Шырав
Шырав ĕçĕ:
Питӗ, питӗ, — хӗр каланӑ евӗрлех шӑппӑн, чӗре тӗпӗпе калаҫрӗ Матви.
6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Тавтапуҫ сана хаклӑран та хаклӑ, асамлӑ каҫ!» — хӑтлӑ кӗтеспе сывпуллашнӑ май ӑшри савӑнӑҫне кӗлӗ каланӑ евӗр кӗвӗлерӗ Кӗҫени.
6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Хам юрӑ сӑмаххисене каласан, эпӗ сасартӑк та тин ҫеҫ унӑн мӑшкӑласа кулса каланӑ шухӑшне туйса илтӗм, вара мана савӑнӑҫлӑ кукка усаллӑн та аслан туйӑнса карӗ.
XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Анчах вӑл пурӑнӑҫ ҫинчен мӗн калани, пуринчен ытла Уҫӑп ҫинчен каланӑ сӑмахӗсем ман чӗрене пит хытӑ пусса илчӗҫ.Но я был очень подавлен всем, что он сказал о жизни, особенно его словами про Осипа.
XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Ваттисем каланӑ: сӑмах вӑл — ийӗ мар, чӗлхене ҫыртса пурӑнни — ылттӑн, тенӗ.— Пословица говорит: слово — не долото, а молчание — золото.
XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Хрисанф тени — ылттӑн чечек тени пулать, Павма Берында ҫавӑн пек тӗрӗс каланӑ.Хрисанф значит — златой цвет, как верно сказано у Памвы Берынды.
XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Унтан сӗтел айнелле пӗшкӗнсе, поднос ҫинче пӳрнипе темскер ӳкерсе, хуллен те хӑйне-хӑй каланӑ пек, сӑмаха тата-тата калама пуҫларӗ:
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ун пек пулкаланисене нумай куркаланӑ эпӗ — ҫын пурӑнать-пурӑнать те, сасартӑк тӗрмерен ҫӑлӑнса тухнӑ пекех хӑтланма тытӑнать, татах тепӗр хут каларӗ вӑл малтан пӗрре каланӑ сӑмаха.
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑл юлташӗсем хӑйне ним вырӑнне те хуманнине, хӑйӗнчен куласшӑн пулнине сисетчӗ те вӗсем ҫине кичемлӗн кӗтсе тӑракан куҫӗсемпе пӑхатчӗ; унӑн сӑн-пичӗ тӑмсайла пек пулса каятчӗ, анчах вӑл: «Ну, часрах, кулсамӑр эппин»… тесе каланӑ пек туйӑнатчӗ.
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Давид патшах, астӑватӑн-и, каланӑ: «ӑссӑр ҫын хӑй ӑшӗнче каланӑ: турӑ ҫук, тенӗ», — ав ҫавӑн чухне ӗнтӗ ӑссӑр ҫынсем ун ҫинчен каланӑ!
XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑл, тӗлӗк каланӑ пек, хӑйӗн пирвайхи юрату историйӗ ҫинчен, хӑй вӗренсе пурӑннӑ архитекторӑн горничнӑйне юратни ҫинчен каласа кӑтартать.
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Анчах эпӗ туяттӑм: вӗсем хӑйсене ирӗксӗрлесе ҫеҫ, хушнӑ пирки каланӑ пек ҫеҫ калаҫҫӗ, — мана вӗсемпе пӗрле ҫыхса тӑракан ҫип темле тӳрех сӗрсе татӑлса карӗ.
XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ҫавӑ вӑл ӳт-пӳрен килекен кӑмӑл-шухӑш марччӗ, — эпӗ сывӑ та йӗрӗнекенскерччӗ, анчах хӑшпӗр чухне шутсӑрах никама йӑваш та ӑслӑскер ыталаса илсе килетчӗ, хам ӑш варкани ҫинчен, аннене каланӑ пек, ним пытармасӑр, вӗҫӗмсӗр нумай каласа парас килетчӗ.
XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ҫурхи шав ҫинче, татти-сыпписӗр иртен пуҫласа каҫчен тенӗ пекех, ӑшчике лӑн-лӑн тутарса илемлӗ чан сасси янтӑраса тӑрать, старик халлапӗсенчи пек, ҫав чан сассинче темскер кӳренни пытанса тӑрать, чансем пурин ҫинчен те: — Пулнӑ-ӑ, пулнӑ вӑл, пулнӑ-ӑ… — тесе сиввӗн те хурлӑхлӑн каланӑ пек туйӑнать.
XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Ҫав ӗҫре пурте суяҫҫӗ, вӑл ӗҫӗ ҫавӑн пек ӗнтӗ, пурне те намӑс, нихӑшӗ те никама та юратмасть, ахаль — ашкӑнса хӑтланни ҫеҫ… — тесе каланӑ Сидоровӑн лӑпкӑ сӑмахӗсем халӗ те асрах тӑраҫҫӗ.
XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Ӑна вӗлерме хӗн, — терӗ Ситанов пит лӑпкӑн, лайӑх пӗлсе тӑракан ӗҫ ҫинчен каланӑ пек.— Убить его трудно, — сказал Ситанов очень спокойно, как говорят о деле, хорошо знакомом.
XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Мӗн те пулин тӗрӗс мар каланӑ пулсан, ҫынсем манах тиркӗҫ, тӗрӗссинех каланӑ пулсан, ӑна колхозниксем манран малтан та пӗлнӗ.
Прицепщик Терентий Петрович // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 109–130 с.
Терентий Петрович ӗҫ хыҫҫӑн ҫӑвӑнса тасаличчен вӑл кӑштах ларнӑ, унтан ҫапах та хӑй калас тенине каланӑ:Немного посидел, пока Терентий Петрович мылся после работы, а потом все-таки сказал:
Прицепщик Терентий Петрович // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 109–130 с.
Эсӗ: «икерче тӗкпе сӗрместӗп, ҫуне ун ҫине чейникренех яратӑп», тетӗн, анчах та, сӑмах майӑн каласан, санӑн вуникӗ кӑкшӑму ҫине, пуп юрланӑ пек каласан, «хӗвелтухӑҫ ҫӳллӗшӗнчен, турӑҫӑм, мухтав сана» — суратӑп! — ҫапла каланӑ хыҫҫӑн Терентий Петрович кӑшт кӑна сывлӑш ҫавӑрса илчӗ те картузне тӳрлетрӗ.
Прицепщик Терентий Петрович // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 109–130 с.
Ҫапла каланӑ та, чупсах кайнӑ, унтан ҫыранта юлнӑ ҫынсем еннелле ҫаврӑнса тӑлӑп аркисене хупланӑ та: — Киле ҫитичченех выртсан эпӗ шӑнса пӑсӑлма пултаратӑп вӗт! Атту пулсан выртаттӑм-ха… — тесе хушса хунӑ.
Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.