Шырав
Шырав ĕçĕ:
Павел Иваныч!
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.
Илсе каймастӑп ак Павел Иваныч патне!
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.
— Павел Иваныч эпӗ сана хӗненӗ-и, хӗнемен-и, тесе ыйтсан, — пӗртте ҫук! — те.— Ежели Павел Иваныч спросит, бил я тебя или нет, говори: никак нет!
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.
Ҫавсене пула ӑнран кайнӑ токарь кӳршӗрен лаша ыйтса илнӗ, халь акӑ вӑл хӑйӗн карчӑкне, Павел Иваныч хӑйӗн порошокӗсемпе, мазӗсемпе имлесе, ӗлӗкхи пекех чипер пӑхакан тӑвасса шанса, больницӑна леҫет.
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.
— «Тӗрӗс, вӗтес пулать, Павел Иваныч, аҫа ҫаптӑр мана, вӗтес пулать!
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.
Павел Иваныч ҫапас килнӗ пек пӑхса илет те ҫапла каласа хурать ӗнтӗ: «Чӗркуҫҫи ҫине ӳксе йӑваланиччен, санӑн, ухмахӑн, эрех кӳпес марччӗ, карчӑкна хӗрхенесчӗ.
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.
«Павел Иваныч!
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.
Вара Павел Иваныч сана больницӑна ҫӗклесе кайма хушать.
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.
– Павел Иваныч ҫилленет те ӗнтӗ.
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.
Эпӗ ӑна: «Господин тухтӑр! Павел Иваныч! Ваше высокоблагороди!» — тейӗп.А я и скажу: «Господин доктор! Павел Иваныч! Ваше высокоблагородие!»
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.
Павел Иваныч тӑрӑшатех…
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.
Павел Иваныч сана пӗр тумлам парӗ е юн яма хушӗ, е тен, кӑмӑлӗ пулсан, мӗнле те пулин спиртпа шӑлса ярас, тейӗ, вара вӑл, леш хайхи… аякӗ хӑех ыратма чарӑнать.
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.
Вӑтӑр ҫула ҫитнӗ пулин те, шкул ачи пек, Андрей Иваныч патне вӗренме чуптарчӗ вӑл…Ему уж за тридцать было, а он, как школьник, к Андрею Иванычу бегал, упущенное наверстывал…
22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Андрей Иваныч вӗрентнӗ йӑла.
17-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Тавах, Андрей Иваныч, ҫӗр ҫул пурӑнӑр».
15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Андрей Иваныч яланах: «пирӗн ял телейлӗ, вӑл ҫӑлтӑр ятне йышӑннӑ», тетчӗ.Андрей Иваныч всегда говорил: «Наша деревня счастливая, у нее имя звездное».
12-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Андрей Иваныч дисциплинӑна ҫирӗп тытатчӗ, анчах, пӑр тапрансан яланах замаскине хӑех чакаласа, кантӑка уҫса яратчӗ, ачасемпе пӗрле ҫырма енне вӑрахчен пӑхса тӑратчӗ.
5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Андрей Иваныч патне мӗнле ҫырса ярӑпӑр эпир? — ыйтрӗ Маша.
3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Халӗ тупӑннӑ… госпитальте вӑл, Андрей Иваныч.
3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Пире Андрей Иваныч ун ҫинчен хӑйӗн ҫырӑвӗнче пӗлтернӗ.
3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951