Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аннеҫӗм (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Унпа юнашарах ҫине юлнӑ пӗр хӗрарӑм тӑнӑ-мӗн, вӑл хӑраса ӳкет те пӗтӗм чиркӗве янӑратсах: «Ой, аннеҫӗм! Ара вӑл пире халех ҫыртса туласа пӗтерет-иҫ!» — тесе ҫухӑрса ярать.

Рядом с ним стояла беременная баба, испугалась она да как заголосит на всю церкву: «Ой, ридна моя маты! Та вона ж зараз нас усих перекусае!»

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Эпир чухӑнсем-им вара, аннеҫӗм?

— А мы бедные, маманя?

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ан пар вӗсене, аннеҫӗм!

— Не давайте им, маманя!

7-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Авланмастӑп, аннеҫӗм, ан ҫулӑх!

— Не буду, мамуня, не приставай!

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эх, эсӗ, ҫуратнӑ аннеҫӗм!

Эх ты, родная мамунюшка!

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Аннеҫӗм! — кӑшкӑрчӗ вӑл.

— Маменька! — крикнул он.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

— Сывӑ пулӑр, аннеҫӗм!

— Прощайте, маменька!

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

— Тӑнсӑр эсӗ, аннеҫӗм.

— Глупые вы, маменька!

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

— Сирӗн ӗҫ мар вӑл, аннеҫӗм, ҫын ӗҫне хутшӑнасси, — вӑрҫса илчӗ арман хуҫи.

— Не ваше дело, маменька, в чужие дела мешаться, — проворчал мельник.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

— Вӑхӑтсӑр килтӗр, аннеҫӗм, — терӗ арман хуҫи, — Каряжина каймалла ман, халь каяп.

— Не вовремя пришли, маменька, — сказал мельник, — сейчас мне в Каряжино ехать нужно.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

— Сывах-ха, аннеҫӗм, — мӑкӑртатса илчӗ арман хуҫи сиввӗнрех, карчӑк ҫине пӑхмасӑр.

— Здравствуйте, маменька, — пробормотал мельник, не глядя на старуху и хмурясь.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

— Ах, аннеҫӗм!

— Ой, мамочки!

36-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ай, аннеҫӗм, ай вилетӗп!

Ой, мамочки, ой, помру!

18-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫук, аннеҫӗм, чӑнах та, эпир пӗр… вуниккӗ хутларӑмӑр.

— Нет, маменька, право, мы раз… двенадцать прошли.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ҫук, аннеҫӗм, хӑех ҫурӑлчӗ, — терӗ Ваня.

— Нет, маменька, это само разорвалось, — сказал Ваня.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Аннеҫӗм, анне, кур-ха, асамлӑ пуль ку юр пӗрчисем, юмахри пек вӗҫеҫҫӗ, — тенӗ кӗрӗк тӑхӑннӑ пӗчӗк хӗр ача тӳперен вӗҫсе анакан шурӑ мамӑка тытма аллисене тӑсса.

— Мама, мама, посмотри, какими чудесными стали снежинки, как в сказке! — засмеялась девочка в меховой шубке, подставляя руки летящим снежным пушинкам.

Тӑххӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Пӗтӗмпех ӑнланатӑп, аннеҫӗм.

Я все понимаю, мамуля.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Ай, аннеҫӗм!

— Ой, мамочки,

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Аннеҫӗм! — чутах сехри хӑпса тухмарӗ Женьӑн, мӗншӗн тесен халӗ овчарка хаяррӑн вӗрсе ун тавра ҫаврӑнать.

— Мама! — Женя почувствовала, что сейчас умрет от страха. Потому что овчарка теперь обежала вокруг и теперь залаяла на нее.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Аран тарнӑ вырӑссенчен, Аннеҫӗм!

Чуть унес от русских ноги, Матушки!

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed