Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хурса (тĕпĕ: хур) more information about the word form can be found here.
Сӗтел патӗнче хӑйӗн ӗҫне туса пӗтерсен, вӑл айккинелле пӑрӑнчӗ те, аллисене кӑкӑрӗ ҫине хӗреслетсе хурса, хӑрах урине маларах кӑларса, йӗкӗлтевлӗ куҫӗсемпе Христофор аттене тӗллерӗ.

Сделав около стола свое дело, он пошел в сторону и, скрестив на груди руки, выставив вперед одну ногу, уставился своими насмешливыми глазами на о. Христофора.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Тата кӑшт ҫеҫ вӑй хурса мекӗҫленмеллеччӗ, вара ҫеҫенхир ҫӗнтернӗ пулӗччӗ.

Еще бы, кажется, небольшое усилие, одна потуга, и степь взяла бы верх.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Пӗр хӗрарӑмӗ тӳрленсе тӑрать, ыратакан пилӗкӗ ҫине икӗ аллине те хурса, Егорушкӑн хӑмач кӗпине куҫӗпе пӑхса ӑсатать.

Одна баба поднимается и, взявшись обеими руками за измученную спину, провожает глазами кумачовую рубаху Егорушки.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫав ҫынсемех-ҫке унччен пӗр-икӗ эрне маларах кӑна хӑйсем патне апостол пырать тенине илтсен, ӑна чи хаклӑ хӑна вырӑнне хурса, хапӑл туса кӗтсе илнӗ.

Две недели назад те же самые люди встречали апостолов как самых дорогих гостей.

I. Вӑрансан // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Боримечка пысӑк хачӑ винтне кӑларса ик юппине уйӑрчӗ те вӗсене чӗркуҫҫи ҫине хурса аврӗ, Боримечка аллинче вӗсем тимӗр татӑкӗсем ҫеҫ пулса тӑчӗҫ.

И Боримечка, разняв большие ножницы на половинки, каждую часть переломил об колено — железо только звякнуло, и в руках у Боримечки осталось по половинке от каждой половинки.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рачко, хӗҫ-пӑшаллӑ ушкӑна курсан, вӗсене хурахсем вырӑнне хурса, кӗҫех тӑнран кайса ӳкмерӗ, вара кӗтмен ҫӗртенех лӑпланчӗ те.

Рачко чуть было не свихнулся от страха при виде столькихвооруженных повстанцев, которых он принимал за разбойников; но тут внезапно успокоился.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак туппа вара улӑп пек ҫӳллӗ ҫын хул пуҫҫи ҫине хурса йӑтса килет.

Эту-то пушку и тащил на плече великан.

XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов сӑмахне чун патне хурса, Муратлийский арӑмӗ ҫак тӑлӑх хӗре хапӑл туса йышӑнчӗ.

С удовольствием выполняя просьбу Огнянова, Муратлийская радушно приняла бесприютную девушку.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вылякансене вӑл кулкаласа сывлӑх сунчӗ, Заманова хӑй ҫынни вырӑнне хурса алӑ пачӗ, вылянине пӑхса тӑма вӗсен ҫумне ларчӗ.

Улыбаясь, он поздоровался с игроками и, пожав руку Заманову, непринужденно, как свой человек, сел около них, чтобы следить за игрой.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йӗрекен йӗрӗнтермӗше сак ҫине хурса, вӑл ларнӑ ҫӗртен тӑчӗ те хуҫисене хыттӑн чӗне пуҫларӗ:

Положив противного крикуна на скамью, он встал и принялся громко звать хозяев:

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсем, хӑйсене куҫ кӗретӗн пысӑка хурса, Огнянова тиркерӗҫ.

Они высокомерно осуждали его, с видом людей, сознающих свое превосходство.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вилнӗ тӗрӗкӗн йытти каллех ун асне килчӗ те, ӑна тӑшман вырӑнне хурса каллех йӗрлессӗн туйӑнчӗ.

В памяти его всплывала, гончая убитого, и чудилось, будто в нее переселился ненавистный дух турка, вышедший из могилы, чтобы преследовать врага.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑрӑм хӑмӑш хӑвӑлне шыв тултарчӗ, хӑмӑшӗн пӗр вӗҫне суран тӗлле хурса тепӗр вӗҫӗнчен вӗрчӗ те шыв суран витӗр юхса тухрӗ.

Насосав воды в длинную полую тростинку, он приложил ее к ране и подул; вода вылилась с другой стороны бедра.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑна шанчӑксӑр ҫын вырӑнне хурса тытмасан та, хӑйсен тӗнне пӑхӑнман ҫын тесе, ним мар ҫапса вӗлерме пултараҫҫӗ.

Если его не задержат как подозрительное лицо, то убьют как «неверного»: ведь в этих краях каждый день погибает по нескольку человек.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шериф-ага чул патне хутланса ларчӗ, пӑшалне чул ҫине хурса тӗллеме тытӑнчӗ, тӗлле-тӗлле вунӑ ҫеккунт та иртрӗ.

Шериф-ага присел на корточки у большого камня, положил на него ружье и прицеливался секунд десять.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсем, социализм вӗрентӗвне тӗпе хурса, производствӑлла артельсем организацилеҫҫӗ, наукӑра ҫӗнӗ ҫулсем уҫаҫҫӗ, рабочисене ҫырма-вулама вӗрентеҫҫӗ, вӗсем хушшинче политикӑлла пропаганда туса пыраҫҫӗ, кивӗ йӑласене хӑюллӑн ҫӗмӗреҫҫӗ, ҫӗннисемшӗн чун-чӗререн тӑраҫҫӗ.

Help to translate

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

Ахаль мар ӗнтӗ ӑна Маркспа Энгельс пысӑка хурса хакланӑ.

Help to translate

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

Анчах мӗншӗн виҫӗ кун шухӑшламалла манӑн, сире сахал пӗлетӗп-им вара эпӗ? — Катерина Васильевна чарӑнчӗ, аллине Бьюмонт мӑйӗ ҫине хурса, ун пуҫне хӑй патнелле тайӑлтарчӗ те ӑна ҫамкинчен чуптуса илчӗ.

Но разве я так мало знаю вас, чтобы мне нужно было думать три дня? — Катерина Васильевна остановилась, положила руку на шею Бьюмонту, нагнула его голову к себе и поцеловала его в лоб.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тен, Бьюмонта пулас кӗрӗвӗ вырӑнне хурса, Полозов йӑнӑшнӑ пулӗ?

Однако ж не ошибался ли Полозов, предусматривая себе зятя в Бьюмонте?

XIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Сӗтел ҫине кӗнеке хурса, вулама вӗрентме пултарӑп.

Положить на стол книжку и учить читать.

XI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed