Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ачашласа (тĕпĕ: ачашла) more information about the word form can be found here.
Мишкӑн чун-чӗрине хӑй тахҫантанпах астивсе курман лӑпкӑ канӑҫлӑх ачашласа лӑпкарӗ.

Мишка испытывал давно не веданное им чувство покорной умиротворенности.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий курчӗ: хӑй ҫӗр каҫипе ачашласа ӑшӑтнӑ казачка, хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ ансӑр ал тупанӗпе куҫне картланӑ та, пуҫне майӗпен пӑрса, хыҫран пӑхса ӑсатать.

Григорий видел, как пригретая им казачка смотрела через плетни ему вслед, поворачивая голову, щитком выставив над глазами узкую загорелую ладонь.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Вӑл, мӗн-ха… ӗнер каларӗ мана: ху ҫумна офицер ҫулӑхас пулсан, ҫывӑрса ил унпа, ачашласа йӑпат, атту Караҫкӑшӑн утсене тытса тухӗҫ е татах мӗн те пулин тӑвӗҫ, терӗ…

— Он, видишь… он вчерась мне сказал: дескать, ежели будет офицер приставать, переспи с ним, примолви его, а то за Гераську коней заберут либо ишо чего…

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лайӑх ӑратлӑ вӑкӑр ҫине ирӗксӗр ҫӗртен киленсе пӑхса тата куҫӗпе унӑн сарӑрах хӗрлӗ ҫӑмне ачашласа, Лагутин ассӑн сывласа илчӗ те пӑлханчӑк шухӑшсен чӑлханчӑк ҫыххинчен пӗрне кӑна туртса кӑларчӗ: «Пирӗн станицӑначчӗ ҫакӑ. Вӗтӗрех пирӗн енчи вӑкӑрсем».

И, нехотя любуясь породистым бугаем, лаская глазами его красную с подпалинами шерсть, Лагутин сквозь рой встревоженных мыслей вынес со вздохом одну: «Нам бы в станицу такого. А то мелковаты бугайки у нас».

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чикарккине чӗртсе, ача Григорий утне тарлӑ мӑйӗнчен ачашласа илчӗ те: «Тавтапуҫ» тесе хӑварса, вӑкӑрсем патне чупрӗ.

Закурив, он погладил мокрую шею Григорьева коня, сказал: «Спасибочко», — и побежал к быкам.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Амӑшӗ, Григорий пуҫне хӑй патне пӗшкӗртсе, ӑна ҫамкинчен чуп турӗ те, пирчесе кайнӑ аллипе питӗнчен ачашласа, кӑмӑлӗ ҫемҫелнипе тата хӗпӗртенипе макӑрса ячӗ.

Мать нагнула голову Григория, поцеловала его в лоб и, мимолетно гладя грубой рукой его лицо, заплакала от волнения и радости.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӗтреллӗ те ӑшӑ кунсемпе ачашласа ҫупӑрлать ҫӗре январь уйӑхӗ.

Пасмурными теплыми днями баловал землю январь.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Анфиса, — терӗ ӑна ачашласа Ҫемен, — канал ҫинче ӗҫлесе ывӑнатӑн пулӗ?

— Анфиса, ты на канале, наверно, устаешь? — спросил Семен.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Санпа эпир пӗрле ҫав тырра ачашласа пӑхса ӳстернӗ, эпӗ ӑна вӑрламан, государствӑна эпӗ кӳрентерес темен, ҫуркуннеччен кӑна усрас тенӗччӗ, ҫуркунне вара пӗрлешӳллӗ апата ярас тенӗччӗ, — тет…

С тобой же, говорит, мы вместе это зерно кохали, и я же не воровал его, государство я не хотел обидеть, а только хотел сберечь до весны, а весной пустить его в общественное питание…

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗрарӑмсемшӗн ытла та тунсӑхласа ҫитрӗм эпӗ — кашнинех шӑм-шак суракан пуличчен ачашласа тухӑттӑм…

Такой я нежный до баб стал, что каждую бы до болятки миловал…

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кусем — Туземнӑй дивизи представителӗсем, — офицер ту ҫыннисем ҫине куҫӗпе кӑтартрӗ те, чӗлпӗрне карӑнтарса тытса, чӑм тара ӳкнӗ лашине мӑйӗнчен ачашласа илчӗ.

А это — представители Туземной дивизии, — офицер указал глазами на горцев и, туго натягивая поводья, погладил рукой мокрую глянцевую шею взмыленного коня.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ют ҫын хӑйӗн пуҫӗнче никам умӗнче палӑртмасӑр ачашласа пурӑнакан вӑрттӑн шухӑшсен тупсӑмне тупайманни Листницкий чунне канӑҫсӑр тарӑхупа тӑвӑлтарчӗ.

Неразгаданность чужого, сокровенного досадно волновала Листницкого.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Митькӑн хӗрарӑма ачашласа чуна лӑплантарас енӗпе вӗри те пысӑк ӳтне аса илсе, ҫав вӑхӑтрах тата служивӑй парнелесе хӑварнӑ трипперпа асапланса, Аникушка арӑмӗ те хытӑ макӑрса юлчӗ.

Плакала и Аникушкина жалмерка, вспоминая большое, горячее на ласки тело Митьки и мучаясь от триппера, которым наделил ее служивый.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑйӗннех, кӑкӑр сӗчӗпе ӗмсе илсе пӗтӗм пурнӑҫ тӑршшӗпе ачашласа эпекленӗ казак юнех, этем пурнӑҫӗнчи пысӑк чӑнлӑхран ҫӳле тапса хӑпарчӗ.

Свое, казачье, всосанное с материнским молоком, кохаемое на протяжении всей жизни, взяло верх над большой человеческой правдой.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Шӑп пулчӗ, ачашласа ҫывратакан шыв кӗрлевӗпе хутшӑнса, арҫын-диктор сасси ҫӗнӗ хыпарсем парасси ҫинчен пӗлтерчӗ.

Наступила тишина, и под убаюкивающие звуки горной реки негромко заговорил диктор, объявляя о передаче последних известий.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вагон сӑпкари пек канлӗн сиктерсе пырать, кустӑрмасем шӑлтӑртатни ачашласа ыйха ярать.

Вагон мягко покачивает, перестук колес убаюкивающе сонлив.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кондратьев хыҫҫӑн Чурсуна кӗреҫе йӑтнӑ хӑнасем час-часах та час-часах килме пуҫланӑранпа Никифор Васильевич ытла улшӑннинчен унӑн арӑмӗ те тӗлӗннӗ: унӑн кӑмӑлӗ ҫӗкленнӗ, вӑл тасарах тумланма пуҫланӑ, пӗррехинче хӑйӗн пиччӗшӗ канаш панипе вӑл вӑрӑм та ҫӑра, кӑвакарма пуҫланӑ сухалне, темиҫе ҫул хушши ачашласа ӳстернӗскерне, тап-таса хырса пӑрахрӗ; ҫакӑн хыҫҫӑн унӑн шӑмӑллӑрах та сарлакарах, пысӑк сухан евӗр сӑмсаллӑ пичӗ палӑрмаллах ҫамрӑкланчӗ, халиччен тӗксӗмрех те ҫынсенчен ютшӑнакан куҫӗсем кӑмӑллӑ савӑнӑҫлӑхпа йӑлтӑртатма пуҫларӗҫ.

С тех пор, как вслед за Кондратьевым на Чурсун все чаще и чаще стали приезжать гости с лопатами, Никифор Васильевич изменился так, что даже его жена диву давалась: он как-то подбодрился, стал чище одеваться, а однажды, по совету своего старшего брата, начисто сбрил пышную, с густым серебром бороду, ту самую бороду, которую кохал и растил столько лет; после этого лицо его, скуластое, с крупным, с добрую луковицу, носом заметно помолодело, и в глазах прежде суровых и нелюдимых заиграла веселость.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӗресне хывмарӑм эпӗ, анчах ачашласа сӑмахсем каларӑм.

Крестить я их не крестила, а вот слова им такие шептала.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Мӗншӗн вӑл Хворостянкина ачашласа пурӑнать.

— А чего ж она с ним нянькается?

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Акӑ Кондратьев юлашки страницӑна ҫавӑрса хучӗ, кӑранташпа сӗтел хӗррине майӗпен шаккаса, кӑранташ вӗҫӗ ҫине пӑхса илчӗ, сӗтел патне пырса тӑнӑ Сергейпе Виктор ҫине: «Эх, ҫамрӑк докладчиксем, эсир хӑюллӑ тезиссем ҫырма пултарнине халӗ пӗлтӗм ӗнтӗ…» — тесе каланӑ пек тимлӗн те кӑмӑллӑн, ачашласа лӑпканӑ евӗрлӗ пӑхрӗ; ҫакӑн чухне унӑн куҫӗсем палӑрмаллах ҫуталчӗҫ, вӗсенче кулӑ выляса илчӗ, вӑл халь-халь усси ҫине куҫса, тутасене тӗкӗнет пекех туйӑнчӗ.

Наконец Кондратьев перевернул последнюю страницу, посмотрел на кончик карандаша и, легонько, постукивая им о край стола, с уважением взглянул добродушым и ласковым утешающим взглядом на подошедших к столу Сергея и Виктора, как бы говоря: «теперь я узнал, что тезисы умеете писать бойкие…»; в такие моменты его глаза особенно сверкали, в них отразилась улыбка, казалось, что она вот-вот перенесясь с усов достигнет губ.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed