Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулмарӗ (тĕпĕ: пул) more information about the word form can be found here.
Ҫаплах пулчӗ пулин те, Драко хӑйӗн пуҫӗ епле ыратнине палӑртасшӑн пулмарӗ, чӗрӗлсе каялла тухмашкӑн та килӗшмерӗ.

Тем не менее Драко геройски переносил боль и так и не вышел из роли убитого.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халӑх ҫавӑн пек кулӑшла вилӗмпе килӗшесшӗн пулмарӗ, такам пӗри тата Драко халех чӗрӗлсе тӑтӑр тесе те кӑшкӑрчӗ.

Публика не удовлетворилась такой нелепой смертью, и кто-то потребовал, чтобы Драко ожил.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗр Огнянов ҫеҫ вӗсен хушшинче пулмарӗ.

Одного лишь Огнянова не было среди них.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада кантӑк патнелле пӑрӑнчӗ, пӗҫертсе тӑран пит ҫӑмартипе кӗленчерен сӗртӗнчӗ, вӑл хӑйӗн чун хавалне палӑртасшӑн пулмарӗ.

Рада отошла к окну и пылающей щекой прижалась к стеклу, чтобы скрыть свое волнение.

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл крепоҫран тарса тухрӗ, халь те пулин ют ятпа пурӑнать, тӑван кил-йышӗпе те тахҫан пӗлнӗ тусӗсемпе курнӑҫаймасть, ӑна хӑйне сехетсерен палласа илме пултараҫҫӗ, каллех хупса хурасран та сыхланмалла, иртен кунра вӑл хӑй валли хаваслӑх-мӗн кӗтмест, ӳлӗм чипер пурӑнӑп-ха тенӗ шанчӑк та тытмасть вӑл, — ҫакӑн пек ҫынна пӗртен пӗр аслӑ идейӑ кӑна Болгарие таврӑнмашкӑн хистеме пултарнӑ, вара вӑл, ҫакӑнта икӗ ҫын вӗлернӗ хыҫҫӑн та, тӑван ҫӗршывне пӑрахса каясшӑн пулмарӗ.

Такого человека, как он, — бежавшего из крепости, живущего под чужим именем, лишенного всяких семейных и общественных связей, ежечасно подвергающегося опасности быть узнанным и выданным, не ожидающего от жизни никаких радостей — такого человека одна лишь великая идея могла заставить приехать в Болгарию и не покинуть ее даже после того, как он совершил два убийства…

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада ӑна курсан шурса кайрӗ, ҫак кӑмӑллӑ мар унӑн чунне тӑвӑрлантарнӑ тата хӑратнӑ та, Рада хальхинче ун еннелле пӑхсах пӑхасшӑн пулмарӗ.

Девушка слегка побледнела, но решила не обращать внимания на этого неприятного человека, который ее всегда смущал и пугал.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Смион хаджи пирки калас пулсан, вӑл тухтӑр таврӑннӑшӑн чунтанах хӗпӗртерӗ, анчах ҫурт хуҫи умӗнче хӑй кӑмӑлне пӗлтересшӗн пулмарӗ, Юрданӑн хӗрӗ Гинка ҫеҫ хӑй калас сӑмахне каласа хучӗ-хучех.

К чести Хаджи Смиона нужно отметить, что и он искренне обрадовался возвращению доктора, но не посмел выразить это в присутствии хозяина дома, как это сделала своевольная дочь Юрдана, тетка Гинка.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каллех тухтӑр пирки кулкаласа калаҫма пӑхрӗҫ те, хальхинче чӗлхисене хӑнӑхнӑ халлӗн кӑна чараймарӗҫ; чӗререн каланӑ сӑмах тавраш пулмарӗ.

Снова посыпались насмешки по адресу доктора, но они лишь по привычке срывались с языка; сердце в этом не участвовало.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак усал тӗнче уншӑн ҫук пек пулса тӑчӗ: вӑл никама та курасшӑн пулмарӗ, нимӗн илтесшӗн те мар, пӗтӗм шухӑшӗ те пӗр ҫын пирки кӑна капланса тӑчӗ.

Для нее уже не существовал этот жестокий мир: она никого не хотела видеть, ничего не хотела слышать, потому что все ее мысли были заняты одним человеком.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ах, пулчӗ те ҫавӑн чух тӑвӑл, турӑ хӑтартарах! — сӑмах сиктересшӗн пулмарӗ Дамянчо Григоров.

И вдруг началась гроза, боже упаси, — не преминул вставить свое слово Дамянчо Григоров.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗмӗтсӗр сӗмсӗрлӗхне вӑл хӗрачан телейсӗр ашшӗнчен пытарасшӑн та пулмарӗ.

Он даже не считал нужным скрывать свои намерения от несчастного отца.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хирӗҫ калани пулмарӗ.

Ответа не последовало.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Куратӑр ӗнтӗ, темех мар: акӑлчансен пластырӗсӗр пуҫне урӑх ним те кирлӗ пулмарӗ».

Видите, пустяки: кроме английского пластыря, ничего не понадобилось.

XVI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫавӑнпа та ӗнерпе виҫӗмкун сюртук тӑхӑнма май пулмарӗ».

И нельзя было ни третьего дня, ни вчера надеть сюртука.

XVI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӑл каллех каласа пӗтересшӗн пулмарӗ.

Она опять не хотела договорить.

XII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах магазинра вара, шӑплӑхсӑр, йӗркесӗр, чиперлӗхсӗр пуҫне, чӑнах та, урӑх ним те пулмарӗ.

Но в магазине действительно не было ничего, кроме тишины и порядка, благонравия и благоустройства.

XVII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

 — «Ҫапла, Верӑҫӑм, ҫӑмӑл пулмарӗ вӑл», — вӑл ҫаплах ун аллисене чуптӑвать, ҫаплах вӗсем ҫине пӑхать, Вера Павловна вара сасартӑк ахӑлтатса ярать:

— «Да, Верочка, это было нелегко», — он все целует ее руки, все смотрит на них, и вдруг Вера Павловна хохочет:

V // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Общество ыйтнисене Дмитрий Сергеич сӗннӗ меслетпе лайӑхах ҫырлахтарма пулатчӗ; анчах общество ыйтӑвӗсем ман пата, хамӑн пӗчӗк ушкӑнта пурӑнаканскер патне, ҫитмен те, Анчах ман пурнӑҫ ҫаплах Дмитрий Сергеичран килмелле пулчӗ, вӑл унӑн пӗр ырӑ кӑмӑлӗ ҫинче ҫеҫ тытӑнса тӑчӗ, хам шутланӑ пек улӑштарма пулмарӗ ӑна — акӑ вӑл мӗншӗн йывӑр пулнин сӑлтавӗ.

Удовлетворить претензиям общества было бы легко тем способом, какой предлагал мне сам Дмитрий Сергеич; да претензии общества и не доходили до меня, живущей в своем маленьком кругу, который совершенно не имеет их, Но я оставалась в зависимости от Дмитрия Сергеича, мое положение имело своим основанием только его добрую волю, оно не было самостоятельно — вот причина того, что оно было тяжело.

II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Унччен те пулмарӗ хушша улӑм шлепкеллӗ пуҫ — студент йышши пулчӗ ӗнтӗ ку — хӗсӗнсе кӗчӗ, ҫӑварӗнче кавӑн вӑрри кулмалла хӑйӗн.

В проход внезапно просунулась голова в шляпе из жесткой соломы, видимо, принадлежащая студенту, с чем-то очень похожим на семечко тыквы во рту.

Халӑха кӑтартма // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 107–114 стр.

Ҫапах пурте пит лӑпкӑн та канас пулмарӗ.

Однако не все было так спокойно и безмятежно.

Халӑха кӑтартма // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 107–114 стр.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed