Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туйӑнчӗ (тĕпĕ: туйӑн) more information about the word form can be found here.
Смион Хаджи ҫавӑнтах Радӑна куҫ хӗссе илчӗ: «Эсӗ мана шан, Граф пурӑнать» тесе калассӑнах туйӑнчӗ.

И Хаджи Смион дружелюбно подмигнул Раде, словно желая сказать: «Ты мне верь, Граф жив».

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов ун телейне ялан пӗтерме тӑрӑшакан ҫын пек туйӑнчӗ; ҫак ҫын ӑна усал пек те, йӗрӗнтермӗш пек те курӑнчӗ.

Она видела в Стефчове роковой образ преследующего ее несчастья; этот человек внушал ей непреодолимый ужас я отвращение.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӗрӗ ҫын пӑхса тӑнӑ пек туйӑнчӗ, унтан та ытла вӑл Огнянова палласа илчӗ пек, хӑйне те паллаттарасшӑн пек туйӑнчӗ.

Чудилось, будто это смотрит живой человек, который узнаёт Огнянова и хочет, чтобы его узнали.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ ӑна инҫетре перкелешнӗ пек туйӑнчӗ

И вот ему почудились отдаленные глухие звуки выстрелов…

IV. Ялав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ӑна хӑяккӑн ҫеҫ курчӗ, лапсӑркка пуҫӗ вӑрӑмччӗ, ӑна упӑте пуҫӗ пек туйӑнчӗ.

Огнянов увидел в профиль лохматую длинную голову, напоминавшую череп гориллы.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак кӑшт ҫӗҫ итлесе тӑнӑ вӑхӑт та ӑна ытла вӑрах иртнӗ пек туйӑнчӗ.

Эти несколько секунд ему казались ему вечностью.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов калама ҫук тарӑхса ҫитрӗ, сывлан сывлӑшӗ те тытӑннӑ пек туйӑнчӗ.

Огнянов рвал на себе волосы.

I. Вӑрансан // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак хӑрушӑ самант ҫывхарнине куриччен вилсе выртасси уншӑн ҫӗр хут ытла ҫӑмӑлтарах пек туйӑнчӗ

Смерть показалась ей стократ желаннее той страшной минуты, что приближалась неумолимо…

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак ултӑ кун хушши ӗмӗр тӑршшӗ пек вӑрӑм туйӑнчӗ ӑна, вара унӑн чунӗ тата ытларах ырата пуҫларӗ, телейсӗр паттӑр Бойчона савасси тата ытларах ҫӗкленчӗ.

За эти шесть дней, долгих, как вечность, вместе со страданиями Рады возрастала и ее любовь к Бойчо, такому отважному и несчастному, эта любовь перешла в культ.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав сасӑсенчен пӗри Огнянова палланӑ пек те туйӑнчӗ.

Голос одного из говоривших показался Огнянову очень знакомым.

ХХХIII. Каҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Иртнӗ пилӗк кун хушшинче Клисурӑ халӑхне темиҫе ӗмӗр пурӑнса ирттернӗ пек туйӑнчӗ, унта шикленсе тӑни те, шанни те, хавасланни те, аптраса ӳкни те пур…

За эти пять дней клисурцы пережили несколько жизней, несколько веков, исполненных то страха, то надежды, то восторга, то отчаяния…

XXV. Пӑлхав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав ушкӑн савӑнӑҫлӑ пыни ҫакӑн пек хуйхӑллӑ сехетре пурне те йӗркесӗр пек туйӑнчӗ, вырӑнсӑр пек пулчӗ, пурнӑҫран кулнӑ пек пулса тухрӗ.

Это веселье перед лицом скорби показалось людям чем-то безобразным и святотатственным.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ тинех хайхи ҫурт мӗлки кӳленчӗкрен те тухрӗ, ҫур урам ҫап-ҫутӑ пулса тӑчӗ, Кандова хӑйне тесен вара тин кӑна хӗвел тухассӑн туйӑнчӗ

Наконец тень сползла и с канавы, оставив другую половину улицы залитой ярким светом, Кандову показалось, будто солнце только что взошло…

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӑван ҫӗршыв сӑнарӗ витӗр ӑна Рада сӑнарӗ те йӗкӗлтенӗ пек палӑрса тӑчӗ; ҫав сӑнар Кандов чунне тата тарӑнрах кӗрсе вырнаҫрӗ; вӑл хӑйне кӑна шанассӑн курӑнчӗ; Рада ун чун варӗнче хуҫа пулнӑччӗ-ха, халӗ ҫеҫ кӗнӗ шухӑш ӑна вӑхӑтлӑха кӗнӗ мӗскӗн хӑна пек туйӑнчӗ.

Ее образ предательски выглядывал из-за образа родины; он глубже вошел в душу Кандова, вид у него был самоуверенный, и он с жалостью смотрел на временного гостя, который вошел в дом, где хозяйкой была она, Рада.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Раскольников ӑна ытармалла мар сӑнар пек курӑнчӗ, идеал пек туйӑнчӗ.

Раскольников казался ему светлым, вдохновляющим примером для подражания, идеалом.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав сутӑнчӑка вӗлересси унӑн пӗтӗм шанчӑкӗ пулса тӑчӗ, ҫав ӗҫе тусан унӑн чунӗ тасалса та хастарланса тухассӑн туйӑнчӗ; ҫийӗнчен тата унта ҫав сутӑнчӑка вӗлерни ҫеҫ те мар-ха, хӑйӗн чунӗнче пурӑнакан Рада сӑнарне те сивӗтме пултарасса сунчӗ.

Все свои надежды возлагал он на это убийство, — оно казалось юноше горнилом, из которого душа его выйдет обновленной и бодрой; кроме того, оно принесет смерть не только предателю, но и другому врагу, живущему в его собственной душе, — обаятельному образу Рады.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сутӑнчӑка вӗлерес ӗҫ Кандовшӑн ҫӗнӗ япалаччӗ-ха, унта вӑл тем пек пӑшӑрханасса сиссех тӑратчӗ, ҫапах та ҫав ӗҫ ӑна пархатарлӑ пек туйӑнчӗ те, тытнӑ шухӑшӗнчен сивӗнесшӗн пулмарӗ.

Именно убийство предателя, дело новое для Кандова, сопряженное с тяжкими переживаниями, но в конечном счете благородное, особенно привлекало его.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Радӑна савас кӑмӑлӗ ӑна намӑса пӗлмен ҫынна кӑларас пек туйӑнчӗ, — хӑйӗн ҫывӑх тусӗнчен, Огняновран, намӑс, тӑван Болгаришӗн кӗрешес тенӗ чух Кандов хӑравҫӑ пек пулать, вӑл кирек мӗнле пулсан та хӑйне канӑҫ паман туйӑмран хӑвӑртрах хӑтӑлма, йӑлтах тасалса ҫитме шухӑш тытрӗ.

Страсть к Раде стала казаться ему подлостью, подлостью по отношению к Огнянову, его другу, и преступлением против Болгарии, которой он обязан был посвятить себя всецело, Кандов испугался самого себя и решил как можно скорее заглушить, смыть, вытравить из своей души это чувство.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Студент ҫав темле хӗршӗнех чӑтайми тарӑхса ҫилле хывма пултарасси иртен кунра пулма пултарайман япала пек туйӑнчӗ вӗсене, эппин хальхинче вӑл хӑй кӑмӑлне палӑртмасӑр та ирттермерӗ иккен.

Им казалось неестественным, чтобы студента мог обуять и довести до крайности неудержимо страстный гнев из-за какой-то совершенно посторонней девушки; значит, тут не обошлось без побуждений личного характера.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑй вӑл пӗтсе-шурса кайнӑ, сӑнарӗ салхуланнӑ пек, темшӗн хурланнӑ пек те курӑнчӗ: чирлӗ пек, йывӑр чирленӗ пек туйӑнчӗ, ытти савӑнӑҫлӑ ҫынсем хушшинче вӑл уйрӑмах кӑмӑлсӑр курӑнчӗ.

Его худое, бледное, задумчивое лицо было печально, даже скорбно: он казался больным, тяжело больным, и весь его облик представлял разительный контраст с беззаботными, улыбающимися лицами окружающих.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed