Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Мӗн аплах янрашатӑн ара? — кулкаласа ыйтрӗ Прохор арӑмӗ.— И чего это ты расходился? — улыбаясь, спросила Прохорова жена.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Вӑт эсӗ те, тупата… — терӗ те Прохор кӑмӑлсӑррӑн арӑмӗ ҫине чалӑшшӑн пӑхса илчӗ.— Вот какой ты, ей богу… — недовольно сказал Прохор и покосился на жену.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Юнашар чӑлха ҫыхса ларакан Аникушка арӑмӗ ӑна темскер каласа кӑтартма тытӑннӑ.Около нее сидела Аникушкина вдова, вязала чулок, что-то рассказывала.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Аникушка арӑмӗ пусса пӑрахнӑ пек чуна ҫурса ӳленипе Пантелей Прокофьевичӑн чӗри патне темскер капланса тулчӗ.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Санран ун арӑмӗ пиҫмест, пӗлсе тӑр!
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Кун пек чух Пантелей Прокофьевичӑн ӑншӑрчӗ ҫавӑнтах сӳрӗлет, арӑмӗ ҫине пӗр хушӑ нимӗн те ӑнланмасӑр тинкерсе пӑхать, унтан чӗтрекен аллисемпе кӗсйисене ухтарса табак хутаҫҫи кӑларать те, аванмарланса, чиккинчен иртсе кайнӑ ҫиллине лӑплантарма ӑҫта та пулин урӑх ҫӗре кайса чӗлӗм туртать, ытлашши хӗрӳленнӗшӗн хӑйне хӑй ылханса вӑрҫать, хӑй аллипе тунӑ сӑтӑр мӗн хака пырса ларни ҫинчен пӑшӑрханса шухӑшлать.
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пантелей Прокофьевич урса кайнӑ куҫӗсемпе арӑмӗ ҫине тирӗнсе пӑхса илчӗ, хаяррӑн кӑшкӑрса тӑкрӗ:Пантелей Прокофьевич обезумевшими глазами глянул на жену, заорал:
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Арӑмӗ вилчӗ те, халӗ пурсӑмӑр та кирлӗ мар пултӑмӑр…» — пӗрре ҫеҫ мар ӳпкелешсе калаҫрӗ Ильинична.Померла жена, и все мы стали не нужны ему…» — не раз говаривала Ильинична.
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫав ҫари-ҫари ҫухӑрашакан пӗчӗкҫӗ тӗпренчӗксене ҫавнашкалах, харпӑр хӑйне мансах юратма пулнине вӑл ӑса илме пултараймастчӗ, ачисем пӗчӗк чух арӑмӗ ҫӗрлесенче кӑкӑр ӗмӗртнӗ вӑхӑтра пӗрре мар-тӑр кӳренсе те тӑрӑхласа каланӑ:
XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий арӑмӗ патне сивӗ ютшӑнусӑр пуҫне нимӗнле туйӑм та пулман тата ӑна пачах юратман вӑхӑт та пулнӑ, анчах юлашки ҫулсенче вӑл ун ҫине урӑхларах пӑхма пуҫларӗ, Наталья пирки кӑмӑлӗ тепӗр майлӑ ҫаврӑнса кайнин тӗп сӑлтавӗ вара ачисем пулчӗҫ.
XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Прохорӑн чее ӑслӑ арӑмӗ Наталья хӑй патне мӗн сӑлтавпа килнине чухласа илчӗ те ыйтусем ҫине ытлашши сӑмахсӑр, типпӗн кӑна хуравласа калаҫрӗ.Лукавая Прохорова жененка догадалась, зачем пришла к ней Наталья, и отвечала сдержанно, сухо.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Каҫ пулса ҫитсен, вӑл, хулӑпа уни-куни тимсӗррӗн сулкаласа, Зыковсен тӗлне пырса тухрӗ: Прохор арӑмӗ килти ӗҫсене пуҫтарса пӗтернӗ те хапха умӗнче ларать.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл Прохор Зыков арӑмӗ патне кайса килме майлӑрах йӳтӗм шырарӗ, повстанецсем каялла чакнӑ вӑхӑтра Григорий Вешенскинче мӗнлерех пурӑнни, унта вӑл Аксиньйӑпа курнӑҫнипе курнӑҫманни ҫинчен шӗкӗлчесе пӗлесшӗн пулчӗ.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Андреяновпа пӗр хваттерте икӗ каҫ ҫӗр выртнӑ хушӑра Григорий ун сӑмахӗсенчен ҫакна пӗлчӗ: хӑй вӑл питӗ турра ӗненекен ҫын иккен те, чиркӳсенче тӗн йӑли-йӗркисене турра чаплӑн кӗлтуса тытса пыни ҫинчен куҫҫуль кӑлармасӑр калаҫма та пултараймасть; арӑмӗ вара, Софья Александровна тесе чӗнекенскер, — тӗнчере пур енчен те чи хӳхӗм хӗрарӑм; тахҫан ӗлӗк ӑна, наказной атаман барон фон Граббе хӑй юратса пӑрахнӑ пулнӑ та, анчах унӑн кунпа нимӗн те тухман имӗш.
XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пантелей Прокофьевич арӑмӗ ҫине тӗлӗнсе пӑхса илчӗ, куҫӗпе Дарья тирӗкӗ еннелле кӑтартрӗ:Пантелей Прокофьевич удивленно взглянул на жену, спросил, указывая глазами на Дарьину миску:
XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл ӑна хӑй медаль мӗнле илни ҫинчен каласа пачӗ, генерал мӗнле калаҫнине тата хӑй ҫине акӑлчан офицерӗ темле катемпи майлӑрах пӑхса тӑнине шӳтлӗн хуҫкаланса туса кӑтартрӗ, унтан Натальйӑна, унпа темскер каварлашнӑ пек, чеен куҫ хӗсрӗ те кӗҫех анӑ хӑйне те, Дарйӑна, георги медалӗпе наградӑланӑскерне, офицер арӑмӗ пулнине кура офицер чинне парасси тата ватӑ казаксенчен пуҫтарнӑ сотня командирӗ тӑвасси ҫинчен Дуняшкӑна ним суйман пек ӗнентерме тытӑнчӗ.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Арӑмӗ чӗрӗлле кӑшласа ярать ӑна.
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Эпӗ чи малтан награда панӑ хӗрарӑм — офицер арӑмӗ — тискер ӗҫӗсемпе палӑрнӑ пӗр комиссар-коммуниста хӑйӗн аллипе персе пӑрахнӑ.
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Сидорин умне вилнӗ Мартин Шамилен арӑмӗ хӑюсӑррӑн пырса тӑчӗ.К Сидорину неуверенно подходила жена покойного Мартина Шамиля.
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫӗнӗ хыпарпа чупса ҫитнӗ Аникушка арӑмӗ такӑна-такӑна каласа кӑтартма пуҫларӗ:Аникушкина жена, прибежавшая с новостями, сбиваясь, начала рассказывать:
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.