Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӳкрӗ (тĕпĕ: ӳк) more information about the word form can be found here.
Тӗрӗк аптрасах ӳкрӗ: чӗлхи те ҫӗтрӗ, вӑл аран илтӗнмелле мӑкӑртатрӗ:

Турок совсем растерялся: что-то перехватило ему горло, и он прошептал едва слышно:

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада пӗрмай алӑк еннелле пӑхкаласа тӑчӗ, тул енчен кӑштӑртатни илтес-тӑвас пулсанах вӑл хӑратнӑ кайӑк пек сиксе чӗтреве ӳкрӗ.

Все ее внимание было приковано к двери, и при малейшем шорохе она вздрагивала, как вспугнутая птичка.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл хӑйӗнчен хӑй хӑраса ӳкрӗ.

И юноша сам себя испугался.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тияккӑн, Огнянова тинкерсе пӑхнӑ май, чӗтреве ӳкрӗ.

Дьякон растерянно смотрел на Огнянова.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Часах вӑл хула хӗррине тухрӗ те мӑнастирелле каякан ҫула ӳкрӗ.

Вскоре он очутился за городом и повернул на монастырскую дорогу.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗнле апла? — аптраса ӳкрӗ Кандов.

— Как? — в отчаянии вскричал Кандов.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичо бай аптраса ӳкрӗ, ун ытамӗнчен аран хӑтӑлса тухрӗ.

Мичо совсем растерялся и едва вырвался из его объятий.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лалка хаяр сивӗ чирпе аптраса ӳкрӗ, ҫав чирех ӑна масар ҫине те ӑсатрӗ.

Лалка заболела острой лихорадкой, которая вскоре должна была свести ее в могилу…

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑй пӳлӗмне ҫитсе кӗрсенех аран сак ҫине ларчӗ те, йӑлт халтан кайнӑскер, тӑнран кайса ӳкрӗ.

Она почувствовала себя так плохо, такой слабой, что не успела войти в свою комнату, как упала на лавку, теряя сознание.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лалка Недковсем патне ҫитиччен лачкам шыва ӳкрӗ.

Лалка вся вымокла, пока дошла до Недковицы.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Утнӑҫемӗн ытларах та ытларах пӑшӑрханма тытӑнчӗ, аптрасах ӳкрӗ, хӑйне курса сывлӑх сунакансене те асӑрхами пулчӗ, ҫумӑр чалӑшшӑн ҫапса ҫунине пула, кӗпи ун сылтӑм енчен хул пуҫҫинчен пуҫласах йӗпенсе пӗтнӗччӗ, вӑл ҫавна та туймарӗ.

Она была так растеряна и взволнована, что не отвечала на приветствия и даже не почувствовала, что весь ее правый бок, до самого плеча, вымок от косых струй дождя, гонимого ветром.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бей патӗнче ҫакӑн пек пысӑк пултаруллӑ юлташне курсан, Стефчов хӗпӗртесе ӳкрӗ.

Вот почему Стефчов просиял, застав у бея такого могущественного союзника.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Карчӑкӗ йӑлт аптраса ӳкрӗ.

Юрданица смотрела на него в отчаянии.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов, ӑна курсан, ҫыхма пуҫланӑ теркине майлаштарма чарӑнчӗ, Лалка аллинчи йӗп ӳкрӗ.

Стефчов выпустил из рук веревку, которую натягивал, увязывая тюк, а Лалка уронила иглу.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каялла таврӑннӑ чух малтанхинчен самай ярӑнарах утрӗ вӑл, анчах хӑй кӳршӗ Гинка Генки ҫурчӗ умӗн иртсе пынӑ май ӑна темле йывӑр пуснӑ пек пулчӗ, алли-ури чӗтреве ӳкрӗ.

На обратном пути он ступал уже более уверенно, по, проходя мимо дома Генко Гинкина, своего зятя, почувствовал слабость и дрожь в ногах.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗм умне темиҫе кашкӑр пере-пере ӳкрӗ, ыттисем вилнӗ кашкӑрсемпе аманнисене ҫура-ҫура тӑкса кӑшлама тытӑнчӗҫ.

Несколько зверей уже валялось перед кустами; другие, кинувшись на своих раненых сородичей, раздирали их еще живыми.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стойко арӑмӗ, ҫийӗнчи кӗпине тытса ҫурса, сивӗне пуҫланӑ упӑшки патне пырса ӳкрӗ.

Бабушка Стойковица рвала на себе рубашку и кидалась на остывшее тело мужа.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑна асаплантаракан жандарм чӑм шыва ӳкрӗ, вӑл ӗшенсе ҫитрӗ.

Обильный пот выступил на лбу его мучителя; турок устал.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянова тупасран вӑл йӑлтах хӑраса ӳкрӗ: пит ҫӑмарти тӑрӑх куҫҫулӗ юхма чарӑнмарӗ унӑн, сыхланарах тӑмашкӑн та манса кайрӗ, ҫавна пула вӑл Огнянова мӗнле савса юратнине пурте сисрӗҫ.

Она была сама не своя от страха за Огнянова и заливалась слезами, позабыв об осторожности, она дала волю своим чувствам, и все окружающие сразу поняли, что она любит Огнянова.

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лаши чӑм кӑпӑка ӳкрӗ, Игумен ӑна шӑллӗ патӗнче хӑварчӗ те хӑй Огнянов пурӑнакан ҫурт патнелле ҫуранах утрӗ.

Конь был весь в мыле, Игумен оставил его у брата и пешком направился к дому, где жил Огнянов.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed