Corpus of the Chuvash language

Ҫуртасен ҫулӑмӗ вӑркӑшарах тӑни мана сӗтел леш енче кам пуррине палласа илме чарать.

Колеблющееся над шандалами пламя свечей мешает мне рассмотреть, кто сидит по ту сторону стола.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Икӗ енче икӗ улӑп хытса кайнӑ пек тӑраҫҫӗ, вӗсем ҫинче хӗрлӗ кӑкӑрлӑ мундир, шурӑ жилет, султанлӑ, ылтӑн ҫамкаллӑ тем ҫӳллӗш упа ҫӗлӗкӗ.

По обеим сторонам их застыли два великана в мундирах с красными нагрудниками, в белых жилетах, в высоких медвежьих шапках с золотым передком и султаном.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Решетке леш енче пӗр татӑк хӗрлӗ пӗлӗт.

За решеткой — кусок красного неба.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хирӗн тӗрлӗ енче петардсем ҫурӑлма пуҫларӗҫ, сарӑ тӗтӗм ҫӗклемӗсем сарӑлаҫҫӗ, вутпала явӑнаҫҫӗ, кӗл тӗслӗ пулса саланаҫҫӗ.

Взорвались петарды в разных концах поля, набухли, раздались вширь, просквозили огнем желтые клубы дыма, стали пепельными, закосматились черным.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хирте пур енче те редутсем, ретраншементсем тата ҫӗр купаласа тунӑ вырӑнсенче операторсем пытана-пытана ларнӑ.

Во всех пунктах поля, скрытые за редутами, ретраншементами и насыпями, спрятались наши операторы.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Аслӑ урам икӗ еннелле сирӗлсе пырать, пӗчӗк тӑкӑрлӑксем машинӑн икӗ енче вӗлт анчах курӑнса юлаҫҫӗ.

Улицы, расходясь, отслаивались, и переулки мелькали по обеим сторонам машины…

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чее ҫыруҫӑ-улпут хӑйӗн аллегорийӗ валли юри испанецсене илнӗ, мӗншӗн тесен, Наполеон Пиреней леш енче намӑс курнине пурте пӗлеҫҫӗ, испанецсем хӑйсен ирӗклӗхне Бонапарта парасшӑн пулман.

Хитрый барин-сочинитель нарочно выбрал для аллегории испанцев, так как всем известно, что у Наполеона за Пиренеями дело не ладится и упрямые испанцы не хотят уступить Бонапарту свою свободу.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мӗнпур сас-чӗвӗ, ман хӑлхана кӗрекенни, ҫав ҫутӑн леш енче илтӗнет, ун урлӑ ку енне аран ҫеҫ ҫиткелет.

Все голоса были по ту сторону стены и с трудом проходили сквозь нее.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тӑватӑ император пӗр енче, пурте вӗсем пӗр евӗрлӗ, пӗр пек пӳ-силлӗ, эполечӗсем те пӗр пекех, треуголкисем те, шурӑ жилечӗсем те, ҫӳлӗ аттисем те, йӗкӗр кӑкӑрлӑхлӑ мундирӗсем те — пурте пӗр пек.

Четыре императора стояли здесь и три — по другую сторону скамьи, и все они были совершенно одинаковые, рост в рост, и эполеты у них были одинаковые, и треуголки, и белые жилеты, и высокие сапоги, и мундиры с раздваивающимися нагрудниками.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗр енче, стена ҫумӗнче, диван ларать (тен, кушетка пулӗ), унӑн тунисем те тулалла авӑнчӑк, анчах вӑл, такса йытӑ пек, лутра.

Сбоку у стены стоял не то диван, не то кушетка с такими же выгнутыми ножками, но низенькая, как такса.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тӗкӗр ҫинче чӳрече курӑнать, чӳрече леш енче — урама хирӗҫ ҫуртӑн ҫивитти; ҫивитти ҫинче — тем пысӑкӑш хӗп-хӗрлӗ «1», ун ҫумӗнче икӗ саспалли: «М» тата «А».

В зеркале отражалось окно, а там, за окном, крыша большого дома напротив, и на ней уже стояла огромная красная единица и рядом две буквы — «М» и «А».

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӗсем аякра, чугун ҫулӑн тепӗр енче!..

но ведь они за железной дорогой, далеко, совсем в другой стороне!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ ӗнтӗ вӑл Покровск монастырӗ хыҫӗнче, ҫырман тепӗр енче унӑн хӗрес евӗрлӗ ӗмӗлки ҫаран тӑрӑх чупать.

Вот он был уже за Покровским монастырем, черная крестообразная тень, бежала за ним по лугам на той стороне реки.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Умрах, урам леш енче чалӑшраххӑн темиҫе пӗчӗк пӳрт курӑнать, урамра темиҫе чӑхӑ уткаласа ҫӳреҫҫӗ.

Наискось стояло несколько избушек; по улице бродило несколько куриц.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Сӗтел ҫинче хура трубка тӑрать, унӑн икӗ енче те кружка пеккисем пур.

На столе стояла черная трубочка с двумя кружками на концах:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫырма леш енче, инҫетре пуҫӗсене шывалла сӗнксе тӑракан йӑвӑ ҫӑка тӑррисем витӗр, крепоҫри тата ялти ҫуртсенчи хӑй ҫутисем курӑнаҫҫӗ.

Вдали за рекою, сквозь верхи густых лип, ее осеняющих, мелькали огне в строеньях крепости и слободки.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ту тӑррисем, йӗри-тавра ирхи ылтӑн тӗтре ӑшне ҫухалса, хисепсӗр йышлӑ кӗтӳ пек хӗсӗнеҫҫӗ те кӑнтӑр енче, Эльбрус тӑвӗн пӑрланнӑ тӑррисем хушшинче, калама ҫук пысӑк шурӑ купа пек курӑнса тӑраҫҫӗ, вӗсен хушшинче хӗвелтухӑҫӗнчен юхса килнӗ ҫӳхе пӗлӗтсем шӑваҫҫӗ.

Кругом, теряясь в золотом тумане утра, теснились вершины гор, как бесчисленное стадо, и Эльборус на юге вставал белою громадой, замыкая цепь льдистых вершин, между которых уж бродили волокнистые облака, набежавшие с востока.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Эпӗ йӑлтах урӑхла ҫавӑрса хурӑп та, вӗсен енче нимӗнле ҫӑмӑллӑх та пулмӗ.

Я все так устрою, что на их стороне не будет никакой выгоды.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Эпӗ ӑна пӑхкаларӑм та акӑ мӗн асӑрхарӑм: ҫӗррин шал енче вӗтӗ саспаллисемпе Мери ятне ҫырнӑ, юнашарах тата ҫав стакана илсе панӑ паллӑран та паллӑ кунӑн числине кӑтартнӑ.

Я стал его рассматривать, и что же: мелкими буквами имя Мери было вырезано на внутренней стороне, и рядом — число того дня, когда она подняла знаменитый стакан.

Майӑн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Номерлӗ карттус айӗнче ӑс пур-и, ҫук-и, хулӑн шинелӗн шал енче чӗре тапать-и, ҫук-и пирӗн, пӗлесшӗнех те, мар вӗсем.

И какое им дело, есть ли ум под нумерованной фуражкой и сердце под толстой шинелью?

Майӑн 11-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964