Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тинех (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Тинех сана тӗрӗс хушамат патамӑр теҫҫӗ.

Мол, тебе фамилия Короткое больше подходит.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тинех ҫын аллинчен хӑтӑлтӑм тенӗ вӑл.

Он радовался, что наконец-то вырвался из чужих рук.

II // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тинех хӗрарӑм чунӗ вӑранчӗ пек ун ӑшӗнче.

В ней проснулась женщина.

Ҫухалнӑ ҫынна тупни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

…Микулайсен тарҫипе ӑна пулӑшма пынӑ кӳршӗ карчӑкӗ, выльӑх-чӗрлӗхне тирпейлесе хупса пӗри картишӗнчи урапа ҫине ҫывӑрма выртсан, тепри килне ӑсансан вӗсем тинех пӳрте иккӗшӗ тӑрса юлчӗҫ.

Работники Мигулая и женщина, что помогала Укке с обедом, уже убрались во дворе, заперли скотину в хлев и отправились отдыхать: один устроился прямо на телеге, другая пошла к себе домой. Мигулай и Укка остались в доме вдвоем.

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Лешсем иккӗшӗ те, Микулайпа Укка, — Микулайӗ вунӑ ҫул хушши арӑмӗн аллинчен тухаймасӑр пурӑнса, Укки Михапарпа икӗ хӗрача ҫуратса, тинех пӗрне-пӗри «асӑрханӑ».

А те двое, Мигулай и Укка, — один прожив с женой более десяти лет, другая народив от Михабара двух дочерей, — будто только сейчас заметили друг друга.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Мӗн пулчӗ? — тинех илтӗнчӗ ҫенӗкрен арҫын сасси.

— Что стряслось? — в сенях послышался мужской голос.

Вилӗмпе юнашар // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ҫук вӑл килте, — тинех ҫӑварне уҫрӗ хӗрарӑм.

— Нету его дома, — холодно бросила женщина.

Каллех ҫул ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ури тӳсме ҫук ыратма тытӑннипе Янтул урмӑш сасӑпа ҫухӑрса ярать те, ҫынсем тинех уй еннелле кӗпӗр! ҫаврӑнаҫҫӗ.

И Яндул закричал, да так, что разбудил всех. Люди разом повернулись к нему.

Янтул кам вӑл? // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Якку шаприне ҫаплах ыталаса тытса тӗпел кукрине кайса куркапа шыв ӑсса илет те ӑна хӑй чикки патне илсе пырса тӗкӗр ҫине пӑхнӑ пекех пӑхать, тинех хӗрсем мӗнтен кулнине курать.

Яков, все еще держа в обнимку веник, слез с нар, прошел вперед, зачерпнул ковш воды и, подойдя ближе к свету, погляделся в него, как в зеркало, поняв наконец проделки девушек, он сурово пригрозил:

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ну, ку тинех каччӑсем пуль ӗнтӗ.

Ну это уж точно кавалеры!

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пуянсем ашшӗне Шурут тесе чӗнни тинех тӗрӗсе тухать: Авӑстей шур ут тымарри пекех ҫирӗп те тӳсӗмлӗ ҫын пулса ҫитӗнет.

Прозвище богатеев, которое они дали когда-то отцу и деду Авостея — Пырей, — он оправдал как нельзя лучше: вырос крепким, выносливым парнем.

Саланнӑ кил-йыш // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кантуртисем хушаҫҫӗ», — текелесе Хушаҫҫӗ Петӗрӗ тинех пӳртелле утрӗ.

Волостные власти велят, — еще раз торопливо повторил Велят и с оглядкой засеменил к дому.

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Манӑн ҫулла хатӗрлесе хуниех ҫителӗклӗ-ҫке?» — текелесе вӑл ял еннелле пӑхать те хӑй мӗншӗн курӑк пуҫтарма килнине тинех ӑнланса илет: унӑн пӳртне вут хыпса илнӗ иккен.

Ведь у меня с лета всего припасено вдоволь!» старушка неожиданно взглядывает в сторону деревни, и вдруг до нее доходит, почему она здесь: избенка ее вся охвачена пламенем, а вместе с нею горят и целебные травы…

Ультӳҫ инке // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тӑван сӑмахсем хӑлхана тинех чӗррӗн пырса кӗреҫҫӗ, тӳре калаҫнӑ чух хупланнӑ ҫемҫе каркӑҫа сирсе пӑрахаҫҫӗ.

Слова родного языка дошли до сознания каждого, развеяли туман, навеянный речью русского чиновника.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Килях, килях, лар, тӗпелелле ирт, — тинех хӗссе кӑларнӑ сӑмахӗсене Хушаҫҫӗ Петӗрӗ, лутра пӳ-силле вӗшле старик.

— Проходи, проходи, садись, — засуетился Петр Велят, юркий низкорослый старик.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Карчӑк тинех ыттисене те асӑрхарӗ.

Старуха только тогда поняла, видать, что кроме хозяина в избе довольно много людей.

Ҫын ҫухалнӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑйне чике тӑршше лартнине тинех туйса илчӗ Александр Петрович.

Александр Петрович вдруг понял, что его провели.

Турӑпа ҫӳреме тухни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тинех унӑн та черет ҫитрӗ иккен.

Значит, и его очередь пришла.

Паллӑ мар инкек // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Старикӗн тинех кӑмӑлӗ тулнӑ: ҫак пӗтӗм ял-йыш унӑн ывӑлне пула пуҫтарӑннӑ-ҫке.

Душу Яриле переполняет гордость — ведь это ради его сына собрались у него в доме люди!

Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Тинех пӗтрӗм иккен», — тенӗ те Яриле куланай тӳлеме тунӑ икӗ сум вунӑ пус укҫине калпак ӑшне хурса ҫул ҫине ывӑтса хӑварнӑ.

«Ну, пропал я», — подумал Яриле, но не растерялся, а решил «откупиться»: сунул в колпак вырученные на базаре 60 копеек — на уплату налога — и бросил на дорогу.

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed