Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хурса (тĕпĕ: хур) more information about the word form can be found here.
Пӗрре, Терентий хушнипе, Гаврик вӗсене ҫӗрле, вӑрттӑн, никама систермесӗр пулӑҫсен киммисем ҫине хурса тухнӑ.

Однажды, по просьбе Терентия, Гаврик даже разносил их ночью по берегу и клал, стараясь, чтобы никто не заметил, в рыбачьи шаланды.

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ырхан янаххине чӗркеленсе пӗтнӗ чӗркуҫҫисем ҫине хурса, вӑл куҫ айӗнчен ҫӳлелле, пӗлӗт ҫине пӑхать: каҫ пулас умӗнхи пӗлӗтсем хум пек ишеҫҫӗ, йӗри-тавра шӑрчӑксем чӗриклетеҫҫӗ, ӗнесем ҫӳреҫҫӗ.

Поставив худой подбородок на исцарапанные колени, она смотрела исподлобья вверх, в небо, по которому плыло предвечернее облако, вокруг тыркали сверчки и ходили коровы.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах унта палламан ҫын, куҫса ҫӳрекен сцена ҫинчи фокусник пек, чейнике е урӑх япалана хӑвӑрт паять тӑвать те, тӗркеленӗ шӑвӑҫ татӑкӗсене хулпуҫҫи урлӑ хурса, вучахне алла тытса картишӗнчен: «Паять, паа-а-аять!» тесе кӑшкӑрса тухса каять.

Но там был незнакомый человек, гастролер, фокусник на сцене: быстро и ловко сделал свое дело — запаял чайник, перекинул через плечо свернутые в трубку обрезки жести, подхватил жаровню и пошел себе со двора, крича: «Па-ять, па-а-ачи-нять!»

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ӗхлете-ӗхлете консервине уҫрӗ, вара темшӗн ҫаннине тавӑрса, ӑна вӑл камин ҫине хурса ӑшӑтма пуҫларӗ.

Пыхтя, он открыл консервы и, зачем-то засучив рукава, стал подогревать их на камине.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Гаврик, ҫылӑх пуласса пӗлсех, виҫӗ-тӑватӑ хут хӗрес хурса илчӗ.

Тут Гаврик, хотя и знал, что это грех, быстро раза четыре подряд перекрестился.

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унтан Гаврик, тарӑн сывласа илчӗ те, пӑшалне хурса, тир хуҫи ҫине айӑплӑ ҫын пек пӑхса, мӑйӑхлине калать:

Гаврик глубоко вздохнул, положил ружье и, виновато взглянув на хозяина, сказал усатому:

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах вӑл ҫавӑнтах хӑйне-хӑй айван вырӑннех хурса ҫинҫе сасӑпа йӑнӑшса ячӗ.

Однако он тут же овладел собой и, продолжая изображать дурачка, пропищал совсем тоненьким голоском.

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл ҫыран хӗрринче, кимӗ аяккинче пуҫ айне яка тикӗс чул хурса, аслашшӗ пиншакӗпе витӗнсе ҫывӑрнӑ.

Он спал на берегу возле шаланды, положив под голову гладкий морской камень и укрыв лицо старым дедушкиным пиджаком.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ан ҫилленӗр мана, — чӗрӗ тунасене пӗрерӗн-пӗрерӗн касса ҫӗр ҫине хурса пычӗ Роза.

Не обижайтесь на меня, — говорила Роза, среза розы по одной веточке.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Питне картузӗпе хупласа, пароходпа пристань хытӑ пырса ан ҫапӑнччӑр тесе антарса яракан кантӑраран ҫыхса тунӑ ҫытар пек япала ҫине пуҫне хурса пӗр темӗнле ҫын ҫывӑрать, Вӑл ыйхӑ майӗпе аллисене сарса, урине ача пек хутласа выртать.

Какой-то человек спал на досках палубы, прикрыв щеку картузиком и уткнувшись головой в ту веревочную подушку, которую обычно спускают с борта, чтобы смягчить удар парохода о пристань, он лежал, раскинув во сне руки и совсем по-детски поджав ноги.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах япала хурса тавлашма Петяна килтисем яланах хытӑ чарнӑ.

Между прочим, пари Пете тоже категорически запрещалось домашними.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав ҫын вӑрттӑн такама шырани ҫинчен Петя темӗн хурса та тавлашма хатӗр.

Петя готов был держать пари, что этот человек тайно кого-то разыскивает.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унтан вӑл каллех, янаххине пароход карлӑкӗ ҫине хурса, вилес пек йӑлӑхтарса ҫитернӗ пристань ҫине пӑхма пуҫларӗ.

Он снова принимался, положив подбородок на перила, рассматривать смертельно надоевшую пристань.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Грузчиксем, ещӗксене, корзинкӑсене ҫурӑм ҫине хурса, пусма тӑрӑх пӗр-пӗрин хыҫҫӑн вӗҫӗ-хӗррисӗр утаҫҫӗ, анчах пристань синче тиемелли япаласем пӗрре те чакнӑ пек туйӑнмасть.

Грузчики шли бесконечной вереницей по трапу, один за другим, с ящиками и корзинками на плечах, а груза на пристани все не убывало.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Карабинне йӗнерӗ урлӑ хурса, стражник лашине шпорпа тапрӗ те, пӗшкӗнсе, лашине канав урлӑ виноград пахчине сиктерчӗ.

Он опустил карабин поперек седла, дал лошади шпоры, пригнулся и махнул через канаву и высокий вал прямо в виноградник.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫыран хӗрринчи хура пӑнчӑсем тата хӑмӑр кӑмрӑкӑн юлашкийӗсем ҫине сӑнаса пӑхсан, ачана кунта кӗҫӗр кимӗпе таҫтан инҫетрен ҫынсем килсе чарӑннӑ та, вут хурса апат пӗҫернӗ пек туйӑннӑ.

Черное пятно на стене обрыва и серые уголья говорили о том, что ночью к берегу приставали на лодке туземцы и варили на костре пищу.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пахча кӗтессинчи пысӑк шӑтӑк, тӗлӗнмелле лайӑх тарӑн шӑтӑк — унта вут хурса ҫӗрулми пӗҫерсе ҫиме ҫав тери лайӑхчӗ — ҫав шӑтӑк та Петяшӑн халь ют япала пек, халиччен курман пек туйӑннӑ.

Даже яма в углу огорода — чудесная глубокая яма, на дне которой так интересно и так таинственно было печь на костре картошку, — и та показалась до странности чужой, незнакомой.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мӗнле хушамата пӗрремӗш вырӑна хурса ҫырмаллине пӗлместпӗр-ҫке эпир.

а мы не знаем, на какую фамилию напирать в качестве первой.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Самолетпа поезд хушшинчи хам иртнӗ ҫула, Мускав картти ҫине хурса пӑхсан, хамӑн пур кӑмӑлтан тӗл пулса курма ӗмӗтленнӗ ҫынсенчен, курнӑҫас мар-ха тесе, юри пӑрӑнтӑм тесе шутлама та пулать.

Если проложить на карте Москвы путь, который я прошёл в течение немногих часов между самолётом и поездом, можно подумать, что я нарочно сделал решительно всё, чтобы не встретиться с теми, кого я давно и страстно хотел увидеть.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Апат та илсе килчӗҫ, ҫиес теменрен ӑна аран ҫисе ятӑм, пуҫӑма минтер айне хурса тем пек выртас килетчӗ пулин те, эпӗ тухса кайрӑм.

Принесли обед, я машинально съел его и ушёл, хотя мне очень хотелось лечь и сунуть голову под подушку.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed