Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑвакарнӑ (тĕпĕ: кӑвакар) more information about the word form can be found here.

«Кӑвакарнӑ ҫӳҫлӗ старик иккен», — асӑрхарӑм эпӗ.
— Старичок, седенький, заметил я.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫӳҫӗ кӑвакарнӑ.
Седина.

Пичӗ шурса кайнӑ унӑн, куҫ айӗсем кӑвакарнӑ, куҫӗсем пачах ҫутӑлмаҫҫӗ.
Лицо бледное, под глазами синяки, и сами глаза почти не светят.

Шап-шур юр таврӑнатӑп киле, хӑпарса тухнӑ е кӑвакарнӑ вырӑнсем те ӳт ҫинче туллиех..
Возвращался в снегу, с синяками и шишками.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Захар асаилӳсем килсе капланнипе кӑшт салхуланчӗ, анчах пӗр кӳрентерекен ыйту памасӑрах алӑсем харӑс ҫӗкленсе партие йышӑнсан, унӑн куҫӗсем ҫутӑлса кайрӗҫ, кӑвакарнӑ пуҫӗ текех усӑнмарӗ.
Захар, обеспокоенный воспоминаниями, сумрачно нахмурился, но, когда его, не задев ни одним резким вопросом, взметом рук принимали в партию, глаза его прояснились, и седеющая голова больше не опускалась.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пурӑнӑҫра хӗн курнисем ун ҫамки ҫине тарӑн йӗрсем хӑварнӑ, тӑнлавӗсем ҫинчи ҫӳҫ пӗрчисем кӗмӗл тӗслӗ кӑвакарнӑ.
Пережитое оставило глубокую рытвину-складку на лбу, а виски посеребрила седина.

Шумские салху сӑн ҫапнӑ, шуралса кайнӑ, ҫӗрӗ-ҫӗрӗпе ҫывӑрманран ун куҫ айӗсем кӑвакарнӑ, вӑл чӳрече умӗнче чӗрнисене кӑшласа ларать.
Шумский, сумрачный и бледный, с синими кругами вокруг глаз от бессонных ночей, сидел у окна, грыз ногти.

Гавриловӑн мӑйӑхӗсем кӑшт кӑвакарнӑ, ҫӑвартан ӑшӑ сывлӑш тухнӑран вӗсене кӗмӗл тӗслӗ пас тытнӑ, мӑйӑхсем аялалла сиввӗн усӑнса тӑраҫҫӗ.
— Усы Гаврилова с сединкой, а иней от теплого дыхания засеребрил их, и они сурово нависли над губой.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Шанатӑп, эсӗ манӑн кӑвакарнӑ пуҫӑма нихӑҫан та мӑшкӑл тӑвас ҫук.
Верю, что никогда не опозоришь мою седую голову.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Старик хӑйӗн кӑвакарнӑ куҫхаршисем айӗпе ун ҫине ӑшшӑн пӑхса илчӗ.
Старик тепло посмотрел на нее из-под седой бахромы бровей.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Джон Мангльс сасартӑк астурӗ: унӑн илемлӗ пичӗ кӑвакарнӑ, куҫӗсем шывланнӑ.
Джон Мангльс вдруг заметил, как побледнело её личико и глаза наполнились слезами.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак ниме мая килмен ванчӑксем хушшипе халӗ те вут чӗлхисем явӑнса тухаҫҫӗ, хура тӗтӗм мӑкӑрланса тӑрать, шурса кӑвакарнӑ пӑс ҫавӑрӑнса хӑпарать.
Из этого нагромождения бесформенных обломков вырывались ещё языки пламени, клубы чёрного дыма и спирали пара.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кӑвакарнӑ пӗлӗт ҫӑралма пуҫланӑ сӑртсен тӑррисем анакан хӗвелӗн чалӑш урисемпе тӗрленнӗ.
Синева неба начала густеть, и горные вершины были озарены косыми лучами заходящего солнца.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ыйхӑллӑ куҫне чаркаласа, кравать ҫинчен хайхи кӑвакарнӑ ҫӳҫлӗ джентльмен сиксе тӑчӗ.
Вытаращив заспанные глаза, с кровати соскочил седой джентльмен.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Ун патне пӗр кӑвакарнӑ ҫӳҫлӗ лапсӑркка старик пырса тӑчӗ.
К нему подошел седой лохматый старик.

Вӑл уксахланӑ, ҫулӗсене кура мар кӑвакарнӑ.
Был он хром, не по годам сед.

I // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 141–146 с.

Ҫил вӑркӑшса иртрӗ, старикӗн кӑвакарнӑ сухалне кӑшт хускатса илчӗ.
Набежал ветерок, колыхнул чуть седую бороду.

2 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Унӑн тӑкӑс ҫамки урлӑ пӗркеленчӗк тӑсӑлса выртать, куҫӗсем кӑвакарнӑ куҫхаршисем айӗн сиввӗн пӑхкалаҫҫӗ.
У него морщина поперек упрямого лба залегла изломом, а глаза из-под седоватых бровей посматривали тяжело.

Унӑн тӗксӗм, ырхан мӑйне шултӑра та тулли виҫӗ рет шӑрҫа ыталанӑ; кӑвакарнӑ ҫӳҫпе витӗннӗ пуҫне вӑл хӗрлӗ пӑнчӑллӑ сарӑ тутӑр ҫыхнӑ; унӑн тутӑрӗ тӗссӗрленнӗ куҫӗсем ҫине аннӑ.
Крупные, дутые бусы в три ряда обвились вокруг смуглой, худой шеи; седая голова повязана желтым платком с красными крапинками; низко навис он над потускневшими глазами.

Ял // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 28–31 с.

Унтан пӗчӗкҫӗ ҫыннӑн кӑвакарнӑ тутисем юнпа тулма, хӗрелме, сиккелеме пуҫларӗҫ.
Потом омертвелые, синеющие губы маленького человека стали наливаться кровью, краснеть, зашевелились.

XI // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics