Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӗпеннӗ (тĕпĕ: йӗпен) more information about the word form can be found here.

Тарласа йӗпеннӗ кӗпи сивӗнсе ҫурӑма канлӗн уҫӑлтарнине туйса, Листницкий пӗр чӗнмесӗр выртрӗ.
Листницкий лежал молча, чувствуя, как на спине его приятно холодеет мокрая от пота рубашка.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лашасен пакӑлчак таран йӗпеннӗ урисенчен тӗтӗм пек пӑс йӑсӑрланса хӑпарать.
Мокрые по щетки ноги лошадей дымились паром.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сергей васкаса ҫиет, Ниловна алӑ ҫине таянса хурлӑхлӑ, йӗпеннӗ куҫӗсемпе ывӑлӗ ҫине пӑхса ларчӗ.
Сергей ел торопливо, а Ниловна сидела за столом, опершись щекой на руку, и смотрела на сына влажными и грустными глазами.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шыв хытӑ юхакан тӗлте вӑл ҫиеле тухрӗ, йӗпеннӗ ҫӳҫне ҫамки ҫинчен ывӑтса ячӗ те, аллисемпе ҫӑмӑллӑн хӑлаҫланса, шывӑн тепӗр еннелле ишсе кайрӗ.
Всплыл Сергей на быстрине, встряхнул мокрым чубом и, легко взмахивая руками, направился к противоположному берегу.

Вӑл йӗпеннӗ ҫӳҫне турарӗ, тусанланса пӗтнӗ кивӗрех гимнастеркине чӗркеме пуҫларӗ, хӑйне кирлӗ кантура епле шыраса тупасси ҫинчен шухӑша кайрӗ.
Когда Сергей причесал мокрый чуб и стал сворачивать старую, изрядно запыленную гимнастерку, раздумывая, как бы ему разыскать нужную контору,

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергее курсан, ачасем лӑпланчӗҫ, Савва питшӑлли илсе вӗсен йӗпеннӗ куҫӗсене, пичӗсене, сӑмси айӗсене те шӑлса тасатрӗ, вара иккӗшне те сӗтел хушшине лартрӗ, унта аслисем сӗтлӗ пӑтӑ ҫисе ларнӑ.
Увидев Сергея, мальчики тотчас умолкли, Савва взял полотенце и вытер мокрые глазенки и щеки ребятишек, навел порядок и под их носами, а потом усадил за стол, где старшие сыновья ели молочную кашу.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кӗпи аркине аллипе тытса, Ирина килет, ирхи сывлӑмпа йӗпеннӗ ҫара урисем чӗркуҫҫи таран кӗп-кӗрен.
По траве шла, подобрав рукой подол платья, Ирина, и босые ее ноги, до колен измоченные росой, были розовы.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫул ҫинче те, пӳрт айккинче те, пур ҫӗрте те шурӑ чӑхсем курӑнаҫҫӗ, йӗпеннӗ ҫӗре чакаласа, тем шыраҫҫӗ.
И по дороге и вблизи хаты — всюду белели куры, что-то старательно выискивая в размокшей земле.

Ун чухне те ҫакӑн пекех ҫумӑр кӗрлеcе тӑратчӗ — ҫуллахи лӗп ӑшӑ ҫумӑр, танк люкне йӗпеннӗ ҫӗр шӑрши ҫитсе ҫапӑнатчӗ…
И тогда вот так же мирно шумел дождь, теплый летний дождь, и в люк танка веяло запахом мокрой земли…

Чӳречи уҫӑ тӑнӑ пирки чӳрече карри аялтан ҫурри таран йӗпеннӗ.
На котором висела мокрая снизу занавеска.

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тулта хӑвӑрт тӗттӗмленсе пычӗ, чӳречерен йӗпеннӗ курӑк шӑрши перет, пӳртре пачах тӗттӗм пулчӗ, уйӑрмалла та мар — те каҫ пулать, те ҫумӑр пӗлӗчӗсем ҫӗре ҫав тери хулӑн хупласа илнӗ…
На дворе быстро темнело, в окна веяло запахом мокрой травы, в хате все сильнее сгущались тени, и трудно было понять: наступают ли сумерки, или это тучи так непроницаемо окутали землю…

Ҫумӑрпа йӗпеннӗ хитре сӑнӗ туртӑнчӗ.
И красивое лицо ее, в каплях дождя, сделалось строгим.

Витӗрех йӗпеннӗ кӗпи ҫӳллӗ кӑкӑрӗпе ҫарӑк пек ӳчӗ ҫумне ҫыпҫӑнсах ларнӑ.
Мокрое платье прилипло к телу, четко обрисовывая высокую грудь и всю упругую фигуру девушки.

Тӗл пулнӑ хӗрарӑм кӗчӗ, йӗпеннӗ утияла алӑк патне хӑварчӗ те шикленерех: — Ирина ӑҫта кайса кӗчӗ ҫак? — терӗ.
Вошла, хозяйка, сняла на пороге мокрую рядюжку и сказала: — И куда это пропала Ирина?

Витӗрех йӗпеннӗ Сергей пӗчӗк пӳрт умне ҫитсе тӑчӗ.
Весь мокрый, он вскочил в сенцы небольшого домика.

Вӑл ывӑлӗ ҫумне йӑпшӑнчӗ, куҫҫулӗпе йӗпеннӗ пӗркеленчӗк питҫӑмартийӗ яп-яка ылттӑн татӑкне туйса илчӗ, унӑн хулпуҫҫийӗсем тӑр-тӑр чӗтрерӗҫ, те кулать вӑл, те макӑрать, — пӗлес те ҫук…
Она приникла к широкой груди сына, ее покрытые слезами морщинистые щеки почувствовали кусок гладкого золота, плечи ее мелко вздрагивали, и трудно было понять, плакала она или смеялась.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унтан вӑл пӑшӑлтатма тытӑнчӗ, вара, сас-чӗвсӗр йӗрекен Аксинья пӗтӗм кӗлеткипе чӗтренине, ӗсӗклесех йӗме пуҫланине илтсе, унӑн куҫҫулӗпе йӗпеннӗ питҫӑмартийӗсене, куҫӗсене чуптума тытӑнчӗ…
Он перешел на шепот и, слыша, как Аксинья вся сотрясается в заглушенном плаче и плач переходит в рыдание, стал целовать ее мокрые от слез щеки, глаза…

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл, пӗтӗмпех ӑнтан каяс мар тесе, сывлӑмпа йӗпеннӗ курӑк ҫеҫкисене чӑмлать, пӗчӗк ача пек ӗсӗклесе макӑрать.
И он плакал, как ребенок, грыз пресную в росе траву, чтобы не потерять сознания.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий хыҫалтан австриецӑн усӑнчӑк ӗнсине тата мӑй ҫумӗнче тарпа йӗпеннӗ ҫухави хӗррине курчӗ.
Григорий видел нависший сзади затылок австрийца, мокрую у шеи строчку воротника.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эхер те юрать пулсан, Григорий ҫакӑнтах йӗнер ҫинчен сиксе аннӑ пулӗччӗ те, хывӑнмасӑр-мӗнсӗрех, ӗнтӗркевлӗн пӑшӑлтатакан шыв юхӑмне кӗрсе выртнӑ пулӗччӗ, — эх, пӗтӗм пилӗк-ҫурӑма, тарпа йӗпеннӗ кӑкӑра сивӗпе сулхӑн кӑшӑлпа кӑшӑлласа лартчӑрччӗ.
Если б можно было, Григорий соскочил бы с седла, лег, не раздеваясь, под дремотный перешепот струй так, чтобы холодом и ознобом охватило спину и мокрую от пота грудь.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics