Шырав
Шырав ĕçĕ:
Маруҫ ҫывӑрса тӑрать те калать: «Анне, эпӗ киле каяс тетӗп, мана кунта пит кичем пула пуҫларӗ», — тет.А дочь проснулась и говорит: «Я пойду домой, матушка; мне скучно стало», и она пошла.
Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Каялла киле епле ҫитӗпӗр-ши, пӗлместӗп.
ХVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.
Киле тавӑрӑнсан, хайхи наян хутаҫҫинчен тӑприне кӑларнӑ та ун ӑшӗнчен пуриннинчен те хаклӑ чул тупнӑ.
Телей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Киле тавӑрӑнма пуҫтарӑнсан, юлташӗсем ҫав ҫынна вӑратса: «Эсӗ ӗнтӗ киле мӗнпе пырӑн?» — тенӗ.Когда стали собираться домой, они разбудили этого человека и сказали: «Ты с чем же домой поедешь?»
Телей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Хӗвел ҫӳлте-ха, анчах хӗвеланӑҫӗ енчен ҫумӑр пӗлӗчӗ киле пуҫларӗ.
Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Ҫав вӑхӑтра атте киле тавӑрӑнчӗ те: «Мӗншӗн йӗретӗн?» — тесе ыйтрӗ манран.
Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Унтан каларӗ: «Ӗҫме пӑрахман пулсан, эпӗ унтер-офицер та пулаймӑттӑм, киле те нимӗн илсе таврӑнаймӑттӑм, халӗ тавтапуҫ турра», — терӗ те, кутамккинчен укҫа хутаҫҫи илсе, аннене тыттарчӗ.
Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Часах киле ҫитрӗмӗр эпир.
Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Пӑхатӑп: ҫулпала пӗр салтак киле парать; хулпуҫҫи ҫине хӑй хутаҫ ҫакса янӑ.
Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Пӗрре вӑл киле курма тавӑрӑнчӗ.
Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Хӑвӑртрах пӳртрен сиксе тухнӑ та килӗрен киле халӑх чӗнме чупнӑ, ачисем асне те килмен.и забыла про детей, выскочила и побежала по дворам за народом.
Вут тухни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Пӗрре эпӗ, киле таврӑннӑ чух, хамӑр пӳрт пусми ҫинче икӗ суккӑр ыйткалакан ларнине куртӑм.Один раз я пришел домой, а на крыльце сидело двое слепых нищих.
Пӗр ача хай суккӑр ыйткалакансенчен хӑрама чарӑнни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Эпӗ киле таврӑнса кӑмака ҫине улӑхса ларайрӑм анчах — ман атте хуларан ҫитрӗ те.Только я вернулся и влез на печку, слышу — батя вернулся из города.
Пӗр ача хӑйне хулана илсе кайманни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Эпӗ ҫӗлӗке шыраса тупрӑм та, кӑмпасене илсе, часрах киле чупрӑм.
Пӗр ача вӑрманта аслатиллӗ ҫумӑра ҫакланни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Эпӗ вӑрмана ҫитсе кӑмпа пуҫтартӑм та киле таврӑнас тесе тӑраттӑм ӗнтӗ, сасартӑк ҫанталӑк тӗттӗмленсе ҫитрӗ те, аслати авӑтса ҫумӑр ҫӑва пуҫларӗ.Я дошел до лесу, набрал грибов и хотел идти домой; вдруг стало темно, пошел дождь и загремело.
Пӗр ача вӑрманта аслатиллӗ ҫумӑра ҫакланни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Киле таврӑнсан, анне мана курчӗ те: «Каллех сана аслаҫу пыл ҫитернӗ курӑнать», — терӗ.Когда я пришел домой, мать сказала: «Опять тебя баловник-дед медом кормил».
Пӗр ача аслашшӗне хурт ами тупса пани ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Хӑш чухне вӑл чӳречерен вӗҫсе тухса каятчӗ, ҫывӑрма хӑй яланах киле вӗҫсе килетчӗ.Улетал иногда в окно, но всегда прилетал ночевать на свое место, в коробок.
Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Эпӗ вара йӗрсе ятӑм та киле таврӑнтӑм.
Пӗр ҫын хай пиччӗшне мӗншӗн пит юратни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Пичче ман ҫине пӑхса ӑшшӑн кулса ячӗ те: «Юрӗ ӗнтӗ, Петӗр, каях киле. Эпӗ хам ирӗккӗн каятӑп, маншӑн пӗртте ан кулянӑр», — терӗ.
Пӗр ҫын хай пиччӗшне мӗншӗн пит юратни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Унтан каларӗ: «Капла татӑлсах ан йӗр, анне! Петӗршӗн салтака хам каятӑп, эпӗ унтан аслӑрах. Эпӗ ҫухалмӑп. Вӑхӑт тултарӑп та киле ҫаврӑнса килӗп. Эсӗ, Петӗр, аттепе аннене чипер пӑхса усра; ман арӑма та ан пӑрах, ан хурлантар», — терӗ.
Пӗр ҫын хай пиччӗшне мӗншӗн пит юратни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.