Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ялта акӑ мӗн калаҫнӑ иккен: Корней арӑмӗ Мархва хӑйӗн ӗлӗкхи еркӗнне тарҫа илнӗ те унпа пурӑнать, тенӗ.А говорили, что Марфа, его жена, взяла в работники своего прежнего полюбовника и живет с ним.
I // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.
Малтанхи арӑмӗ унӑн начаркка, чирлӗ хӗрарӑмччӗ те, вӑл ача тумасӑрах вилчӗ.Первая жена его была слабая, больная женщина и умерла без детей.
I // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.
Гай ятлӑ ялта унӑн тимӗр витнӗ чул ҫуртӗнче ватӑ амӑшӗ, икӗ ачипе (хӗрачипе те ывӑл ачипе) арӑмӗ тата Корней тӑванӗн ывӑлӗ — 15 ҫулхи чӗлхесӗр тӑлӑх ача, унтан тата тарҫи пурӑнатчӗ.
I // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.
«Урия арӑмӗ пек, вӑл хӑй тунӑ ҫылӑхне пытарасшӑн ӗнтӗ, ҫавӑнпа ҫакӑн пек тӗлсӗр вӑхӑтра ман пата килет…
XXII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Арӑмӗ халь ӑҫта-килчӗ унта ҫапкаланса ҫӳрет, лешӗ авланмасӑр пурӑнать.
I // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Арӑмӗ, калама ирӗк парсамӑр, тӗне кӗмен еврейпе ҫӳреме тытӑннӑ.
I // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Арӑмӗ малтан кантурта ӗҫлекенпе…
I // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
— Ну, арӑмӗ упӑшкине улталас пулсан, мӗнле? — терӗ адвокат.
I // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Кӑшт ҫеҫ мӗн те пулин пулчӗ — арӑмӗ ҫавӑнтах: «Эпӗ сана пӑрахса каятӑп», — тет.
I // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Арӑмӗ ку ӗҫ ҫине ытла та ҫӑмӑлттайлӑн пӑхнӑ пек туйӑнчӗ ӑна; малтанах вӑл хӑраса ӳкрӗ, кайран, Бризжалов хӑйсен маррине пӗлсен, лӑпланчӗ.
Чиновник вилни // Иван Юркин. Антон Чехов. Чиновник вилни // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 133-135 с.
Серафима Петровна ятлӑ инкӗшӗпе аслӑ аппӑшӗ салтак арӑмӗ Елена, малтанах хӑранипе хуйхӑрма пуҫларӗҫ, анчах хӑйсен хуйхипе Сергее тата ытларах тертлентернине курсан, пултарнӑ таран хавхалантарма тӑрӑшрӗҫ.
XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.
Вӑл кухьнӑран арӑмӗ пӑхнине курсан: — Ну, кайӑр ӗнтӗ, кайӑр! — тесе хучӗ.Увидев, что жена смотри с кухни, он сказал: — Ну идите уж, идите.
XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.
— Лайӑхланнӑ, — терӗ кил хуҫи арӑмӗ лӑпланса.
XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.
Вӑл ӗнерех Чернявкин арӑмӗ патне пурӑнма куҫрӗ, паян вара темшӗн Болотнӑя тухса кайрӗ…Он еще вчера вечером ушел жить к Чернявкиной, а сегодня зачем-то поехал в Болотное…
XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.
— Чӗнместӗн-и? — ыйтрӗ арӑмӗ.
XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.
Акӑ Лозневой паян ирхине, Чернявкин арӑмӗ патӗнче пӗр ҫӗр каҫсан, никам кӗтмен ҫӗртен Болотнӑя тухса кайрӗ.Вот сегодня утром, переночевав у Чернявкиной одну ночь, Лозневой неожиданно выехал в Болотное.
XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.
— Луччӗ Ефим арӑмӗ патне ҫитсе кил, — канаш пачӗ Ерофей Кузьмич.— Дойди-ка лучше до Ефимовой жены, — посоветовал Ерофей Кузьмич.
V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.
— Пирӗн пата та килчӗҫ, — терӗ арӑмӗ.
IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.
Анчах кӑшт вӑхӑт иртсен, уйрӑммӑнах арӑмӗ килте ҫук самантра, Ерофей Кузьмич каллех ывӑлне чӗнсе илет.
IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.
Алӑк уҫӑлчӗ те алкумӗнче Силанти мучин арӑмӗ, хӗллехи вӑхӑтра килтен сайра хутра ҫеҫ тухса ҫӳрекен, пӗкӗрӗлсе кӗнӗ типшӗм Фаддеевна курӑнчӗ.
I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.