчӗ те.

Если, говорит, на вас упадет целый материк, да еще в придачу полсотни хороших островов, вы должны, дескать, лишь неодобрительно хмыкнуть носом, почиститься — и кончен бал.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Халь ӗнтӗ вӑл хӑйне, ирӗкре пулин те, ейӳ вӑхӑтӗнче пӗчӗкҫӗ утрав ҫинче пӗччен тӑрса юлнӑ тискер кайӑк пек туйрӗ.

Help to translate

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах экипаж куҫӗ умӗнче утрав ҫав таран пысӑк мар-ҫке, ҫынна е унӑн шӑмми-шаккине шыраса тупма питех те ансат.

Но в глазах экипажа остров был не настолько велик, чтобы потерять надежду отыскать человека или хотя бы его кости.

IV. «Гарнаш, Автан урамӗ» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Чечекленекен утрав ҫыранӗнчен вара карапа пӗр ҫын сӑнать — Тарт.

А за ним с берега цветущего острова следил человек — Тарт.

IV. «Гарнаш, Автан урамӗ» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Ҫаплах кала: Тарт утрав ҫинче юлчӗ, вӑл службӑра урӑх тӑрасшӑн та, мӗскӗнленесшӗн те мар, чӗри хушман ҫӗрте пулас килмест унӑн, — ҫаплах пӗлтер.

Так и скажи: Тарт остался на острове, он не хочет более ни служить, ни унижаться, ни быть там, где ему не по сердцу.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Цейлон, тӗслӗхрен, Зеланди, анчах ҫакӑ, калама юрать тӗк, утрав мар, курӑк карҫинкки ҫеҫ.

Цейлон, например, Зеландия, а не эта, с позволения сказать, корзина травы!

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Кӑмӑл-ӗмӗтсӗр, шухӑшсӑр тӑрать вӑл ҫаран хӗрринче; пушӑ та ҫынсӑр ҫак утрав ҫинчи пӗчӗк ҫӑтмах йышши — илемлӗскер те ӑнсӑртскер — пурнӑҫӗнче тата мӗскер пулнӑ-ши, пур-ши тесе аса илӳпе куҫҫульленчӗ; пурнӑҫ йывӑрлӑхӗпе унти ӗҫ-пуҫа, тем те пӗр ӗҫлесе-курса ҫӳренӗ чухнехи тӗттӗм тапхӑрсене ҫапла кӗтмен ҫӗртен ас тӑвӑмӗнче ҫухатнипе савӑнчӗ-киленчӗ; ҫавӑн чухне чун малтанхи хуппине сӳсе пӑрахать те — ҫунаттисемпе сулкалашса лӗпӗш хурчӗ евӗр ҫывӑрать.

Без желаний, без дум, растроганный воспоминаниями о том, что было в его жизни так же прекрасно и неожиданно, как маленький рай дикого острова, стоял он на краю луга, восхищенный внезапной потерей памяти о тяжести жизни и ее трудах, о темных периодах существования, когда душа изнашивает прежнюю оболочку и спит, подобно гусенице, прежде чем сверкнуть взмахом крыльев.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Лейтенант хӑйӗн умне тискерчӗксене — сахалтан та ик ҫӗр ҫынлӑ эшкере — кӑларса тӑратрӗ, шухӑшӗнче вӗсене пӑшал етрин иккӗлле зарячӗпе хӑналарӗ, пиратсен вырӑнне утрав ҫинче упӑтесем ҫеҫ — вӗсен Европӑри мӗн пур зоопарка тултарса лартма ҫителӗклӗ кӗтӗвӗ — пурӑннӑшӑн самаях ӳпкелешрӗ.

Лейтенант представил себе порядочную толпу дикарей, штук в двести, мысленно угостил их двойным зарядом картечи и пожалел, что вместо пиратов остров населен таким количеством обезьян, какого было бы вполне достаточно для всех европейских зверинцев.

I. Пӗри ҫук // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Каҫхи ҫил ҫырантан, ҫыр хӗрринчи вӑрман чӑтлӑхӗнчен техӗмлӗ пӑчӑлӑхпа нӳрӗлӗх илсе килет; унта пытаннӑ пӗлменлӗх тем те пӗр тӗшмӗрттерет: утрав ҫинче паллӑ мар, чее пин-пин тӑшман пурӑнать, вӗсем сӗмлӗхрен карапа сӑнаҫҫӗ, майлӑ самант тупса ӑна тапӑнас, экипажа вӗлерсе пӗтерсе тинӗс шӑплӑхне савӑнӑҫлӑ ӳлевпе путарас тӗллевлӗ пек…

Ночной ветер тянул с берега пряной духотой и сыростью береговой чащи; там было все тихо, и хотелось верить, что остров населен тысячами неизвестных, хитрых врагов, следящих из темноты за судном, чтобы, выбрав удобную минуту, напасть на него, перебить экипаж и огласить воем радости тишину моря.

I. Пӗри ҫук // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Лейтенант сигаретне чӗртрӗ, кительне тӗплӗн тӳмелесе утрав еннелле ҫаврӑнчӗ.

Лейтенант закурил сигаретку, тщательно застегнул китель и повернулся к острову.

I. Пӗри ҫук // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Е тата «Наркӑмӑшланнӑ утрав» калаври Скоррейсемпе Гонзалессен ҫемйисем массӑллӑ галлюцинаци витӗмӗпе хӑйсене хӑйсем вӗлерни.

Или массовое самоубийство семей Скорсезе и Гонзалес под влиянием галлюцинаций в рассказе «Отравленный остров».

Грин ҫӗр-шывне хапӑл тусамӑр // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 5–7 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed