Corpus of the Chuvash language

Ачасем пулӑ тытса киличчен хӗрачасем апат пӗҫерсе хунӑ.

Не дождавшись рыбы, девочки уже сварили ужин.

9 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӗсем кӑвайт чӗртсе ячӗҫ те тутлӑ яшка пӗҫерсе ҫирӗҫ, апат ҫисессӗн сулхӑна, ҫемҫе курӑк ҫине ҫывӑрма кӗрсе выртрӗҫ.

Развели костер, сварили похлебку, вкусно позавтракали и улеглись на мягкой траве, в холодке.

9 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Каҫхи апат ҫинӗ чухне эпир тата Генка пирки Лида Зоринӑпа вӑрҫса кайрӑмӑр.

А за ужином мы еще с Лидой Зориной из-за Генки поссорились.

8 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Уйрах апат ҫиеҫҫӗ, унтах сулхӑна выртса канаҫҫӗ, хаҫат вулаҫҫӗ.

Там и пообедают, там и отдохнут в холодке, там и газету почитают.

6 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Михайло мучи ҫывӑрасса уҫӑ сывлӑшра, ҫенӗкре ҫывӑрнӑ, тимӗр кӑмака ҫинче апат пӗҫернӗ, вут умӗнче тенкел ҫинче атӑ-пушмак тӳрлетнӗ.

Дед Михайло обычно спал на свежем воздухе под навесом, варил на железной печке обед и, сидя перед огнем на скамеечке, сапожничал.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Апат хыҫҫӑн ачасем час ҫывӑрса каяймарӗҫ.

Ребята долго не могли уснуть после обеда.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӗрачасем ирхи апат ҫирӗҫ те ҫӗнӗ ҫӗрте вырнаҫма пуҫларӗҫ.

Утром, плотно позавтракав, девочки принялись устраиваться на новоселье.

2 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сӗтел айӗнче йытӑсем апат юлашки парасса кӗтсе выртаҫҫӗ.

Под столом, сладко зевая в ожидании пиршества, улеглись сбежавшиеся отовсюду псы.

1 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пире хуҫасем апат ҫиме кӗтеҫҫӗ.

Нас хозяева с обедом ждут.

1 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Колхоз председателӗ Степан Ильич тутлӑ шӑршӑллӑ типӗ утта аллипе чӑмӑртать те, кӑкӑр туллин сывласа илсе: — Выльӑх валли сӗтеклӗ апат пулчӗ ӗнтӗ! — тет.

Председатель колхоза Степан Ильич мнет в ладонях душистый пучок сухой травы и жадно вдыхает ее запах: — Богатые корма для скотины!

1 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫул хыҫҫӑн канӑр, апат ҫийӗр те вара каятпӑр.

Отдохните, покушайте, и поедем.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Апат пӗҫерме нимӗн те ҫук ҫынсем пурте ҫак чаплах мар, анчах ҫав териех хаклӑ япала хуҫине хайсем патне пӗр-пӗринчен ӑмӑртсах чӗннӗ.

Обладателя этой скромной, но драгоценной утвари приглашали наперебой все, у кого не в чем было сварить пищу.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Шӑнса тертленсе пӗтнӗ французсем вӑрман чӑтлӑхӗнче ӑшӑнма, апат пӗҫерсе ҫиме пултарнӑ.

Для озябших, измученных людей чаща таила возможность обогреться, сварить пищу.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Шкипер пӗчӗк чӳречерен вӗсене сыхланса апат панӑ.

Шкипер осторожно через крошечное окошко подал им еду.

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.

Апат ҫисе тӑраннӑ матроссем корма ҫинче табак туртса тӑнӑ.

Матросы, пообедав, уже курили на корме.

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.

Рейтарсем тенкелсене сӗтел патнерех шутарса лартнӑ, апат ҫиме тытӑннӑ.

Рейтары пододвинули поближе к столу скамьи, принялись за еду.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Мужик, айӑплӑ ҫын пек, аллисене сарса янӑ та: — Пирӗн мӗнле апат иккенни паллах ӗнтӗ. Эпир чухӑн ҫынсем. Купӑста яшки те сӗт пур, — тенӗ.

Мужик виновато развел руками: — Известно, какая у нас еда. Мы люди бедные. Щи да молочишко.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

— Апат ҫийӗпӗр-и, Алёша?

— Будем обедать, Алеша?

Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Эпӗ апат ҫиесси ҫинчен ӗмӗтленме чарӑнтӑм та итлеме пуҫларӑм.

Я прервал свои гастрономические мечтания и стал прислушиваться.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Ҫӗтӗлнипе илемсӗрленсе кайнӑ кӑҫатпа хырӑма пӗрсе лартакан апат кӑна пулчӗ.

Разношенные валенки, теряющие свою форму, пища, сводящая животы.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.