Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

енче the word is in our database.
енче (тĕпĕ: енче) more information about the word form can be found here.
Кӗтӗвӗн тепӗр енче шӑп та лӑп ҫавнашкалах тепӗр тахҫан-авалхи этем кӗлетки иртсе каякансем ҫине лӑпкӑн, ним хускалмасӑр пӑхса тӑчӗ.

Точно такая же ветхозаветная фигура стояла, не шевелясь, на другом краю отары и равнодушно глядела на проезжих.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Тирек леш енче сӑртлӑх тӑрринчен тытӑнса ҫул патне ҫитиех тулӑ анисем сарнӑ кавир пек сарӑлса выртнӑ.

За тополем ярко-желтым ковром, от верхушки холма до самой дороги, тянутся полосы пшеницы.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Карта леш енче чие йывӑҫҫисем айӗнче кунӗн-ҫӗрӗн Егорушка ашшӗпе асламӑшӗ Зинаида Даниловна ҫывӑраҫҫӗ.

За оградой под вишнями день и ночь спали Егорушкин отец и бабушка Зинаида Даниловна.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Сылтӑм енче тӑракан буйвол хускалмасӑр выртакан хӗрача енне тем пысӑкӑш пуҫне пӗшкӗртнӗ те, хута кӗрес пек пулса, ӑна йӑвашшӑн питӗнчен шӑршлать, унтан йӗпе сӑмсине ҫӗклесе, кӑвак та пысӑк куҫпа таҫталла ӑнтӑласа кавлет.

Буйвол наклонил огромную голову над неподвижно лежащей девочкой, кротко и как бы сострадательно обнюхал ее лицо и, снова подняв влажную морду, спокойно зажевал жвачку, бесстрастно устремив куда-то вдаль свои большие синие глаза.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сехӗрленсе ӳкнӗ Марийкӑшӑн пӑшӑрханнӑ Рада сывлӑш ҫавӑрмасӑр тенӗ пек пӑхса тӑчӗ, хӗрача ҫав хушӑра шӑлан тӗмӗ леш енче буйвол кӗтӳне кӗтекен ачана курчӗ те каялла ҫаврӑнчӗ.

Рада, тяжело дыша, следила за перепуганной Марийкой, а та, завидев мальчика, который пас буйволов, бросилась назад и свернула в сторону.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫарантан кӑнтӑр енче улма пахчи пур, унӑн чул хуми хапхи ҫаран еннелле тухать; ҫавна хирӗҫле ҫаралнӑ тӑрӑллӑ Стара-планина тӑвӗ курӑнать, хысакӗ чӑнкӑ, тӗллӗн-паллӑн тем пысӑкӑш чулсем палӑраҫҫӗ, чечеклӗ айлӑмсем те пур.

С юга к лужайке примыкал сад, и на нее выходили открытые ворота его каменной ограды; с противоположной стороны открывался вид на Стара-планину, с ее голыми вершинами, крутыми обрывами, скалами и живописными цветущими склонами.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пур енче те тӗрӗкле калаҫаҫҫӗ.

Всюду звучала турецкая речь.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сылтӑм енче анлӑ хир сарӑлса выртать, сулахайра икӗ рет лутра лавккасем лартса тухнӑ, унталла пӗр тӑвӑр урам пур.

Справа простиралось обширное поле, слева, между двумя рядами низеньких лавчонок, тянулась узкая уличка.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чиркӗвӗн ытти пур енче те тӗттӗм.

Остальная часть церкви тонула во мгле.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хулара пӑлхав тавраш хускалнӑ пулсан, шӑв-шав илтӗнмеллехчӗ ӗнтӗ, айӑн-ҫийӗн хӗвӗшӳ пуҫланса каймаллаччӗ, анчах кунта пур енче те шӑпах, ҫак вара Огнянова тӗлӗнтерсе те ячӗ, паҫӑрхи шухӑшӗ тӳрре килменни ун ӑшне вӑркатрӗ.

Эта мертвая тишина вместо шума и сутолоки, неизбежных в городе, охваченном мятежом, поразила Огнянова; она наводила на самые мрачные размышления.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Катара, картишӗн шал енче, шкул ҫурчӗпе тӗрлӗрен хуралтӑ палӑрать.

В глубине двора виднелись темные очертания училища и других строений.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Апла ҫав йӗксӗксем пулчӗҫ-и-ха ҫырма леш енче хамӑр курнисем? — ыйтрӗ Клисурӑ ҫыннисенчен пӗри.

— Так, значит, это и были те мерзавцы, которых мы видели вон там, на той стороне? — сказал один клисурец.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каҫ кӳлӗм пӗр-пӗр ту тӑрринчен пӑхса, Огнянов кӑнтӑр енче пӗлӗт хӗрелнине асӑрхарӗ.

В сумерки, стоя на какой-нибудь горной вершине, Огнянов видел, как на юге багровеет небо.

I. Вӑрансан // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сасартӑк Огнянова хулан кӑнтӑр енче тем пысӑкӑш пушар хускални курӑнса кайрӗ.

И вдруг Огнянову бросился в глаза новый огромный пожар, вспыхнувший в южной части города.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унталла каякан ҫул Вирлиштницӑ текен ансӑр ту хушшипе иртет, унтах ҫав ятлӑ шыв та юхса выртать, Клисурӑран кӑнтӑр-хӗвеланӑҫ енче вӑл Стара ҫырмине юхса кӗрет.

Путь туда лежал через Вырлиштницу — узкое среднегорское ущелье, из которого вытекает речка того же названия, впадающая на юго-западной окраине Клисуры в Стара-реку.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫӗрле батарея илсе килсе вырнаҫтарнӑччӗ, ҫавӑнтан сылтӑм енче Зли-долӑна окопсенчен халь кӑна таврӑннӑ Огнянов ытти пӑлхавҫӑсемпе пӗрле тар юхтарса ӗҫлеме тытӑнчӗ, — вӗсем ҫӗнӗ окоп чавса пӗтерме васкарӗҫ.

Справа от батареи, доставленной сюда и установленной еще накануне, Огнянов, только что вернувшийся со злидольского укрепления, обливаясь потом, усердно работал вместе с несколькими повстанцами, — они торопились закончить рытье нового окопа.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗвелтухӑҫ енче тӳпе тата ытларах ҫуталнӑ.

На востоке небо белело все больше и больше.

XXXIV. Ирхине // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав самантра алӑкӑн тепӗр енче тем чӑшӑлтатрӗ.

В этот миг по ту сторону дверцы что-то зашуршало.

XXXII. Аврам // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл енче пачах лӑпкӑ-ҫке-ха…

Ведь в той стороне все тихо и мирно…

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шывран сулахай енче ватӑ юман тӑрать, аҫа ҫапнине пула вӑл ҫурри хӑрнӑ.

На левом берегу ручья стоял дуб, обожженный ударом молнии и наполовину высохший.

XXIX. Юнпа тӗне кӗртни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed