Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

айне (тĕпĕ: ай) more information about the word form can be found here.
Кӗнекене вӑл темле сыхланса та хӑравҫӑн уҫрӗ те хӑй палламан ҫын портречӗ айне чернилпа ҫырса хунине вуларӗ: «Ҫак ӑслӑ кӗнекене ӗлӗкех, вӗреннӗ чухнех вуласа тухманнишӗн хама хам вӑрҫатӑп», — тенӗ унта.

Осторожно он открыл эту книгу и под портретом незнакомого ему человека прочитал написанное чернилами: «Ругаю себя за то, что раньше, когда еще училась, не прочитала эту умную книгу».

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑй хумханнине палӑртас мар тата Татьяна умӗнче савнӑҫлӑ пулас тесе, Илья ал айне пулнӑ Мишуткӑна хапха умӗнчех ярса тытрӗ те килкартине ҫӗклесе кӗчӗ.

Чтобы хоть как-нибудь скрыть свое волнение и в глазах Татьяны показаться веселым, Илья еще за воротами схватил подвернувшегося под руку Мишутку и понес во двор.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӗсем пукансем илсе пӳлӗмрен тухрӗҫ те улмуҫҫи айне сулхӑна ларчӗҫ.

Они взяли стулья, вышли из комнаты и уселись в тени под яблоней.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тачанки темле уйрӑм йышши пулсан татахчӗ хӑть, вӑл пурин пеккиех, ун пек тачанкӑсене Кубаньре шутласа та кӑларас ҫук: кустӑрмисем те ҫавӑн пекех хавассӑн шӑлтӑртатса калаҫаҫҫӗ, урапи шӑлӗсем те ҫав-ҫавах ҫемҫен пӑшӑлтатаҫҫӗ, пушаннӑ кивӗ рессорӗсене те, саланса ӳкесрен пулас, ҫинҫе пралукпа туртса ҫыхнӑ, шуҫ ҫунаттисем те мӑкӑлтанса, пылчӑкланса пӗтнӗ, ларкӑч айне ут валли хунӑ курӑкӗ те ҫав-ҫавах симӗссӗн курӑнса выртать…

И хотя бы это была какая-нибудь особенная тачанка, а то совсем обычная, каких на Кубани не счесть: и тот же веселый говор колес, и тот же воркующий цокот ступиц, и те же мягкие и уже старенькие рессоры, укрученные, очевидно для прочности, тонкой проволокой, и те же поднятые козырьки из жести, местами согнутые и забрызганные грязью, и тот же высокий ящик с травой, ярко зеленеющей из-под полости…

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Мӗнле ҫӳрекелерӗҫ, Андрей Васильевич? — ыйтрӗ вӑл, лашана чӗлпӗртен тытса тата аллине йӗнер кӗҫҫи айне чиксе.

— Как оно ездилось, Андрей Васильевич? — спросил он, беря коня за повод и залезая рукой под потник.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унӑн хура пуҫӗ е пӳске пек сике-сике илет, е ҫӳллӗ хумсем айне пулса ҫухалать.

Черная ее голова то подпрыгивала, как мяч, то скрывалась за высоким гребнем.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӗсем хывӑнса, кӗпи-йӗмӗсене йытҫырли тӗми айне хума ҫеҫ ӗлкӗрнӗччӗ, ҫав вӑхӑтра инҫетре, икӗ ҫыран хушшине ӳкнӗ хӗвел пайӑрки йӑлтӑрккийӗ леш енче темле шӗвӗр тӑрӑллӑ ҫӑм шӗлепке евӗр хура япала курӑнса кайрӗ.

И только разделись и сложили под кустом боярышника одежду, как вдали, за солнечным пояском, перекинутым с берега на берег, показалось что-то темное, похожее на войлочную шляпу с махорком.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Шыв вӗсем йынӑшни ҫине те, чӑнкӑ ҫыранри тӑпра ишӗле-ишӗле анни ҫине те нимӗн пӑхмасӑр станица умӗнчен ҫӑмӑллӑн та хӑвӑрттӑн юхса иртет, ал айне мӗн лекет, ҫавсене пурне те хӑйпе пӗрле юхтарса каять…

Реке не было никакого дела до того, что плакали щуры, что падали кручи, — она легко и беспечно мчалась мимо станицы, унося все, что только попадалось ей под руку.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑмла аврипе явкаланнӑ йывӑҫ тӗмӗсем ҫинче пӗрмаях кайӑк-кӗшӗк хӗвӗшетчӗ, халӗ унта кӳлӗ капланса тӑрать: шывра кайӑксен пӗчӗк йӑвисем юхса ҫӳреҫҫӗ, ӑшӑх вырӑнсенче вара мӑнаҫ чарлансем пулӑ тытаҫҫӗ; ӗнер анчах хӑмӑш кашласа ларнӑ улӑхра паян улӑхӗ те, хӑмӑшӗ те ҫук — пурте шыв айне пулнӑ.

Там, где росли кустарники, оплетенные хмелем, всегда полные птичьих выводков, образовалась стоячая заводь, — плавали по ней, как чашечки, крохотные гнезда, а на мелководье охотились за рыбой гордые цапли; там, где еще вчера размашистым крылом темнели камыши в пойме, сегодня уже нет ни поймы, ни камышей — все затоплено водой.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӗсем ӑна хӑйсем пӗрре те курман-ха, ҫапах та ун ҫине хытӑ шанаҫҫӗ, вӑл кӗрлеме тытӑнсан ак, ҫав ушкӑна пӗтӗмӗшпех ҫулӑм айне путарать, теҫҫӗ…

Ее они еще ни разу не видели, но на нее надеялись, что она начнет греметь, и всю эту толпу враз захлестнут волны чубатого огня…

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озеров майор, тӑпра айне пулнӑ нар ҫинче сиккелесе ларнӑ май, кушакне кӑкӑрӗ умне тытнӑ та, хуткупӑс кӗввипе Мускав ҫинчен юрлать:

А майор Озеров, покачиваясь на нарах, заваленных землей, держал за грудь кошку, подстраивался под гармонь и пел о Москве:

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унӑн сасси траншейӑсен лабиринчӗсем ҫийӗпе, ҫав траншейӑсенчи юр айне пулнӑ ҫӗр пӳртсем ҫийӗпе, хӑш-пӗр ҫӗрте халь те-ха ҫил-тӑманлӑ уйсем урлӑ, мӗнпур сасса хупласа, ламран-лам янӑраса кайрӗ.

Его голос был слышен над лабиринтами траншей, над землянками в этих траншеях под снегом, через где-то еще покрытые туманом поля, перекрывая все прочие звуки.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тӑшман пичӗ Андрей алли айне лекрӗ; таҫтан вӑй кӗрсе кайрӗ ӑна, ухмаха ерсех тенӗ пек, вӑл тӑшманӑн сӑмсине, куҫӗсене, тути-ҫӑварне тӑпӑлтарма тытӑнчӗ.

Под руки Андрея попало лицо врага; в безумстве, утроившем силы, он начал рвать его нос, глаза, губы…

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Яков Олейник сержант отделенийӗ пӗр пысӑк хӳшше — икӗ лапсӑркка чӑрӑш айне вырнаҫнӑ.

Отделение сержанта Якова Олейника размещалось в большом шалаше под двумя кудлатыми елями.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑраса ӳкнипе вӗсем мӗн алӑ айне лекнӗ! — ҫавна ҫеҫ илсе, килӗнчен пӑрахса тухса кайрӗҫ пулӗ.

Может быть, он покидал его в панике, хватая что попало.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тумтир айне пуҫтарӑнса тӑнӑ пӳр шӑрши сӑмсана пырса ҫапрӗ.

Собравшийся под одеждой запах гноя ударил в нос.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Целуйко ӗнтӗ, сайрарах пулин те, ҫаплах-ха вӗрипе аташать, ниепле те лӑпкӑ выртаймасть, пӗрехмай, алӑ айне мӗн лекет пурне те сылтӑм аллипе яра-яра тытать, — унӑн ҫак тӗнчере пӗр-пӗр тӗреклӗ япаларан ярса тытас килет пулмалла.

Целуйко метался в жару, продолжая бредить, хотя и реже, и беспрестанно хватался за все, что попадало, правой рукой, — так ему, видно, хотелось ухватиться за что-нибудь крепкое в этом мире.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫӗрлесенче ӗнтӗ сивӗ алхасма тытӑннӑ; хытӑ ӗшеннипе вилнӗ пек ҫывӑрса кайсан, ҫынсем хӑйсен айне сарнӑ чӑрӑш лӑссисемпе е улӑмӗпе пӗрлех ҫӗр ҫумне шӑна-шӑна ларнӑ.

Ночами уже начали лютовать стужи; засыпая от усталости мертвым сном, промокшие люди примерзали к земле вместе со своей немудрящей подстилкой еловым лапником или соломой.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Коммунистсем лагерьтен аяккарахра, шӑпрах ҫӗре, ватӑ чӑрӑшсем айне пуҫтарӑнчӗҫ.

Коммунисты собрались в сторонке от лагеря, под старыми елями, в затишке.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Граната ҫыххи тытса вӑл танк айне ыткӑннӑ-мӗн.

Схватил связку гранат и бросился под танк.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed