Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫҫульпе (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.

Чун варӗнче мӗн кӑна вӗресе тӑратчӗ-ши, ҫавӑ тинех капланса ҫитсе татӑлчӗ те вӗри куҫҫульпе шӑранса тӑкӑнчӗ.
Все, что накипело у него в душе, изливалось теперь потоками горючих слез.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лампӑ ҫути ытла япӑх пулсан та, Огнянов хӗрарӑм куҫӗ куҫҫульпе йӑлкӑшнине асӑрхарӗ.
Как ни тускло освещала лампочка лицо женщины, Огнянов заметил слезы в ее глазах.

XXXII. Аврам // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Килнӗ кунах Рада патне кӗрсе тухрӗ, анчах лешӗ Лалка вилнипе хуйхӑрса ҫаплах куҫҫульпе ҫӑвӑнать-ха.
Он заглянул к ней в тот же день и застал ее в слезах, оплакивающей смерть Лалки.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йӗрсе хӳхлени хытӑрах та хытӑрах илтӗне пуҫларӗ; ӗнтӗ тӑванӗсем те, ютсем те, куҫҫульпе ҫӑвӑннӑ пичӗсене, тутисене тутӑр тытса, ахлатнӑ сасӑпа кӑшкӑрса йӗрес марччӗ тесе, аран чӑтса тӑраҫҫӗ.
Плач и причитания звучали все громче; родные и чужие, с мокрыми от слез лицами, закрывали платками губы, чтобы не разрыдаться во весь голос.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑна куҫҫуль тухни пулӑшрӗ, кӑкӑрӗнче пӗтӗм пӑркӑчланӑ туйӑмне шӑратрӗ вара ҫав куҫҫульпе.
На помощь Раде пришли слезы — в них она излила поток клокотавших в груди и душивших ее чувств.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав ирсӗрсен амӑшӗсем куҫҫульпе ҫӑвӑнӗҫ!
Матери этих варваров зальются слезами!

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Цанко, арӑмӗ пырса тӑчӗ, куҫҫульпе ҫӑвӑнать, мӗскӗн.
Подошла Цанковица, вся в слезах.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пӗчченех, Колчо бай, — терӗ Рада, куҫҫульпе пӳлӗнсе.
— Одна, Колчо, — ответила Рада, задыхаясь от слез.

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кирияк, вӑтанма пӗл! — кӑшкӑрчӗ Гинка та; унпа юнашарах куҫҫульпе ҫӑвӑнса пӗтнӗ Рада тӑрать.
— Кириак, постыдись! — сердито крикнула тетка Гинка, рядом с которой вся в слезах сидела Рада.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гинка хӑй те куҫҫульпе ҫӑвӑнать, ҫапах та кӳршисене мӗн чухлӗ те пулин лӑплантарасшӑн пулчӗ:
Тетка Гинка и та проливала слезы, но все-таки решила, что надо успокоить соседей:

Хӗр-арӑмсенчен нумайӑшӗ куҫҫульпе йӗре пуҫларӗҫ.
На глазах у многих женщин выступили слезы.

Куҫҫульпе ҫӑвӑнакан Марийка алӑка уҫса ячӗ, вӑл та ҫӑлӑнасшӑн пулса тилмӗрсе кӑшкӑрчӗ, ӑна хирӗҫ ян кайнӑ сасси ҫеҫ таврӑнчӗ.
Вся в слезах, Марийка распахнула дверь и тоже стала звать на помощь, но ей ответило только эхо.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах пулас пӑянамӑшӗ ӑна пит ҫӑмартинчен куҫҫульпе йӗпеннӗ тутипе чуп тунине туйсан, кӳренсе кайрӗ:
И когда почувствовал на щеке поцелуй мокрых от слез губ своей будущей тещи, досадливо сказал:

XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Унӑн куҫӗ куҫҫульпе тӑртаннӑ, анчах пичӗ ҫамрӑкла таса та ӑшри ачаш ӑшӑпа ҫуталса тӑнӑ пек туйӑнать.
Глаза ее были припухлы от слез, но лицо — по-молодому свежо и как бы осиянно внутренней ласковой теплотой.

Анчах Давыдов сӑмахне те каласа пӗтереймерӗ, халӗ ӗнтӗ Варюхӑн самантрах типнӗ пек туйӑнакан куҫӗсем куҫҫульпе мар, ҫилӗпе йӑлкӑшса илчӗҫ.
Но не успел он закончить фразы, как уже не слезами, а гневом блеснули будто сразу высохшие глаза Варюхи.

Варя куҫҫульпе тулнӑ куҫне Давыдов ҫинелле ҫӗклерӗ.
Варя подняла на Давыдова всклень налитые слезами глаза.

Куҫҫульпе йӗпеннӗ питне Варя унӑн сарлака кӑкӑрӗ ҫумне чикрӗ.
Мокрым от слез лицом Варя ткнулась в его широкую грудь.

Вӑт эпӗ ҫапла калатӑп: коммунизма эпӗ ҫав-ҫавах, партире мар пулсан та, ҫитетӗп — ҫак куҫҫульпе йӗпеннӗ Кондрат пек мар, ташласа, савӑнса ҫитетӗп, мӗншӗн тесен эпӗ — вакӑ харпӑрлӑхлӑ хуҫа мар, тап-таса пролетари, эпӗ сире ҫакна тӳрех калатӑп!
Так вот я и говорю: до коммунизма я все едино хучь и беспартейный, а дойду — и не так, как этот мокрый от слез Кондрат, а с приплясом, с веселинкой, потому что я — чистый пролетарий, а не мелкий собственник, это я вам прямо скажу!

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Социализма эсӗ куҫҫульпе ҫӑвӑнса кӗтӗн, коммунизма мӗнле пырса ҫитӗн тата?
В социлизм ты входил, слезьми умываючись, а в коммунизм как же ты заявишься?

Хӑть куҫҫульпе ҫӑвӑн та, вӗсем мана ҫӗр патне ҫитермеҫҫӗ, ӳкме памаҫҫӗ!
Не допускают меня до земли, не дают мне упасть, хучь слезьми умойся!

XIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics