Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуллен the word is in our database.
хуллен (тĕпĕ: хуллен) more information about the word form can be found here.
Шывӗ ӑшӑх ҫӗрте, утса каҫма меллӗ вырӑнта, хуллен ҫеҫ мӑкӑртатса калаҫнисем илтӗнеҫҫӗ, сӑмала пек хура шыв чӑмпӑлтаткаласа илет.

На перекате слышался сдержанный говор, плескалась черная, как смоль, вода.

XXVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Майор вилнӗ иккенне манса, Озеров ӑна хуллен ҫеҫ кӑкӑрӗнчен тӗртрӗ.

Забыв что майор умер, Озеров его слегка потряс за грудь.

XXVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах вӑл ҫавӑнтах Мартьянов, Вольных, Глухань ҫинчен аса илчӗ те хуллен ҫеҫ, шухӑша кайнӑ пек, ыйтрӗ:

Но тут же он вспомнил о Мартьянове, Вольных, Глухане и спросил тихонько и задумчиво:

XXVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лозневой ӑна хуллен асӑрханса, хыпашласа пӑхрӗ: вӑл чӑнах та вилӗ иккен, унӑн ӳчӗ те сивӗнсе кайнӑ ӗнтӗ.

Лозневой осторожно ощупал бойца: да, этот был, несомненно, мертв, у него уже остыло тело.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хуллен, пӗр хускалмасӑр, йынӑшса илчӗ вӑл, ула курак вара, сикрӗ те, ҫав самантрах ҫуначӗсемпе пӗлӗте хупларӗ.

Не трогаясь, он застонал, и ворона, прыгнув, заслонила крыльями небо.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Танксем пӗрин хыҫҫӑн тепри вӑрмантан шуса тухаҫҫӗ, хураскерсем, тем пысӑкӑш нӑрӑсем пек кӗрлесе, ланкашкасем тӗлӗнче чӳхенкелесе, хуллен ҫеҫ сарӑ хир тӑрӑх шуса, сапаланса пыраҫҫӗ.

Танки выползали из леса один за другим, черные и гудящие, как огромные жуки, и, покачиваясь на выбоинах, медленно расползались по желтому полю.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӗсем халь инҫетре-ха, мотор сассисем хуллен ҫеҫ илтӗнеҫҫӗ, — таҫта аслати лӑпкӑн кӗрленӗ пек ҫеҫ туйӑнать.

Они были еще далеко, рокот их моторов долетал еще слабо, будто где-то прокатывался спокойный гром.

XXII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Автоматпа пӗр черет пенине илтсен, малти ҫынӗ чарӑнса тӑнине курсан, хайхи салтак хыҫҫӑн чупаканнисем те, аяккарахра чупаканнисем те, чарӑнса тӑрас шухӑшпа ӗнтӗ, хуллен кӑна утма пуҫларӗҫ.

Услышав очередь из автомата и увидев, что передний остановился, начали останавливаться и сбавлять шаг также и те солдаты, что бежали далеко позади и по сторонам.

XXII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Бомбовозсем аякран, хуллен тата йывӑррӑн вӗҫсе пынӑ, Лозневой малтан: «Кусем иртсе каяҫҫӗ пулӗ-ха, Вазуза патнелле каяҫҫӗ тӗн», тесе шутланӑ.

Бомбовозы шли стороной, тихо и грузно, и Лозневой подумал вначале, что они пройдут мимо, — может быть, к Вазузе.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хуллен ҫеҫ пуҫ шавланӑ пек туйӑннӑ ӑна.

Только слегка шумело в голове, как казалось ему.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Шӑршине туятӑн-и, э? — хуллен ыйтрӗ Яхно.

— Слышишь запах, да? — тихонько спросил Яхно.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Кӑшт тӑрсан, Умрихин йӗри-тавра пӑхкаласа илчӗ те урмӑшрах сассипе Дегтяревран хуллен ыйтрӗ:

Немного спустя Умрихин, оглядевшись, спросил Дегтярева негромко и хриповато:

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫынсем тӗлӗнчен, хуллен шӑхӑрса, осколоксем иртсе кайрӗҫ.

Над людьми тихонько пропели осколки.

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Юргин сиксе тӑчӗ те хуллен ҫеҫ: — Пурте окопсене! — терӗ.

Вскочив, Юргин сказал тихонько: — Все в окопы!

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Аха, пӗлетӗп, — хуллен ҫеҫ каларӗ Озеров капитан.

— Ага, понятно, — тихо сказал капитан Озеров.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑш-пӗр чух ҫӗр шалтан хуллен ҫеҫ чӗтрене-чӗтрене илет шыв лупашки ҫинче симӗс хӑях тӑррисем чӳхенсе илеҫҫӗ.

Иногда легонько встряхивало землю — над лужицей трепетали зеленые жала осоки.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Эсир мана вӗлеретӗр-и? — ыйтрӗ вӑл хуллен.

— Вы меня убьете? — спросил он тихо.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унтан вара ҫав тери хуллен, аран ҫеҫ илтӗнмелле сасӑпа пӗлтерчӗ: — Эпир Вазуза патне ҫитейместпӗр… — карандаш тытнӑ чӗтрекен аллине картӑ тӑрӑх шутарчӗ вӑл.

Затем сообщил совсем тихо: — Мы не дойдем до Вазузы… — Вздрагивающей рукой он провел карандашом по карте.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пуҫне уснӑ та вӑл, хуллен утать; ун хыҫҫӑн Черня сӗнкӗлтетсе пырать.

Шагала тихонько, опустив голову; следом за ней понуро плелся Черня.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Жаровньӑра, — вырӑнтан тапранмасӑр, хуллен каларӗ арӑмӗ.

— В жаровне, — не шевелясь, слабо сказала хозяйка.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed