Corpus of the Chuvash language

Шывра хамӑн сӑн курӑннине эпӗ тавҫӑрса илтӗм.

Help to translate

Инкексем // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

— Такӑнтарса ӳкернине калатни? — аран тавҫӑрса илнӗ пек пулчӗ Григорьев.

— Это ты про то, что уронил меня, что ли? — догадался Григорьев.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Малтанах, Микулай арҫын ача иккенне сасартӑк тавҫӑрса илсен, тӳсме ҫук тарӑхнӑ пулнӑ вӑл.

Вначале, когда она сообразила, что Мигулай — мальчишка,

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

(Мӗншӗн ҫимелле мар ҫул ҫинче? — тавҫӑрса илме хӑтланса шухӑшлать Янтул.)

(Почему он принял такое решение, Яндул и сам не понимает.)

Вилӗмпе юнашар // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫак тӗлте тин таркӑн хӑй Янтул иккенне тавҫӑрса илчӗ.

Только тут беглец вспомнил, что он — Яндул.

Вилӗмпе юнашар // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Йӑвӑр ҫын-и? — тавҫӑрса илет Ухтиван.

— Ждет ребенка? — дошло до Ухтивана.

Ухтиван // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

(«Унпа туслашасшӑн пуль-ҫке эс манпа», — тавҫӑрса илчӗ Янтул.)

(«Для этого ты и надумал со мной задружиться», — сообразил Яндул.)

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сана ҫур ҫул пӗрле пурӑнса та тавҫӑрса илеймерӗм.

А с тобой полгода живем бок о бок — и я никак тебя не раскушу.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Ара, Утлас йӑхӗ пирки калать-ҫке вӑл! — сасартӑк тавҫӑрса илчӗ Тӗмеркке старик.

«Ха, это же он про род Утласа говорит! — осенило старика.

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Эппин, ку сӑмаха эс пире тарҫа илес ҫурри каламастӑн-ха. Ман умра та ахальтен йӑпӑлтатмастӑн. Сан пуҫунта урӑх шухӑш. Мӗнле шухӑш-ши, пӗлӗттӗм?» — тавҫӑрса илме хӑтланса тӑчӗ Янтул.

«Выходит, про нас ты речь завел просто для виду, коль у тебя ничего не готово. И неспроста ты передо мной стелешься… Но зачем? Какую думку задумал, хотел бы я знать», — пытался раскусить Ивука Яндул.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Кам, Ивук-и? — ятне каламасӑрах тавҫӑрса илчӗ кӑшт маларах иртсе Янтул еннелле кӑмӑллӑн пӑхса пыракан Микки.

— Кто, Ивук? — Микки догадался, о ком ведет речь Яндул.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫапла каларӗ те Енчӗпек мӗншӗн хӗрача ҫуратассине тавҫӑрса илчӗ.

А чего тут ломать голову, ведь и так ясно, что будет девчонка,

Ят шырани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Ма ятне ыйтнипе ниҫталла мар пулчӗ вӑл? — тем тавҫӑрса илме хӑтланса шухӑшларӗ Христин упӑшки.

«Что-то он растерялся, как я про имя спросил, — ломает голову Христинин муж.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑй мӗн тунине тавҫӑрса иличчен Янтул Енчӗпеке ыталаса тытрӗ те ӑна тутинчен чӑп чуп турӗ.

И он, прежде чем осознать, что делает, обнял Ендебек и поцеловал вздрагивающие губы.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӑшмансен шухӑшне Ухтиван та тавҫӑрса илет.

Разгадал замысел своих врагов и Ухтиван.

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫул ҫинче илтнӗччӗ эп ун пирки», — тавҫӑрса илчӗ Григорьев.

Слышал я в дороге о нем, — догадался Григорьев.

Ҫӗрлехи хӑнасем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Эх, Ярук тусӑм, Ярук тусӑм, ватӑ ҫын эс, ҫапах тавҫӑрса илейместӗн.

Эх, Ярук-дружок, старый ты человек, а все не возьмешь в толк.

Туптать // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Тавҫӑрса илеймерӗм-ха эпӗ», — тет Ухтиван, Хӗлип юмахне мар, пуринчен ытла Ивукпа Павӑла сӑнаса ларӑканскер.

— Да я еще не соображу никак… — отмахивается Ухтиван, занятый больше не загадкой Хелипа, а Ивуком и Павлом.

Ҫӗрлехи ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Анчах мӗнле юрӑ — тавҫӑрса илеймест старик.

Но какая песня — старик пока не догадывался.

Ирхи калаҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ларса канар-и эппин, ҫакӑнта?» — юлташӗн шухӑшне тавҫӑрса илме хӑтланать Ивук.

Ивук готовно предложил: — Давай присядем здесь.

Юлташсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.