Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӳкерме (тĕпĕ: ӳкер) more information about the word form can be found here.
Хутпа кӑранташ илет те Пугачев сӑнне ӳкерме пуҫлать.

Взял лист бумаги, карандаш и стал рисовать портрет Пугачева.

Портрет // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Ӑна шӑп алӑк умӗнче хӑваласа ҫитрӗҫ, туртса ӳкерме тӑрӑшса, ҫӑварне аллаппипе хупласа хучӗҫ.

Его догнали у самых дверей, валяя назад, зажали ему ладонью рот.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Степан хавшанӑ пуш шӑмшаклӑ хӗрарӑма ҫеҫ мар, вӑйпитти те вушар атаманецсене те пуҫран ӑстайлӑн пӗрре ҫапнипех ураран ӳкерме пултарнӑ.

Не только бабу квелую и пустомясую, а и ядреных каршеватых атаманцев умел Степан валить с ног ловким ударом в голову.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пушӑрах вӑхӑтсенче тимӗрҫӗ картинӑсем ӳкерме юратнӑ, ӳкерес тӗлӗшпе ун пек чаплӑ ӑста таврара та пулман.

В досужее от дел время кузнец занимался малеванием и слыл лучшим живописцем во всем околотке.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Хӑҫан кирлӗ пулать, хушӑр ҫеҫ, персе ӳкерме эпӗ яланах хатӗр!

Когда надо, я завсегда ухлопаю, только прикажите!

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Тӑхта-ха, итле: ҫавӑн пеккине тата тепре персе ӳкерме пулмасть-и унта, э?

Стоп, слушай: а нельзя ли еще одну такую подшибить, а?

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Катмар пӗлӗтсем хушшинчен хӗвел пайӑрки сайра-хутра ҫеҫ пӑхкаласа илет; ҫеҫенхирте йӗп-йӗпе, тен, ҫавӑнпа пулӗ, тӗксӗм-сӑрӑ кукурузӑпа юнашар акнӑ кӗрхи тыррӑн анлӑ пуссисем йӑмӑххӑн палӑрса выртаҫҫӗ; ҫумӑр шывӗпе ҫӑвӑннӑ калча сип-симӗс — ҫакӑн пек тап-таса тӗсе ниепле художник та пир ҫине ӳкерме пултарас ҫук пек туйӑнать.

Луч солнца редко где проглядывал сквозь набухшие тучи; степь была мокрая, и, может быть, поэтому рядом с темно-серой кукурузой уж очень ярко выступали просторные площади озими; всходы были свежие, умытые и зеленые-зеленые — кажется, ни один художник не смог бы положить на полотно такую сочную краску.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Юрать, пит аван, мистер Берман, эсир мана шахтер сӑнне ӳкерме пулӑшасшӑн мар эппин, — апла пулсан кирлех те мар.

Очень хорошо, мистер Берман, — если вы не хотите мне позировать, то и не надо.

Юлашки ҫулҫӑ // Николай Степанов. О. Генри. Юлашки ҫулҫӑ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 113-118 с.

— Эсӗ тепӗр пӳлӗмре ӳкерме пултараймастӑн-им вара? — сиввӗн ыйтрӗ Джонси.

— Разве ты не можешь рисовать в другой комнате? — холодно спросила Джонси.

Юлашки ҫулҫӑ // Николай Степанов. О. Генри. Юлашки ҫулҫӑ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 113-118 с.

— Вӑл… вӑл хӑҫан та пулин Неаполитанский залива сӑрласа ӳкерме ӗмӗтленетчӗ, — тесе тавӑрчӗ Сью.

— Ей… ей хотелось написать красками Неаполитанский залив.

Юлашки ҫулҫӑ // Николай Степанов. О. Генри. Юлашки ҫулҫӑ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 113-118 с.

Вӗҫен кайӑка вӗҫнӗ ҫӗртех персе ӳкерме хатӗрленнӗ чухнехи пек, вӑхӑта кӗтсе илсе, вӑл сасартӑк шӑппӑн пӗлтерчӗ:

Точно рассчитав секунды, как при выстреле по летящей птице, он вдруг сообщил тихонько:

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кунта шӑмшакка хускатасшӑн пултӑм, тет, ку ҫапӑҫу-и, пӗрне ҫеҫ персе ӳкерме ӗлкӗртӗм тет.

Хотел здесь кости размять, это разве бой, только одного, говорит, успел застрелить.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах нимӗҫсем вырӑсла уйрӑм сӑмахсене ҫеҫ пӗлеҫҫӗ, ҫавӑнпа та питӗ асӑрханса ӑнлантармалла: вӑл комендант приказне пачах пӑхӑнасшӑн мар пулса айккине пӑрӑнать тесе шутлама пултараҫҫӗ, ку вара пысӑк хӑрушлӑха кӗртсе ӳкерме пултарать.

Но немецкие солдатт знали только отдельные русские слова, и поэтому с ними приходилось объясняться очень осторожно: могут подумать, что он вообще уклоняется от выполнения приказа коменданта, а это грозит большой неприятностью.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӗсен вӑййине Лещенко штабс-капитан, хӗрӗх пиллӗксенчи ытла кичем ҫын, хӑйӗн пӗр сӑнӗпеленех те тӗксӗмлӗхе кӗртсе ӳкерме пултараканскер, чӳрече янахӗ ҫине вырнаҫнӑ та, пӑхса ларать; питӗнче те, кӗлеткинче те унӑн пӗтӗмпех чи-чи шанчӑксӑр меланхолипеле аялалла усӑнса ҫакӑннӑ: усӑннӑ, пӑрӑҫ хутаҫӗ пек, тӑсмака, ашлӑ, хӗрлӗ те лӗнчешке сӑмси; янах тарана ҫити уртӑннӑ ик ҫинҫе хӑмӑр ҫип евӗр мӑйӑхӗ; куҫӗ харшисем сӑмса тӗпӗнчен пуҫланнӑ та тӑнлав патне тӑсӑлса аннӑ, вӗсем вара ӑна ӗмӗр-ӗмӗрех йӗнӗ сӑнлӑ кӑтартаҫҫӗ; мӗн унта, кивӗ сюртукӗ те пулин унӑн сӗвек хулпуҫҫийӗсемпе путса кӗнӗ кӑкӑрӗ ҫинче, йӑрхахра чухнехи евӗр, шалпаррӑн лӑпӑштатса тӑрать.

На их игру глядел, сидя на подоконнике, штабс-капитан Лещенко, унылый человек сорока пяти лет, способный одним своим видом навести тоску; все у него в лице и фигуре висело вниз с видом самой безнадежной меланхолии: висел вниз, точно стручок перца, длинный, мясистый, красный и дряблый нос; свисали до подбородка двумя тонкими бурыми нитками усы; брови спускались от переносья вниз к вискам, придавая его глазам вечно плаксивое выражение; даже старенький сюртук болтался на его покатых плечах и впалой груди, как на вешалке.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Тен, телейӗмӗр пулсан, кӑнтӑрлахи апат валли шыв чӑххисем персе ӳкерме тӳр килӗ.

Может быть, нам посчастливится подстрелить себе на обед куликов.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Кур-ха эс, ачине, ҫуртне пӑрахнӑ та султана ӳкерме хатӗрленнӗ!..

Забросила свой дом и ребенка и собралась свергать султана!..

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Е ҫынсем кансӗрлеҫҫӗ, е урӑх пӗр-пӗр сӑлтав ӑна персе ӳкерме памасть.

То люди помешают, то ишо какая причина не укажет мне стукнуть его.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫапах та ӑнлантарса памасӑр хӑварма, арӑмӗ умӗнче хӑй тивӗҫне ӳкерме пултараймарӗ вӑл, ҫавӑнпа та хӑй пӗлнӗ пек ӑнлантарса пачӗ:

Но не растолковать жене, уронить в ее глазах свое достоинство он не мог, а потому и объяснил, как сумел:

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Мӗншӗн? — терӗ те Ольга, хавас пит-куҫлӑн ун еннелле хӑвӑрттӑн ҫаврӑнчӗ, ӑна кашни утӑмрах аптратса ӳкерме пултарнипе киленчӗ.

— Почему? — повторила она и быстро обернулась к нему с веселым лицом, наслаждаясь тем, что на каждом шагу умеет ставить его в тупик.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ун пек чухне вӑл ватма, тӗрлӗ япаласене ҫӗре ӳкерме, савӑт-сапа ҫӗмӗрме, пукансене тӳнтерсе яма пуҫлать те, ӑна вара пӳлӗмрен хӑваласа кӑларса яма тивет, е вӑл хӑех ятлаҫса, ылханса тухса каять.

Начиналась ломка, паденье разных вещей, битье посуды, опрокидыванье стульев; кончалось тем, что надо было его выгнать из комнаты, или он сам уходил с бранью и с проклятиями.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed