Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

асне (тĕпĕ: ас) more information about the word form can be found here.
Катара пӑшал шалтлатни янӑраса кайрӗ те, Огнянов тинех хӑй ӑҫта иккенне асне илчӗ.

Где-то раздался выстрел, и Огнянов вернулся к действительности.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унӑн халех таврӑнасси килет, тӑшман мӗнле ытла иртӗхсе кайнине вӑл хӑй куҫӗпе хӑй курасшӑн-ха; ӗнтӗ вӑл хӑй пирки асне те илмерӗ, нимӗнрен хӑрама пӗлменскер, вӑл каллех хулана таврӑнма та пултарать.

Ему захотелось вернуться, чтобы воочию убедиться, как велико свершившееся зло; о себе он уже не думал: не ведая страха, он был способен решиться на возвращение в город…

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тиаккӑн та, тухтӑр та, Стоян пиччӗшӗ те тата ытти ҫывӑх ҫынсем те, тӗрмери шанчӑклӑ тусӗсем те ун асне килчӗҫ; хуйхӑпа ӑвӑнса ҫитекен Рада та асӗнчех, ҫӗнтернипе хавасланакан тӑшманӗсене те курнӑ пек пулчӗ вӑл.

Он видел дьякона, доктора, деда Стояна и других близких, преданных друзей — в тюрьме; видел убитую горем Раду; видел торжествующих врагов!

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чун хавалӗпе юратса, ҫӗкленнӗ кӑмӑлпа тӑрӑшса ӗҫлени пӗр сехет хушшинче ишӗлсе аннине асне илчӗ вӑл.

Мысленным взором Огнянов видел, как в течение часа обрушилось здание, воздвигавшееся с такой любовью и воодушевлением.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халран кайнӑ Шериф-ага таркӑна хӑй шырамарӗ ӗнтӗ, вӑл ҫыннисене шыраттарчӗ, камилавкӑ тӑхӑннӑ куҫлӑхлӑ ҫынсене пурне те ирӗке ямалли ҫинчен вӑл халь кӑна асне илчӗ.

Выбившись из сил, Шериф-ага предоставил своим подчиненным искать беглеца, а сам пошел к задержанным камилавкам и очкам, только сейчас сообразив, что их пора отпустить.

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шериф-ага ытла васканипе Огнянова мӑнастире кӗнине кам курнӑ, вӑл мӗнлерех тумланнӑччӗ тесе ыйтса пӗлме асне те илеймерӗ, таркӑн галерейӑрах пытаннӑ терӗҫ те ӑна, вӑл унта та ухтарма тытӑнчӗ.

В спешке Шериф-ага не догадался разузнать, кто видел Огнянова, когда тот входил в монастырь, и как он был одет, но тотчас же приступил к обыску на галерее, где, как ему сказали, спрятался беглец.

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Иртнӗ кунсенче ӑна онбаши Эмексиз йыттипе мӗн пулса иртнине каласа панӑччӗ, вӑл ҫавна та асне илчӗ.

Он вспомнил о случае с гончей Эмексиза, о котором ему как-то рассказывал онбаши.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов турра питех ӗненсе каймасть, ҫавӑнпа ӑна чиркӳре шырама асне те илмерӗ.

Он знал, что Огнянов не очень набожен, и даже не подумал искать его в церкви.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов Милкӑра хӑй янӑ ҫырусем пулма кирлине асне илчӗ те хӑраса ӳкрӗ: шӑпах туйӗ пулас умӗн Милка ӑна мӑшкӑл кӑтартма пултарать.

В этот день, накануне своего сватовства, Стефчов с тревогой вспомнил, что у Милки хранятся его письма, и подумал, что, узнав о ею предстоящей женитьбе, она, чего доброго, воспользуется ими и ему напакостит.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов пирус чӗртсе мӑкӑрлантарнӑ май урай тӑрӑх каллӗ-маллӗ уткаласа ҫӳрерӗ, тухтӑрпа калаҫнине асне илчӗ, кӗнеки ҫинелле ӳпӗннӗ юрӑ ӑсти пурри ҫинчен вӑл шухӑшламарӗ те.

Закурив папиросу, Огнянов, окутанный клубами дыма, быстро шагал взад и вперед по комнате, обдумывая свой разговор с доктором и не обращая внимания на певчего, сонно склонившегося на, книгой.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗтӗм вӑхӑтне ӗҫре ирттернӗ май, вӑл хӑйне сыхӑрах тытассине асне те илмен, вӑхӑчӗ те пулман.

Дела поглощали его целиком, и ему было просто некогда думать о таких пустяках, как личная безопасность.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗн пулса иртнине вӑл асне илчӗ те салхуланчӗ.

Он вспомнил все и нахмурился.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кала-ха, Рада, хӗр-манах ҫакӑн пирки те асне илчӗ-и?

— Скажи мне, Рада, монахиня говорила и об этом?

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрача кӑштах асне илсе тӑчӗ, тем мӑкӑртатас пек тути хускалкаларӗ, унтан янравлӑ та ҫинҫе, таса сасӑпа ир кӳлӗм ҫӳлте тӑри юрланӑ пек каласа та хучӗ:

Девочка немного подумала, беззвучно пошевелила губами и выкрикнула чистым, тонким голоском, звонким, как голос жаворонка, поющего по утрам в небе:

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак тӑлӑх хӗрачана кӑштах хӗрхенсе те пулин ӑшшӑн пӑхмаллаччӗ пек ӗнтӗ, анчах Ровоама хаджи ун ҫинчен асне те илмен, Рада ҫакӑн пек асаппа та хӗн-хурпа пурӑнать тесе шухӑшлама та пултарайман вӑл, хӗр чунӗнче хӑй тивӗҫне лайӑх тытас туйӑмӗ ҫӗкленсех пынӑ май, ӑна пурӑнмашкӑн тата йывӑртарах пулса пынӑ.

Казалось бы, можно было относиться к сироте хоть немного более сердечно, но Хаджи Ровоаме это и в голову не приходило; она не могла понять, что Раде больно и трудно переносить деспотизм, и тем труднее, чем больше развивалось в ней чувство собственного достоинства.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тухтӑр нуша чӑтса ирттернӗшӗн савӑнса мӑшкӑллакан ҫынсем ӑна пӗтӗмпех тарӑхтарса ячӗҫ, вӗсем ҫинчен асне илсенех ӑна тата йывӑртарах пек туйӑнчӗ.

Эти люди, так цинично насмехавшиеся над горькой участью доктора, возмущали ее до глубины души, и при мысли о них ей становилось еще тяжелее.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Э, Марко бай, ыйтса пӗлме кӑштах манса каяттӑм, — сӑмах хушрӗ сасартӑк темӗн асне илнӗ тухтӑр, — каҫхине сан патна пӗр ҫамрӑк ҫын чарӑнмарӗ-и?

— Да, дядя Марко, забыл тебя спросить, — проговорил доктор, видимо что-то внезапно вспомнив, — приходил к тебе сегодня вечером один молодой человек?

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл суйса калать теме никам та асне илмен курнать ҫав — ун сӑмахӗсем чӑнах пуль тесе те шухӑшламалла.

и никому не приходило в голову опровергать слова старушки, — так убедительно они звучали.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мунчо ухмах тахҫантанпах мӑнастирте пурӑнать, каҫхине унӑн ҫавӑн пек ҫӳрекелес йӑли пуррине Викентий Краличе каласа кӑтартма асне те илмен.

Викентий забыл предупредить гостя о ночных привычках безобидного дурачка, юродивого Мунчо, уже много лет жившего в монастыре.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл тияккӑнӑн вил мӗлкесем пирки шӳтлесе каланӑ сӑмахне те асне илчӗ, хайхискер хӑй сисмесӗрех хӑраса ӳкрӗ.

Вспомнив шутку дьякона насчет привидений, он поддался безотчетному страху, и ему стало не по себе.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed