Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утне (тĕпĕ: ут) more information about the word form can be found here.
Фельдмаршал чӑрсӑр утне час-часах аса илнӗ.

Фельдмаршал часто вспоминал лихого донца.

Мишкӑ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Унӑн упӑшки, ҫарран та ҫӗлӗксӗр-мӗнсӗрскер, утне йӗвенрен тытса тӑрать.

Муж ее, босой и без шапки, держал под уздцы лошадей.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан вӑл сасартӑк утне хӑрах еннелле туртса пӑрчӗ те, лаши, кайри урисем ҫинче кукленсе, каялла пӗтӗрӗнсе ҫаврӑнчӗ.

Он с такой силой крутнул коня, что тот присел на задние ноги.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Утне — хайхи лапах вӑкӑр пек хӗрлӗ ҫӑмлӑ, ҫурӑмӗ урлӑ кӗмӗл пиҫиххи пек шурӑ йӗр каҫаканнине — вӗлернӗ хыҫҫӑн, Максимка, йӗнерне ҫурӑмӗ ҫинче ҫӗклесе, тӑватӑ ҫухрӑм мекеҫленсе йӑтса пынӑ; унтан, урӑм-сурӑммӑн тапӑнса килекен шуррисенчен чӗррӗн хӑтӑлса ӳкме ҫуккине кура, йӗнерӗн капӑр кӑкӑрлӑхӗпе йӗвенне сӳсе илнӗ те хӑй халлӗнех ҫапӑҫу хирӗнчен пӑрахса кайнӑ.

Когда убили под ним коня — того самого, который бычачьей был масти, с серебряным ремнем вдоль спины, — вынес на себе Максимка седло, пер его четыре версты и, видя, что живым не уйти от яро наседавших белых, сорвал богатый нагрудник, взял уздечку и самовольно ушел из боя.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Утне вӑл Кутепов отрячӗпе ҫапӑҫнӑ чухне ҫухатнӑ, ҫавӑнтанпа пӗтӗмпех ӗҫке ерсе кайнӑ, картла выляма пуҫланӑ.

Коня потерял он в бою с кутеповским отрядом, с той поры безудержно запил, пристрастился к картежной игре.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Йытӑсем! — ҫилеллӗн пӑшӑлтатрӗ те Христоня, утне сасартӑк пушӑпа туртса, Григорирен иртсе кайса, анаталла тапса сикрӗ.

Сволочи! — глухо зашептал Христоня и вдруг, секанув плетью своего коня, обгоняя Григория, поскакал под гору.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чикарккине чӗртсе, ача Григорий утне тарлӑ мӑйӗнчен ачашласа илчӗ те: «Тавтапуҫ» тесе хӑварса, вӑкӑрсем патне чупрӗ.

Закурив, он погладил мокрую шею Григорьева коня, сказал: «Спасибочко», — и побежал к быкам.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Табак кирлӗ-и? — утне чарса тӑратрӗ Григорий.

— Табачку тебе? — Григорий придержал коня.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мӑнкун ыран тенӗ чух, шӑматкун, Вешенскинчен хыпарҫӑ сиктерсе ҫитрӗ; йӗп-йӗпе кӑпӑка ӳкнӗ утне Коршуновсен кил хапхи умне тӑратса хӑварчӗ те, хӗҫне пусма картлашкисене ҫапӑнтарса, крыльца ҫине ыткӑнса хӑпарчӗ.

А в Страстную субботу прискакал из Вешенской нарочный, взмыленного коня бросил у коршуновских ворот, — гремя по порожкам шашкой, взбежал на крыльцо.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Утне тӑварма Пантелей Прокофьевич тухрӗ.

Коня вышел убрать Пантелей Прокофьевич.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сӑрт тӳпине тухсан, Петро перчеткине тӑхӑнчӗ те, тулӑ улӑмӗ тӗслӗ мӑйӑхне пӗтӗрсе, утне сасартӑк аяккалла парса тытрӗ: лаши вара, урисене хӑвӑрт ылмаштарса пусса, пачах хӑяккӑн утса кайрӗ.

На бугре Петро надел перчатки, расправил пшеничные усы и, поворачивая коня так, что он, часто переступая, пошел боком.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл утне Корнилов йышӑннӑ ҫурт умӗнчи площадьре чарса тӑратать, аллипе йӗнер пӗкӗчинчен тытса, урине йывӑррӑн йӗнер урлӑ ывӑтать.

На плацу, возле дома, занятого Корниловым, он осадил коня; придерживаясь за луку, тяжело перенес через седло ногу.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Петро Григорий утне кайса тӑратма та ӗлкӗрнӗ; вӑл ҫуна ҫинчен краҫҫын пичкине ҫӗклесе илме тӗрмешекен Дуняшкӑна темскер каласа хӑварчӗ те йӗнер йӑтса пӑлтӑра кӗрсе кайрӗ.

Петро уже отвел в конюшню Григорьева коня, нес в сенцы седло и что-то говорил, поворачиваясь на ходу к Дуняшке, снимавшей с саней бочонок с керосином.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Утне ӑна станцири казаксем пырса пачӗҫ.

Коня привели ему станичные казаки.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Подтелков! — чӗнчӗ Григорий, утне аяккарах тӑратса.

— Подтелков! — Григорий отъехал в сторону.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Голубов, Григорипе танлашса, утне юнашар уттарчӗ:

Голубов поровнялся с Григорием, сказал:

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫавна асӑрхаса, Григорий ҫӳрен утне сиккипе ячӗ.

Григорий пустил своего Гнедого наметом.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӳтсе ҫитнӗ ҫиллине аран-аран чарнипе кӑна вӑл пӳрнине револьвер спускӗ ҫумӗнчен вӗҫертсе илме пултарчӗ, утне чӗввӗн тӑратрӗ те сиккипе аяккалла тапса сикрӗ.

Величайшим усилием воли оторвал палец от револьверного спуска, вскинув коня на дыбы, ускакал.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Утне чӑпӑрккипе икӗ хӑлхи хушшинчен туртса касрӗ те — Лагутин ҫине.

Плетью коня меж ушей — и на Лагутина.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Сурнӑ эп сан ҫине! — хӑйӑлтатса кӑшкӑрса ячӗ те Листницкий утне Лагутин ҫине тытрӗ.

— Плевать я на тебя хотел! — засипел Листницкий и тронул коня на Лагутина.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed