Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

алӑк the word is in our database.
алӑк (тĕпĕ: алӑк) more information about the word form can be found here.
Вӑл икӗ платник тытрӗ, лешсем вара васкасах унӑн пӗчӗк пӳртне юсама тытӑнчӗҫ: пӳрт тӑрринчи ҫурри ҫӗрнӗ такансене улӑштарчӗҫ, пӳртӗн чалӑшса кайнӑ хӑрах стенине сӳтсе майларӗҫ, алӑк суллисене, чӳрече хашакӗсемпе алӑксене ҫӗнӗрен вартаса турӗҫ.

Он нанял двух плотников, и они спешно ремонтировали его хатенку; меняли полусгнившие стропила на крыше, заново перебирали и ставили одну из покосившихся стен, делали новые притолоки, рамы и двери.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ахваткин алӑк сулли урлӑ пӗр утӑм ярса пуснӑччӗ, анчах, хӑй ҫимелле тӗлленӗ нагана курса, вӗлт! ҫеҫ алӑк янаххи хыҫне пӑрӑнса тӑчӗ.

Ахваткин ступил было через порог, но, увидев направленный на него наган, поспешно отшатнулся за притолоку.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Алӑк ҫине ҫапса хунӑ табличкӑсем ҫине темӗнччен пӑхать вӑл, алӑкран кам та пулин тухсан та пикенсех вӑл айӑп тумасӑрччӗ, тет.

Он подолгу молча рассматривал таблички на дверях и старательно извинялся, когда на него кто-нибудь натыкался.

III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Слава урайне сиксе анчӗ, кӑшт алӑк уҫрӗ, итлесе тӑчӗ те каллех алӑкне хупрӗ.

Слава спрыгнул на пол, чуть приоткрыл дверь, прислушался и снова закрыл ее.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Виҫҫӗмӗш этажӑн пушӑ коридорӗнче эпӗ Артамонова куртӑм, вӑл пионерсен пӳлӗмӗн алӑкӗ умӗнче уткаласа ҫӳре парать, пӗрмай алӑк ҫине пӑхкаласа илет.

В пустом коридоре третьего этажа я увидел Артамонова, который расхаживал возле двери пионерской комнаты и угрюмо поглядывал на нее.

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Эпӗ алӑка уҫсанах Валерка художник алӑк патӗнчен пӑрӑнма ӗлкӗрчӗ, хаҫата мӗнле вулаҫҫӗ-ха тесе вӑл пӑхса тӑнӑ иккен.

Художник Валерка отскочил от двери, когда я ее открыл: он наблюдал в щелку за толпой читателей.

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Кайри пӳрте кӗмелли алӑксӑр пуҫне тата тепӗр алӑк пулнӑ.

Кроме двери, которая вела в переднюю, была еще одна дверь.

III. Ҫӗнӗ, питех те кӑмӑллӑ паллашу // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Вӑл алӑк патне ҫитнӗ чух, Таня ун алли ҫине шиклӗн пӑха-пӑха илчӗ, хӑраса кӗтрӗ: акӑ халех тыткӑч енне тӑсӑлӗ те алӑк чӗриклетсе уҫӑлӗ, вӑл тухса кайӗ.

Когда он подходил к двери, Таня испуганно смотрела на его руку, со страхом ждала: сейчас она потянется к дверной ручке, скрипнет дверь, и он уйдет.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Григорий, алӑк патне пырса, ҫурӑмӗпе алӑк сулли ҫумне сӗвенсе тӑчӗ.

Григорий подошел к двери и, став на пороге, прислонясь спиной к косяку, сказал:

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична алӑка тӗкӗлесе хучӗ, чӗтрекен аллисемпе, ют киле килсе лекнӗ пек, вӑрахчен алӑк хӑлӑпне хыпашласа аппаланчӗ, анчах тӗттӗмре ниепле те тупаймарӗ.

Ильинична заперла на засов дверь, словно в незнакомом доме долго шарила дрожащей рукою и никак не могла найти в потемках дверную ручку.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Алӑк яр уҫӑлчӗ те, Дымшаков алӑк патне тӑрса савӑнӑҫлӑн пӗлтерчӗ:

Потом дверь рывком отворилась, и, став па пороге, Дымшаков торжественно возвестил:

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Табак туртса янӑ хыҫҫӑн вӑл тутӑхса кайнӑ пӑтасене туртса кӑларчӗ, виҫӗ ҫӗршӗннӗ хӑмана хӑйпӑтса илчӗ, пуртӑ сӑмсине алӑк янаххипе алӑк хушшине чикрӗ.

Закурив, он выдернул ржавые гвозди, отодрал три полусгнивших доски, вставил лезвие топора между косяком и дверью.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫенӗхри сӑрланӑ урайне уҫӑ алӑкран сарӑ ҫутӑ ӳкнӗ, вӑл алӑк урати урлӑ крыльца патнелле тӑсӑлнӑ та, кунта шупка уйӑх ҫутипе хутӑшса кайса, курӑнми пулнӑ.

Желтая полоса света падала из раскрытой двери на крашеный пол в сенях, тянулась через порожек к крыльцу и здесь обессилевала, мешаясь с бледным свечением луны.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унтан, икӗ пуленке пӑрахса, алӑкне хупрӗ, турчкине алӑк ҫумне тӑратрӗ.

Подбросив пару полешек, он закрыл дверцу, приставил к ней кочергу.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл алӑка тачка ҫекӗлсемпе ҫаклатнӑ, алӑк хӑлӑпне пралукпа лумран ҫыхса хунӑ, чӳречесене тачӑ карнӑ, вара ачисене утиялпа витсе, кровать ҫумне пуртӑ хурса, ҫӗрӗ-ҫӗрӗпех вӗсен ҫумӗнче ларнӑ.

Она закрывала дверь на толстые крючки, прикручивала проволокой дверную скобу к железному лому, плотно занавешивала окна и, прикрыв детей одеялом, положив рядом с кроватью топор, просиживала около них ночи напролет.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин хуҫлатнӑ пӳрнипе алӑкран шаккарӗ те пӗр минут пек тӑхтарӗ, унтан хуллен алӑк хӑлӑпӗ ҫине пусрӗ.

Постучав согнутым пальцем в дверь, Коробин подождал с минуту, потом осторожно надавил на дверную ручку.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Саввушкӑ, хӑйӗн туйи ҫине таянса, уксахласа, алӑк патнелле утрӗ, анчах кунта ҫитсен вӑл тӳсеймерӗ, алӑк янаххи патне персе анчӗ, сасси куҫҫуль витӗр чӗтресе тухрӗ:

Саввушка, прихрамывая, опираясь на свою палку, поковылял к порогу, и здесь силы оставили его — он не выдержал, рухнул на порожек, голос его слезно задрожал:

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл чӑматанне илчӗ те, кӑвакалсене хуйхатса, крыльца патнелле утрӗ, картлашка ҫине хӑпарчӗ, алӑк хӑлӑпӗнчен темиҫе хут туртса пӑхрӗ, унтан, вӑрттӑн вырӑна аса илсе, алӑк янаххи хыҫӗнчи ҫурӑкра ҫӑраҫҫине хӑвӑрт хыпашласа тупрӗ.

Захватив чемодан, он зашагал, распугивая уток, к крылечку, поднялся на ступеньки, несколько раз дернул за ручку двери, потом, вспомнив о потайном местечке, быстро нащупал ключ в трещинке за дверным наличником.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫенӗкре ура сасси илтӗнчӗ, алӑк яр уҫӑлчӗ те, кивелнӗ сӑран тужуркӑ, усӑнчӑк сӑмсаллӑ кивӗ сӑран кепкӑ тӑхӑннӑ сарлака хулпуҫҫиллӗ, кӗрнек арҫын алӑк урати урлӑ йывӑррӑн ярса пусрӗ.

В сенях послышались шаги, дверь рывком отворилась, и через порог грузно шагнул широкоплечий, коренастый мужчина в потертой кожаной тужурке и такой же кожаной облезлой кепке с навесистым козырьком.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тӗттӗм ҫенӗкре Корней алӑка часах шыраса тупаймарӗ, стенана аллисемпе нумайччен хыпашласа ҫӳренӗ хыҫҫӑн тин алӑк хӑлӑпне ярса тытса ӑна хӑй ҫинелле туртрӗ.

В темных сенях Корней не сразу отыскал дверь, долго шарил руками по стене, пока не ухватился за железную скобу и не потянул ее на себя.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed