Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

капитан the word is in our database.
капитан (тĕпĕ: капитан) more information about the word form can be found here.
Ҫакна шута хурса капитан пӗчӗк утрав ҫинче ҫынсем пурӑнаҫҫӗ тесе пӗтӗмлетет, анчах шлюпка ҫыран хӗрринче чарӑнсан ҫын пурӑннин йӗрне-мӗнне асӑрхамаҫҫӗ; ҫапах апат-ҫимӗҫ саппасӗ пуҫтармаллах-ҫке, ҫавӑнпах кунта пурӑнакансене шырамалла.

Рассчитывая в силу этого, что островок населен, капитан, — хотя и не заметил по прибытии шлюпки на берег следов жилья, — был, тем не менее, поставлен в необходимость возобновить запасы провизии и отправиться на розыски жителей.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Капитан ҫакна та пӗлтерет: шлюпкӑна шыва антариччен вӑл пӑхмалли трубапа ҫыран хӗрринче тӑракан ҫынна курнӑ имӗш; вӑл вӑрманалла питӗ хӑвӑрт кӗрсе ҫухалнӑ.

Капитан показал, что перед спуском шлюпки был усмотрен им в зрительную трубу человек, стоящий на берегу; он быстро скрылся в лесу.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

— Яккӑр ҫӗклӗр! — хӑй килтине туйса кӑшкӑрчӗ капитан.

— Поднять якорь! — закричал капитан, чувствуя себя дома.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Лайӑх ҫил, капитан господин, ҫакнашкал ҫиле Турӑ сывлӑх патӑрах; икӗ эрнелӗх зюйд-ост.

— Хороший ветер; господин капитан, дай бог всякого здоровья такому ветру; зюйд-ост на две недели.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Акӑ команда, хӑй мӗн курнине ӗненмест тейӗн, капитан патне вӑраххӑн ҫывхарчӗ те ӑна ҫавӑрса ункӑларӗ.

И вот медленно, как бы не веря глазам, команда подошла к капитану, став кругом.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Капитан чӗнмест, матроссем те шарламаҫҫӗ.

Капитан молчал, молчали матросы.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Кӗтмен ҫӗртен пусма слон улӑхнӑ чухнехилле чӗриклетрӗ, унтан хӗвелӗн лутра пайӑркисен айӗпе палуба ҫине мӗлке шуса хӑпарчӗ, ун хыҫҫӑнах, нумай шухӑшланипе тата утнипе халран кайнӑ сӑн-питлӗ, кӗленче пек тӑп-тӑр урӑ урисемпе ҫирӗппӗн ярса пусса, штир-борт тӗлӗнче калпаксӑр Дюк капитан курӑнса кайрӗ.

Внезапно сильно как под слоном заскрипели сходни, и на палубу под низкими лучами солнца вползла тень, а за ней, с измученным от дум и ходьбы лицом, без шапки, твердо ступая трезвыми ногами, вырос и остановился у штирборта капитан Дюк.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Капитан карта урлӑ каҫрӗ, хӑярпа купӑста тӑрӑх салтак уттипе иртрӗ, унтан иккӗмӗш хӳмене, самаях ҫӳллӗскере, парӑнтарчӗ те Зурбагана каймалли ҫул еннелле вашлаттарчӗ.

Капитан перелез изгородь, промаршировал по огурцам и капусте и, одолев второй, более высокий забор, ударился по дороге к Зурбагану.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ашӗнче сумлӑн чӗнмесӗр тӑнӑ хыҫҫӑн капитан ҫӗкленсе каҫӑрӑлчӗ, таса пурнӑҫран уйрӑлнӑ май ӗмӗчӗ сӳннӗ чухнехилле аллине сулчӗ те Кӑвак Тӑвансен форма цилиндрне хывса аяккалла вӑркӑнтарчӗ, хӑй ҫӗр ывӑлӗ иккенне ас туса — ҫылӑхлӑ чӗр куҫҫисемпе пылчӑклӑ тӑпраран тӗревленчӗ.

Торжественно помолчав в душе, капитан выпрямился во весь рост; отчаянно махнул рукой, прощаясь с праведной жизнью, и, далеко швырнув форменный цилиндр Голубых Братьев, встал грешными коленями на грязную землю, сыном которой был.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Вӑйлӑ чалӑш юхӑм ӑшӑхалла туртать; эппин, Вард леш енчен тухсан — юхӑма хирӗҫле ҫыраналла пӑрӑнмалла, вара рифсен хушшипе — ҫакӑн пек… — капитан тӗттӗмре пӳрнипе латинла «8» ҫырчӗ.

Сильное косое течение относит на мель, значит, выходя из-за Варда, забирать против течения к берегу и между рифами — так… — Капитан описал в темноте пальцем латинское S.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

«Чим-ха, чим, Дюк, ан вӗрилен, — терӗ капитан хуйхӑрнӑран тарлама пуҫланине туйса.

— Постой, постой, Дюк, не горячись, — сказал капитан, чувствуя, что потеет от скорби.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

«Вега» палуби ҫинче ҫирӗм ҫул каялла Дюк шӑпах ӑна, Бильдера, капитан пулса ӗҫленӗскере — парӑнса та шикленсе, тин куҫне уҫнӑ йытӑ ҫури амӑшне пӑхнӑ евӗр — куҫӗнчен пӑхатчӗ.

Но Бильдер, которому двадцать лет назад на палубе «Веги», где тот служил капитаном, смотрел он в глаза преданно и трусливо, как юный щенок смотрит в опытные глаза матери.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Таврара сӗм тӗттӗм, капитан хӑйӗн урисене курмасть, анчах пит ҫӑмартипе мӑйӗ, сӑмси мӑкӑньрен те йӗпкӗн хӗрлӗреххине туять.

Было так темно, что капитан не видел собственных ног, но он знал, что его щеки, шея и нос пунцовее мака.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Чӑнах, — терӗ капитан арҫын ачалла хӗрелсе кайса, — ҫырӑва вӑрланӑ Варнава тӑван! —

— Ну-да, — сказал капитан, краснея как мальчик, — украл письмо брат Варнава! —

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Аллисемпе шанӑҫа ҫухатнӑн ҫатӑлтаттара-ҫатӑлтаттара — йӗпеннӗ ҫырӑва Варнава шыв кӳлленчӗкӗнчен вӑр-вар кӑларчӗ, унтан ҫакӑн пекскере хуҫине пани тӗлӗнмеллерех пулать терӗ-тӗр те — конверта хыпалансах ҫурчӗ, текста ҫиелтен пӑхкаларӗ те — хута чӳрече янахӗ ҫине, пуҫне хӑвӑрт пӗшкӗртнӗ капитан сӑмси тӗлнех, хучӗ, вара коридора ластӑк илме чупса тухрӗ.

Отчаянно всплеснув руками, Варнава проворно выхватил из лужи мокрое письмо, затем, решив, что адресату возвращать его в таком виде все равно странно, поспешно разорвал конверт, бегло просмотрел текст и, сунув листок на подоконник, почти к самому носу быстро нагнувшего голову капитана, побежал в коридор за тряпкой.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

«Акӑ мӗнле, — аптӑрамаллипех аптӑрса пӑшӑлтатрӗ капитан, унтан чӳрече айне мӑйӗ таранах кукленчӗ, — почтӑна тӗрӗслетӗн, ҫапла мар-и?»

— «Вот как, — оторопев, прошептал капитан, приседая под окном до высоты шеи, — проверку почты производишь, так, что ли?»

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ҫывӑракан урам варринче кӑштах тӑрсан капитан сылтӑмалла пӑрӑнчӗ, Варнава чӳречипе танлашрӗ.

Постояв немного посреди спящей улицы, капитан завернул вправо и, поравнявшись с окном Варнавы.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Ах, — терӗ капитан, — эпӗ хама хам мӗн тертлентеретӗп-ха?

— Ах, — сказал капитан, — что же это я растравляю себя?

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

«Плуг, — шухӑша путрӗ капитан, — плуг…

— «Плуг, — размышлял капитан, — плуг…

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ют ҫын ӗҫне сӑмсине чикнӗшӗн, ҫаврӑнӑҫусӑрлӑхшӑн капитан ҫине ӗнер лаша та ӳпкелесе, йӗрӗнсе пӑхнӑн туйӑнчӗ.

Как казалось ему, даже лошадь укоризненно посматривала на неловкого капитана, взявшегося не за свое дело.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed