Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туйӑнать (тĕпĕ: туйӑн) more information about the word form can be found here.
Ҫул тӑрӑх тӑсӑлса выртакан кашни йывӑҫ мӗлкиех халь: «Телей ӑҫтине эпӗ пӗлетӗп… Каласа парас-и?» — тесе пӑшӑлтатнӑн туйӑнать.

Каждая вытянутая через дорогу тень от дерева так, кажется, и шепчет теперь: «Знаю я, где счастье… Хочешь, скажу?»

XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫамрӑксем ҫырма хӗрринчен пӑрӑнчӗҫ те ылтӑн пек сарӑ та ҫӳлӗ ыраш пусси хушшинчи тӑвӑр та тарӑн канав тӑрӑх утрӗҫ; ыраш пуссин пӗр енчен вӗсен ҫине сулхӑн ӳкет; хӗвел шевли пучахсем ҫийӗн шунӑн туйӑнать, тӑрисем юрлаҫҫӗ, путенесем пӗтӗлтетеҫҫӗ; пур ҫӗрте те курӑк ешерет, ырӑ та лӑпкӑ ҫил вӗсен ҫулҫисене чӗтретет, ҫеҫкесен тӑррине силлентерет.

Молодые люди повернули прочь от реки и пошли по узкой и глубокой рытвине между двумя стенами золотой высокой ржи; голубоватая тень падала на них от одной из этих стен; лучистое солнце, казалось, скользило по верхушкам колосьев; жаворонки пели, перепела кричали; повсюду зеленели травы; теплый ветерок шевелил и поднимал их листья, качал головки цветов.

XI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Ҫук, Павел Яковлевич, эсир ӳкӗннине ӗненетӗп эпӗ, ӗненетӗп сирӗн куҫҫулӗре те, анчах эсир ӳкӗнни хӑвӑра йӑпатнӑ пек кӑна туйӑнать мана, куҫҫулӗр те ҫавах.

— Нет, Павел Яковлевич, я верю в ваше раскаяние, и в ваши слезы я верю, но мне кажется, самое ваше раскаяние вас забавляет, да и слезы тоже.

IX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Чӑнах та, эсӗ юри хӑтланнӑ пек туйӑнать мана.

Мне, право, кажется, что ты притворяешься.

V // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Каҫ ӑшӑ та уйрӑммӑнах лӑпкӑ; йӗри-таврара мӗн пурри пӗтӗмпех итленӗ пек, сыхласа тӑнӑ пек туйӑнать; хускалми тӗттӗмре тӑракан Берсенев та ирӗксӗрех чарӑнса тавралӑха итлет, хураллать.

Ночь была тепла и как-то особенно безмолвна, точно всё кругом прислушивалось и караулило; и Берсенев, охваченный неподвижною мглою, невольно останавливался и тоже прислушивался и караулил.

V // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Берсенев майсӑррӑн, хулпуҫҫийӗсене ҫӗклесе мӑйне тӑсса утать; апла пулсан та, вӑл Шубинран ытларах йӗркеллӗ ҫын пек туйӑнать; пирӗннисем джентльмен сӑмаха йӗркерен кӑларман пулсан, эпир ӑна джентльмен, тенӗ пулӑттӑмӑр.

Берсенев двигался неуклюже, высоко поднимал на ходу плечи, вытягивал шею; а все-таки он казался более порядочным человеком, чем Шубин, более джентльменом, сказали бы мы, если б это слово не было у нас так опошлено.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Хамӑра иккӗмӗш вырӑна лартасси — пирӗн пурнӑҫӑн тӗп тӗллевӗ пулнӑ пек туйӑнать мана.

 — А мне кажется, поставить себя номером вторым — всё назначение нашей жизни.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫӑка айӗнче уҫӑ та лӑпкӑ; сулхӑна вӗҫсе кӗрекен шӑнасемпе пыл хурчӗсем те майӗпен сӗрленӗн туйӑнать; ӗнчӗ тӗслӗ вӗтӗ те таса, ем-ешӗл курӑк чӳхенмест; вӗсен ҫӳлӗ тунисем, тӗлӗнсе хытса кайнӑ пек, ним хускалмасӑр лараҫҫӗ; ҫӑкан аялти турачӗсем ҫинчи сарӑ ҫеҫкесен пӗчӗк ҫупкӑмӗсем чӗтренмесӗр ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

Под липой было прохладно и спокойно; залетавшие в круг ее тени мухи и пчелы, казалось, жужжали тише; чистая мелкая трава изумрудного цвета, без золотых отливов, не колыхалась; высокие стебельки стояли неподвижно, как очарованные; как очарованные, как мертвые, висели маленькие гроздья желтых цветов на нижних ветках липы.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл, хӑйӗн юлташӗнчен виҫӗ ҫул аслӑ пулсан та, унран чылай ҫамрӑк пек туйӑнать: унӑн уссийӗ те тин ҫеҫ шӑтса тухнӑ-ха, янахӗ ҫинче те ҫемҫе тӗк кӑна.

Он был тремя годами старше своего товарища, но казался гораздо моложе; усы его едва пробились и на подбородке вился легкий пух.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ватӑлнӑ пек туйӑнать.

Как мне казалось, постарела.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хӑҫантанпа курман ӗнтӗ эпир пӗр-пӗрне: ытла нумай пек туйӑнать!

Как мы давно не виделись.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Телефонпа шӑнкӑравлама та, Пионерсен Ҫурчӗ патӗнче кӗтсе илме те, Пятницкине кайма та, Петровкӑри наркомат патӗнче тӗл пуласси пирки калаҫса татӑлма та ансат пулман пек туйӑнать.

Не просто было позвонить по телефону, или дождаться ее у Дома пионеров, или поехать на Пятницкую, или назначить встречу у наркомата на Петровке.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ун вырӑнне вара мӑкӑрланса-йӑсӑрланса, бомбӑсемпе снарядсем ҫурӑлнипе кисренсе кӑна ларакан Берлин ҫывӑхрах пек туйӑнать.

Зато Берлин — дымящий, вздрагивающий от взрывов и пожаров, — был, казалось, рядом.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хули хитре пек туйӑнать — лӑпкӑ.

А городок, кажется, красивый, тихий.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Мана хамӑн ҫывӑрас килнӗ пек туйӑнать, анчах ҫывӑраймастӑп.

Мне казалось, что я хочу спать, но уснуть не мог.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир унпа пысӑк хваттерте иксӗмӗрех ларатпӑр, мана халь унпа тин кӑна тӗл пулнӑ пек, нимӗн калаҫма та ӗлкӗреймен пек туйӑнать.

Мы сидели совсем одни в большой квартире, и мне казалось, что мы только что встретились и ни о чем еще не успели поговорить.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Витя госпитальти апат-ҫимӗҫпе самай юсаннӑ, тӗрекленнӗ, кӑштах пысӑкланнӑ пек те туйӑнать.

Витя поправился на госпитальных харчах и даже как-то посолиднел.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Бреслау ҫинче халь те тӳпе сенкерленет, анчах вӑл халь питӗ инҫетре пек туйӑнать.

Над Бреслау, который казался сейчас очень далеким, полыхали зарницы.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ун тӗлӗнче хура-хӑмӑр пӗлӗтсем ҫакӑнса тӑнӑн туйӑнать, вӗсем ҫӗрпе пӗлӗт пӗрлешнӗ ҫӗре кайса ҫухалаҫҫӗ тейӗн.

Над ним висели темные серые тучи, уходившие к самому горизонту.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Нимӗҫсем юнашарах темелле, ялта вара ним йӗрки-курки те ҫук пек туйӑнать: урамсенче, картишсенче хӗвӗшу шӑв-шав, арӑш-пирӗш…

До немцев рукой подать, а тут на улицах и во дворах сутолока, кутерьма.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed